Al de kinderliederen

[p. 128]

Korenbloemen.

Blaauwe bloemetjes in 't koren!

Aardig staat gij tusschen 't graan;

Maar een plekje gaat verloren,

Waar een rijke halm kon staan.

Lieflijk sieraad moogt ge wezen;

Maar, zoo ge al te welig groeit,

Zou ik (en met reden) vreezen,

Dat ge gaauw wordt uitgeroeid.

Als de landman in de voren

Kostbre korrels heeft gezaaid,

En, in plaats van voedzaam koren,

Niet dan blaauwe bloempjes maait,

Zal hij 't land onvruchtbaar noemen,

Dat zoo schralen oogst hem gaf -

En hij snijdt met regt uw bloemen

Als verdervend onkruid af.

Daarom, bloemetjes in 't koren,

Weest een siersel, niet een last!

't Best van d'akker gaat verloren,

Waar gij al te welig wast.

Wilt ook ons de leering geven:

‘Nut moet vóór genoegen gaan,

En 't vermaak in ieders leven

Zij eene enkle bloem in 't graan!’