Al de kinderliederen

[p. 65]

Nieuwsgierig.

De beek ontdooit, de sneeuwlaag smelt -

En duizend bloemenknopjes

Verheffen weêr hun kopjes

En kijken langs 't ontluikend veld;

Half, ja! met welbehagen -

Maar half met schuchter vragen:

‘Zeg! is de Lente ver genoeg,

Dat wij het durven wagen...

Of komen wij te vroeg?’

Gij lieve bloempjes, wit en rood,

Gij teêre madeliefjes,

Och! wees voorzigtig, diefjes!

Gij zat zoo goed in Moeders schoot!

Geen winter kon u deren....

En als met donzen veêren

Dekte u de blanke sneeuwvlok-sprei:

Wat kondt ge méér begeeren

Gij bloempjes van de weî?

‘Begeeren, ja!... begeeren, neen!

Maar toch, wat rond te kijken

Dat zou ons wel eens lijken!’...

't Is goed! - Ik ben er meê te vreên;

Ik antwoordde op uw vraagjes:

Doch schijnt de zon nog traagjes -

En komt weêr sneeuw en ijs...

Wordt dan, nieuwsgierige Aagjes!

Door schande en schaê maar wijs!