Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit
(1565)–Lucas de Heere–
Auteursrechtvrij
Miserere mei Deus.
| |
[pagina 84]
| |
Naer u grootste medelyden eenpaer.
Wascht my ô Heer', en erwascht my wel net
Van mijn onreyn' ende vule mesdaden:
En ic bid u zuuert my langhs om bet
Van mijn zonden, boosheden, ende quaden.
VVant ic beken' mijn ouertreden wel,
Daegh'licx comt my te voren mijn quaed leuen,
Ieghens u alleen heb ick quaed bedreuen
Dat u Heere mes haeghde dede ic snel.
Ga naar margenoot+ Maer doed, zo dat ghy meught bevonden zijn
In u woordē rechtvaerdigh, en meught blijcken
| |
[pagina 85]
| |
Zuuer te zijn', nu en t' allen termijn
In d'oordeelen, die ghy (Heere) zult strijcken.
Ziet in zonden ben ic ghegenereert
Mijn Moeder ontfingh my zondigh int winnen:
Maer ghy hebt lust tot de waerheyt van binnen
Die verborghen wijsheit my declareert
Zuuert en maect my reyn van zonden al
Med d'yzope van u Godlicke graci'
Dan werd'ic reyn: Ia zoo wit ic zijn zal
Als de snee magh wesen in comparaci'.
Laett my hooren, verstaen, en onderschee'n
De zeer blide boedschap: vp dat haer meughen
Mijn ghebeenten vermaken en verheughen
Die ghy (Elaes) hebt ghebroken om tween.
O Heer' u aenzicht van mijn zonden wendt
VVischt wt al mijn misdaed: wild in my maken
Een zuuer hert', oock vernieut en̄ prentt
In my eenen gheest, recht in alle zaken.
En versteect my niet van u anschijn doch,
Noch en onttrect my dynen gheest gheen tyen
Maer gheeft my we'er uws zalicheits verblyen
In den vryen gheest onderhaut my noch.
Zo zal ic u weghen dan leeren voort
De ghuene die u ghebod ouerterden,
En de zondaers, dit hebbende ghehoort,
| |
[pagina 86]
| |
Zullen tot u haer bekeerende werden.
O Heere God, an wien ons welvaert leyt
Verlost my van mijn bloed schuldighe zonden,
Zo zal mijn tonghe moghen t'allen stonden
Zinghen vroylick van uwe zalicheyt.
En opent mijn leppen in alder wijs
So magh minen mond hem dan gaen bereeden
Dine groot' eere glorie ende prijs
Te vertellen, en by elc te verbreeden.
Ghy en neemt gheen behaghē (merck'ic bloot)
Inden dienst van wtwendighe offranden
Als beest-offer diese pleghen te branden,
Anders gaeficx u, med hoopen zeer groot.
Maer d'offranden, die God behaghen meest
Zijn, een verneert hert' in zijn eyghen crachten,
Een ghebroken ziel' oft bedructen gheest
Dese en zult ghy (ô Heere) niet verachten.
Doed wel an Syon, u beminde bruud,
VVild vp maken, ende wederom bauwen
Ierusalems mueren in alder vauwen
Deur u goe' ionst'en ghewilligh virtuut.
Dan zullen u wel behaghen het deel
Der gherechtighe offranden wt ghelesen,
Den brand-offre en den offre gheheel,
Dan zalmen u Ossen schinckende wesen.
|
|
