Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit

Deus deorum Dominus.
Psalme. L.

Dauid voorseyt dat God zaude tot hem roupen alle natien deur t'Euangelium, beghaerende van de zine (voor sacrificie) belijd ende vercondinghe zijnder goetheyt, vervverpen̄ die haer berõmen, t'onderhauvven zinen Godsdienst, vviens herte nochtan niet gheraect is met de liefde Gods.

DEn staercken God, d'Heere van Israël
Heeft ghesproken, ende gheroupen snel Gheel

[p. 80]

aerderijck van der Zonnen opgangh Tot
dē westen, onder sHemels bevangh, Van Syon
vol vā schoonicheit warachtigh, Heeft hē ver
tooght clarelick God almachtigh.

Onsen God comt zonder touven nu zaen

Voor hem zal een verslindende viergaen,
En rondsom hem turbaci' wesen zal,
Dan zal hi ooc van bouen roupen al
Hemel en aerde in ghetughen vercoren
Om ouer zijn volc recht vonnes' t'orboren.

Hy zal zegghen vergaerd my med der spoed

Mijn volc vprecht ghewilligh ende goed
Die med my hebben ghemaect een verbond
Deur d'offranden. En d'hemelen terstond.

[p. 81]

 

Zullen vertellen zijn gherechtichede:

 

VVant het is God die oynt recht oordeel dede.

 

 

 

Mijn volc ic zal tot u spreken, my hoort,

 

Verstaed Isr'el ic zal betughen voort

 

Ic ben u God, u God alleen voorwaer

 

Ic en zal u niet begripen eenpaer

 

Om dat ghy my altijd niet hebt ghegheuen

 

Brand-offre med al dat dies magh ancleuen.

 

 

 

En ick en zal van u huus nemen niet

 

Stier noch iongh bock, van u cuddeken ziet,

 

VVant mijn is al dat wild ghediert' alleen

 

Die vp baerghen en in bosschen haer ween:

 

Ic ken' voghels der baerghen, ooc de dieren

 

(Hoe wild zi zijn) staen tot mijn obegieren.

 

 

 

Hadd'ict van doene, of daer naer apetijt

 

Ic en zaudts u niet zegghen teen'gher tijd:

 

VVant de waereld, med al dat haer gaet an

 

Behoord my toe, hoe zoude ick eten dan

 

Der stieren vleesch? en desghelijcx ooc drinckē

 

Der bocken bloed? wilt dogh dit wel ghedincken.

 

 

 

Maer offert God lof ende danckbaerheyt,

 

En hout wel vast dat ghy hebt toeghezeyt

 

Hem, die daer is bouen al ander groot:

 

Anroupt my (zeyt hi) in den tijd der nood;

[p. 82]

 

En ic zal u helpen en consoleren

 

Dies zuld ghy my prijsen ende lauderen.

 

 

 

Maer God die sprack tot de meinschē zeer boos

 

VVat gaed u an, zoo te spreken' altoos

 

Van mijn leere, beuel, ofte ghebod?

 

En te noemen oock (als in eenen spot)

 

In uwen mond, tot alle quaed volvaerdigh

 

Mijn schoon verbond, en allyanci' waerdigh.

 

 

 

Naer dien dat ghy alle vermaningh' baett

 

En dat ghi ooc mijn woorden zeer versmaedt:

 

VVant ziet ghy eenen dief die u ghenought

 

Terstond ghy loopt, en u by hem zaen vought

 

Zijnde ooc ghezell' in alderley manieren

 

Med die hoerri' ende ouerspel anthieren.

 

 

 

Ghy hebt ghewent (zied) uwē mond tot noch

 

Te spreken quaed: En ooc alle bedrogh

 

Berockt ghy, deur u tonghen alder meest:

 

Ghy schict u by d'ander quaede onbevreest

 

Om te spreken ieghens uws naesten broeder

 

Ende blameert den Zone van u Moeder.

 

 

 

Dese zaken bedreeft ghi, zeggh' ic u

 

En ick hebt toch al verzweghen tot nu:

 

Daer om meende ghy als-doen op dat pas

 

Dat ic als ghy, oft uws ghelijcke was:

[p. 83]

 

Maer ic zal u cuennen in alder vauwen

 

Dies berispen in u, en elcx anschauwen.

 

 

 

Nu verstaet dat ghy die God gh'eelvergheett

 

Op dat ic u niet en rooue eer ghijt weett,

 

En vp dat ghi hulpeloos niet en blijft:

 

Die my offert lof, my alle eer' toe schrijft

 

En die desen wegh haudt, in al zijn zaken

 

Zal ic laten wel God-zalicheyt smaken.