Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit

[p. 87]

Misericordiam, & iudicium cantabo.
Psalme. CI.

Dauid noch in onrusten zijnde, belooft God, van dat hy daer vvesen zal, den dienst te doene van een goed Prince, dat is te leuen zonder yemandt onghelijck te doene, quaed, ofte vvreedt te zyne, ende dat hy de goede verheffen zal.

IC zal uut recht' oodmoedicheit gaen zinghen
VVt oprechter herten, voor alle dinghen
Zal ic dy Heer' offeren vry en vranck
Lof ende danck.

Op den rechten wegh zal ic blyuen leeren,

VVanneer zuldy u tot my toch keeren?
Op dat ick wandel' in mijn woonste stecht
Met thert' oprecht.

[p. 88]

 

Ic en zal dan niet quaeds willen an mercken

 

VVant ic haet' alder boosen, quade wercken,

 

En dier een zal ic niet voughen med my

 

Noch commen by.

 

 

 

Een quaed opzettigh hert' oft zijn begheeren

 

Sal ic t'alder tijt verre van my weeren,

 

Ende en zal ooc niet een hinderlic man

 

Voorts trecken an.

 

 

 

Die heymelic quaed spreect van zijnen naestē

 

Zal ic te nieten doen al med der haesten:

 

Herten groot en verhenen (zoo men zied)

 

Lijde ic ooc niet.

 

 

 

Maer mijn ooghen zullen lieflick anschauwen

 

Al die op d'aerde wandelen in trauwen,

 

Op dat zi med my tot haer groot ghewin

 

Dan wonen in.

 

 

 

Die wandelt opden rechten wegh, zal wezen

 

Mijn dienaere, maer die bedrieghd, zied dezen

 

Noch den loghenaer zal med my als gast

 

Niet wonen vast.

 

 

 

Allen dagh zal ic my spoe'n om veriaeghen

 

Zoo vele boose alsmen zied daerde draeghen

 

Om te keeren van Gods huus voor altoos

 

Al die zijn boos.