Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit

Afferte Domino filij Dei.
Psalme. XXIX.

Een vutnemende Liedekin daer in Dauid beschrijft de maiesteit Gods, deur den blixem en tempeesten die alle creaturen veruaren, hoe vvel hy ondertusschen tot de zyne goedertieren is. Psalme bequame als God ons vermaent deur sulcke vervaerlicheyt.

[p. 65]

AL ghy heerschappen die leeft Den Hee-
re lof en prijs gheeft Van zijnder sterck-
te zeer groot, Gheeft den Heere glori' bloot
VVelcke zinen naem' is weerdich: En zijd
om t'anbidden veerdich Den Heer' med ood
moedichede In zijn groot' helighe stede.

Des Heeren stem' drijft med spoed

Op de waters, die oock doed
In de locht den donder slaen

[p. 66]

 

Theeft God der Heeren ghedaen.

 

VVant an sHeeren stem wy mercken

 

Hoe crachtich dat hy can wercken,

 

Des Heeren voeys, en vermonden

 

Is vul groot-dadicheits vonden.

 

 

 

Des Heeren voeys sterck voorwaer

 

Breect en morselt Ced'ren zwaer,

 

Ia den hoochsten die daer groeyt

 

Op den bergh Libaen ghebloeyt.

 

Hy doedse als een kalf vp sprijnghen

 

Libanen kan hy zo dwijnghen

 

En Sirion uut vercoren

 

Als eenen ionghen Eenhoren.

 

 

 

Des Heeren stem splijtt zeer snel

 

Vlammen viers straf ende fel,

 

Doed beuen de wildernes

 

En twoud datmen naemt Cades.

 

Ende doed (als wy bevinden)

 

Van vreesen misvallen d'Hinden,

 

Menighe wilde Landauwe

 

VVord ontdect in zulcker vauwe.

 

 

 

Onder tusschen gaed elc een

 

In zijnen Temple ghemeen

 

Daer gheeft v dit volcxkin wijs

 

Alle eere lof ende prijs.

[p. 67]

 

God den Heere presideerde

 

Doent water op elc passeerde,

 

En zitt als Coninck ghepresen,

 

wiens rijck' blijft eeuwigh in wesen.

 

 

 

Dies den Heere gheuen sal

 

Sijn volck groot vermoghen al,

 

En zalse zeghenen met

 

Paeys ende alle ghoeden net.