Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit

Vsquequo Domine obliuisceris.
Psalme. XIII.

Dauid veel slaghen verloren hebbende, beclaeght hem dat God zo langhe touft vā hē t'helpen: Dan bidt hi hem te willen gheuene de blischap der victorien alreede vercreghen.

ZAlt dueren noch langhen termijn Dat ick
gheel sal vergheten zijn Van u (ô mijn Hee-

[p. 38]

re ghepresen?) Hoe langh' zuldi deckende
wesen Voor mi (laes) dijn Godlic anschijn?

Hoe langhe zal hem minen gheest

Beraeden, ende zijn bevreest?
En daeghlicx lijden sdroufheyts banden?
Hoe langhe zullen mijn vianden
Dogh, ouer my heerschappen meest?

Anschaut my med dijn goedbeyt groot,

En verhoort my in minen noot:
Verlicht mijn ooghen, ô goed' Heere,
Op dat ic niet en slape zeere
Inden boosen slaep vander doot.

Ende op dat, die my d'lijden doed

Niet zegh': ick hebb' hem onder voet,
Oock vp dat die my persequeren
Haer vreught dus niet en dobbeleren
Ziende my weer' in ieghenspoet.

Maer ick betrau' vast vp u deught

In u bistant, mijn hert' verheught,

[p. 39]

 

Ende zal God den Heere zinghen

 

Om dat hi my (na mijn verlinghen)

 

Heeft vp gheholpen in mijn ieught.