Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit

In Domino confido.
Psalme. XI.

Hy beclaeght hem, van die hem verdreuen uut al dland vā Israël, dan zinght hi tbetrauwen dat hi in God heeft, ende t'oordeel des selfs ouer goede en quade.

HOe dorfdi mijn ziel' aldus dicmaels terghen
Als ic my vast rust' op den Heere goed

[p. 34]

Zegghende dat ic zau vlien op de berghen
Ghelijck de mussch' oft ander voghel doed?
Al spannen de boos' haer boghen vā smerten,
En bereen haer pilen, om metter spoed
By doncker te deurschieten de goed' herten.

Zeer haest zal verdwinen ende begheuen

De meeninghe van dese meinschen blend:
VVant wat heeft de gherechtighe bedreuen?

VVeett dat God is in zijn Pallaeys present

VViens throon den hemel is, die zal anmaercken
Med zijn ooghschelen (diet al zijn bekent)
Der meinschen kindren bedrijf ende waercken.

[p. 35]

 

God die prouft, med liden buten en binnen

 

Den vprechten: maer zijn hert' haert voor al

 

De boose, die wreedheyt en quaed beminnen:

 

Op de welck' hi laten reghenen zal

 

Stricken, solpher, vier, wind, ende tempeesten

 

Ziet daer haer deel, tot haren grooten val

 

Dits haren loon, en dranck, minst med dē meestē.

 

 

 

VVant de Heer' is rechtuaerdigh in zijn wesen

 

En heeft alle gherechticheyt ooc lief:

 

Zijn anschijn dat begracijt bouen desen

 

Al dat recht uut is zoomen oyt besief.