Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit
(1565)–Lucas de Heere– Auteursrechtvrij
Domine dominus noster.
| |
[pagina 25]
| |
Daer mede ghy beschaemt maect, en verwind
Al die ghy dijn viand en nider vind.
Maer als ick wil gade slaen en anmaercken
Die hemelen uwer vingheren waercken,
Als Mane, Sterre, en gh'eel het Firmament
Zoo wel gheschict, bequaem en excellent.
Dan dinck'ick als die hem verwondert zeere'Ga naar margenoot+
VVat ist oock toch vanden mensche (ô Heere!)
Dat ghy u zijns te ghedincken verneert,
Hem gade slaet, beweeght, en assisteert?
VVant, ghy hebt hem zoo edelick gheschepen
Dat hem (voorwaer) niet en faelt, onbegrepen,
Dan God te sijn', dwelck ghy alleene zijd
Die hem verciert met veel eeren altijd.
En ghy hebt hem ghesteld in alle landen
Meester, op al de waercken dijner handen:
Stellende onder zijn voeten gh'eel subiect,Ga naar margenoot+
Alle zaken, zoo verre als d'aerde strect.
Schapen, Ossen, en Lammers al te male,
Beesten des velds, ende oock int generale
Voghels der lucht, zee vissch' en zulck ghediert
Med alle dat de wateren anthiert.
| |
[pagina 26]
| |
O Heere God, onsen regierder crachtigh
Hoe triumphant, en eerelick warachtigh
Is dinen Naem', nu ende t'alder stond
Verbreedt ouer gheheel aerderijck rond.
|
|