Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit
(1565)–Lucas de Heere–
Auteursrechtvrij
[pagina 18]
| |
Domine ne in furore tuo arguas me.
| |
[pagina 19]
| |
Mijn ziel' is vul turbaci'
En groote tribulaci'
O god in goedheyt groot:
Hoe langhe zalt noch wesen
Dat ghi my onghenesen
Zult laten in den noot?
Keert weder, wilt u spoeden
Om mijn ziel' te behoeden
Van dees benaudtheyt fel:
En wilt my toch bevryen
Ooc helpen t'allen tyen
Duer dyne goetheyt snel.
VVant in de dood (warachtigh)
Is men dijns niet ghedachtigh
Noch dijns doen de ghewagh:
En wye zal u doch prysen
Of eenigh' eer' bewysen
In d'helle nacht of dagh?
Ick aerbeyde in mijn treuren
En baede t'alder heuren
Mijn slaepstede al den nacht:
Ende met tranen spoedich
Maec'ick mijn bedde vloedich
Al deur des droufheyts cracht.
Mijn oogh' is gheel verstoruen
Veraudt ende bedoruen
Ziende rondsomme my
Die my in alder vauwen
| |
[pagina 20]
| |
Als vianden benauwen
En bespotten daer by.
Ga naar margenoot+ Vertrect van my al tsamen
Boosdoenders vol van blamen:
God heeft verhoort voor al
De stemme van mijn weenen,
En mijn bede med eenen
Welck' hy ontfanghen zal.
Dat al dees mijn vyanden
Commen tot grooter schanden,
En zijn zeer verturbeert:
Dat zij te rugghe vlieden
Als zeer beschaemde lieden
Die haest zijn ghemineert.
|
|
