Winde-kelken

[p. 8]

Op den goeden vrijdag.

Welkom, blijde dag,

Dien wij juichend prijzen!

Al wat de aarde zag

Vóór uw opgang, zwicht

Bij het heuglijk licht,

Dat uw zon deed rijzen.

Ach, wat langen nacht

Stonden Isrels vromen

Lijdzaam op de wacht,

Toevende op den Heer,

Roepend: tot wanneer

Stelt gij uit te komen?

Maar gij kwaamt, en wij

Zien den dag verschenen

[p. 9]

 

In der jaren rij,

 

Waarop God aan de aard',

 

Met zijn vloek bezwaard,

 

Zegen zal verleenen!

 

 

 

Als uw morgen daagt,

 

Staat Gods Zoon gebonden,

 

Lijdt en strijdt en draagt,

 

In het doodsgerigt,

 

't Vreesselijk gewigt

 

Van der menschen zonden.

 

 

 

Als uw middag komt,

 

Gaat de zon verdwijnen,

 

En Gods Zoon verstomt,

 

Als hij zich door 't licht

 

Van Gods aangezigt

 

Niet meer ziet beschijnen.

 

 

 

Als uw avond naakt,

 

Slaapt Gods Zoon in de aarde;

 

't Offer is volmaakt,

[p. 10]

 

't Werk is gansch volbragt,

 

Waarop ons geslacht

 

Zoo lang hopend staarde.

 

 

 

't Groot verzoeningsfeest

 

Van een eeuwgen vrede

 

Roept met blijden geest,

 

Bij hun gouden luit,

 

't Koor der zaalgen uit,

 

En wij juublen mede.

 

 

 

Ja, dit is de dag,

 

Dit de roem der dagen,

 

Dien men vieren mag.

 

Als geen ander moet

 

Hij den naam van goed

 

Boven allen dragen.

 

 

 

Wees ons ook dan goed,

 

Dag van God gegeven!

 

Reinig ons gemoed

 

Door de liefdevlam,

[p. 11]

 

Die het godlijk Lam

 

Op het kruis deed sneven.

 

 

 

Sterfdag van den Heer!

 

Zie ons met hem sterven!

 

Zie ons meer en meer

 

Voor de zonde dood,

 

Om in jezus' schoot

 

Eens zijn ruste te erven.