Nieuwe winde-kelken

[p. 221]

Broedertwist.

- ‘Moeder, kom eens in den hof!

Zie, wat daar mijn blikken trof!

'k Zag er, o! zoo schoon een bloem,

Die ik boven allen roem!

Kom, - sprak 't knaapje en trok haar voort -
Zie de bloem, die mij bekoort!’ -

- ‘Moeder, kom eens in 't priëel,

Waar ik tusschen bloemen speel!

Zie, wat valsche dorenplant

Mij gewond heeft in mijn hand!

Kom, - sprak de ander - tot haar straf,
Ruk gij ze al haar bladers af!’ -

Moeder trad met 't tweetal voort

Naar 't haar aan te wijzen oord.

[p. 222]

 

Als zij op de plek blijft staan,

 

Wijzen beide - één struik haar aan.

 

- ‘Kindren, hoe verstandeloos!

 

Beider bloem is - de eigen Roos!’ -