Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

CXXX.

Ik zag een moeder stil bij 's kindjes doodenbaar:

Hoe kon 't? Bij 't ziekbed heeft ze al worstelend gebeden:

Uw wil geschiede, o Heer! Toen stierf haar kind voor haar:

De tranen, Toen gestort, verklaren 't kalme Heden.