Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

XIV.

Gij lijdt in 't lichaam pijn. De buil dient aangetast.

Gij grijpt dus 't staal, maar - gij hanteert het niet te vast;

Ge ontziet het pijnlijkst deel, juist, dat gij 't eerst moest wonden.
Droef beeld der lafheid in het delgen onzer zonden!

Wij snijden in 't dood vleesch, maar 't levend blijft gespaard...,

Een kuur, die heeling vreest, en dood voor leven baart!