Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

[p. 153]

Herdenken.

Als ge ouder wordt, leeft gij te meer in 't zoet Herdenken
Aan wie hier niet meer zijn, en van gindsch strand u wenken.

Naar ge op die dierbren, die u wachten, de oogen slaat,

Wordt 't leed verzacht, waar gij die leven meê verlaat.

Gij komt, van hier verreisd, niet in een land van vreemden.
Geliefden, ook aldaar, doorzweven Edens beemden.

De traan, waarmeê uw kind u nedervlijt ter rust,

Wordt door zijn moeder licht, uw gâ, ginds weggekust.