Nu maakt de stryd tot u, de barning dezer klippen,
Daar t 'zevental verzonk, nu door Gods gunst ontslippen;
Komt wapend u ten stryd, de vyand nadert vast,
Grypt 't harnas des Geloofs, de schild van moed, en past
Daarby een stalen helm, geklonken door gebeden,
Met eerbied en ontzag geschoten van beneden
Tot voor den hogen troon van d'Opper Majesteit,
Die zulk een dapp'ren Held, dus toegerust, bevryd
Van al het hels gespuis, en zalz' alleen tot vlieden
[pagina *26-*27]
[p. *26-*27]
Tobyas Sara trout Raguels enich dochter * naer Goodts bestemden raet want syn gesant hem brochter Spondetur lureni Raguelis gnata TOBIAE * Et praesente Deo sic cupiente Deo.
[pagina 61]
[p. 61]
Niet dwingen, maar ter vlugt in 't uiterste gebieden
Van 't dor Egiptenland, des Leubes heete zand,
Daar zal hy voor altyd dan eeuwig zyn geband.
J. Tob.
O wysheid zonder ga! wat zal ik van u gissen,
Zyt gy Azarias, myn reisgezel? of missen
Myn oogen in 't begrip, uw reên schynt Proffezy;
Of is 't een Engele Geest die zig vertoond aan my
In 't wezen van myn Vriend? ei! laat de waarheid blyken.
Azar.
Verlaat die twyffeling, ik ben dog uws gelyken;
Een Geest is maar een schyn, een onbevattelyk ding,
Daar tusschen u en my gantsch geen verandering
Bespeurd werd, voelt myn vry ik zal u niet ontwyken,
Wy zyn door eenen hand geschets, waar uit kan blyken
Hoe uw inbeelding mist.
J. Tob.
Myn inderlyk verstand
Verstomd door uw vernuft en daarom tegenkant
Het zig, dat gy wat meer als menschelyk moet wezen.
Azar.
Myn dagelyks te zien moet uwe waan genezen;
Verwondert u niet meer, dees wetenschap is my
Alleen vergunt, dat die tot uw verlossing zy,
En vraagt myn vorder niet, volgt raad en steld u zinnen
Gerust, die door myn raad, met God, zult overwinnen.
Auteursrechtvrij
