't Gereformeert gezangboek over de voornaamste gevallen en waarheden van 't Christendom
(1712)–François Halma–
AuteursrechtvrijOp de zangwyze van den XXIV, en XCV, Psalm. P. 272. Nu spreeken wy den Vader aan,
Tot wien wy door den Zoone gaan,
| |
[pagina 411]
| |
Den Zoon die onze ziel verlost heeft:
Wy zyn den Vader wellekom,
Als Iesus Bruidt en eigendom,
‘t Geen hem zyn dierbaar bloet gekost heeft.
2 ‘t Is Godt die onze Vader heet,
Altyt tot onze hulp gereedt,
Gelyk een Vader voor zyn kindren:
Hy dekt ons door zyn oppermagt,
En hoedt ons door zyn Hemelwacht,
Zoodat ons quaadt noch leet kan hindren.
3 Wy eeren hem met diep ontzagh,
Als Godt, die alle ding vermag,
En ons in gunst heeft aangenomen.
Zyn Geest ontsteekt in ons den gloet
Om hem te lieven in ‘t gemoedt,
Waardoorw’ in zyn gemeenschap koomen.
4 Wy zien den Vader in het licht
Des Engels van zyn aangezicht,
En zoeken hem volmaakt te kennen;
Daar ‘t eeuwig leven in bestaat,
De heerlykheit die nooit vergaat,
Waar naarw’ in hoop en liefde rennen.
5 Zyn vrees is in ons hart gegrift,
Dies voelenw’ in ons eenen drift,
Om hem oprecht als Vader t’eeren:
Wy kleeven hem als Vader aan,
Naardien wy in zyn liefde staan,
Zoodat ons nimmer quaat kan deeren.
6 Hy, onze Vader, zal ons nooit
Verlegen laaten, of berooit
Van zyne dierbre hemelschatten;
| |
[pagina 412]
| |
Veel minder, als wy ‘t recht bevroên
Als immer aardtsche Vaders doen;
Het goedt door geen verstandt te vatten.
Ruste.
7 Wy stieren ons geloovig oog
Eerbiedig naar den hemelboog,
Daar hy zyn heerlykheit laat schynen;
Den glans, waar by het zonnelicht
Waar donkerheit is voor ‘t gezicht,
En als een straal voor moet verdwynen.
8 De Hemel heeft Godt toebereidt,
Als daar hy zyne Majesteit
Laat voor zyn Engelsdommen blinken:
Hoewel’er Godt, die alles werkt,
Naar ‘t wezen niet in is beperkt,
Als zyn Orakelwoorden klinken.
9 Godt heeft zyn throon daar in gevest,
Doch niet als in een ryksgewest,
Gelyk de Koningen der aarde.
Niets is ‘er dat den Heer besluit,
Naardien ‘er niets zyn werking stuit,
Die steeds zyn wezen openbaarde.
10 ‘t Gewrocht stelt Godes wezentheit,
Doch echter geenzins uitgebreidt,
Maar als een geest in wil en werking.
Schoon hy dan in den hemel is,
Zoo is het blykbaar en gewis,
Dat hy ‘er niet is door beperking.
11 Wy eeren dan een hemelsch Godt,
Oneindug boven ‘t zichtbaar lot
Der aardtsche Koningen verheven.
Wy eeren Godt die eeuwig leeft,
Die alle menschen ‘t leven geeft,
Coor wien all’ aardtsche Vorsten beeven.
12 Wy wachten alles goedts van hem,
Naar ‘t woordt der Evangelistem,
| |
[pagina 413]
| |
Dat hy als Vader ons wil schenken:
Zyn almagt hoedt ons in gevaar,
Zoo dat ‘er niemant zelf een haar
Door wraakzucht van ons hoofdt kan krenken.
ZIELZUCHT.
 13 O Hemelsch Vader, Opperheer,
Bekleedt met Majesteit en eer,
Uw heerschappy is ongemeeten:
Met vrees en eerbiedt aangedaan,
Zoo koomen wy hier voor u staan,
Die in den Hemel zyt gezeeten.
14 De hemelen hebt gy bereidt,
Opdat gy daar uw heerlykheit,
Zoud’ op ‘t doorluchtigst laaten schynen:
Daar hebt gy uwen throon gesticht;
Daar woont gy in ‘t onnaakbaar licht,
Daar alle glanssen voor verdwynen.
15 De hemel, aard’t, en ‘t bruischend nat,
Met al wat daar in is bevat,
Is ‘t werk, Heer, van uw alvermogen:
Dies zytg’ alleen de waare Godt,
Tot wien wy naadren als tot;
Den Opperheerscher in den hoogen.
16 De hemel is het vaderlandt,
Daar uwer kindren hart naar brandt,
| |
[pagina 414]
| |
Opdat zy u volmaakt genieten.
Doch ’s hemels staat is in u zelf,
En hangt niet af van ‘t stargewelf,
Wanneer die in de ziel komt schieten.
*****
17 Geef dat wy hemelsch zyn gezint,
En hier zelfs, in ons aardtsch bewint,
Verheugt in uw gemeenschap leeven:
Maak onze harten los van d’aard’,
En trekze tot u helemwaart;
Om door de liefd’ u aan te kleeven.
18 Neem uit ons wech all’ aardtsche lust,
Waarin wy nooit de waare rust
Voor onze zielen konnen vinden:
Door Iesus zoekenw’ u alleen,
En zien door al het aardtsche heen,
Opdatg’ ons zoud met u verbinden.
|
|