Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Cxxxvj Psalm.⁺

⁺LOoft den Heer, want hy is goedt,
Heilig in al 't geen hy doet:
Want zyn goedertierenheit
Is ons eeuwiglyk bereidt.
⁺2 Looft den Godt der goden, dien
Al het aardryk moet ontzien:
Want zyn goedertierenheit

+ Psalm 136.

+ 1 Lovet den HEERE, want hy is goet: want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 2 Lovet den Godt der goden: want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

[p. 487]

Is ons eeuwiglyk bereidt.
3 Looft den Godt, der heeren Heer; ⁺
Dat al d'aarde hem vereer':
Want zyn goedertierenheit
Is ons eeuwiglyk bereidt.
4 Dien die groote wondren doet, ⁺
En alleen ons steets behoedt:
Want zyn goedertierenheit
Is ons eeuwiglyk bereidt.
5 Dien die, door zyn sterke handt, ⁺
's Hemels boog schiep met verstandt:
Want zyn goedertierenheit
Is ons eeuwiglyk bereidt.
6 Dien die d'aarde op 't water heeft ⁺
Uitgespannen; Godt die leeft:
Want zyn goedertierenheit
Is ons eeuwiglyk bereidt.
7 Dien die in des hemels trans ⁺
Lichten maakte groot van glans:
Want zyn goedertierenheit

+ 3 Lovet den Heere der heeren; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 4 Dien die alleen groote wonderen doet; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 5 Dien die de hemelen met verstandt gemaeckt heeft; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 6 Dien die de aerde op het water uytgespannen heeft; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 7 Dien die de groote lichten heeft gemaeckt; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

[p. 488]

Is ons eeuwiglyk bereidt.
⁺8 't Zonnelicht, om 't hoog gezagh
Fier te voeren in den dag:
Want zyn goedertierenheit
Is ons eeuwiglyk bereidt.
⁺9 't Maanlicht heeft hy voortgebragt
Met de starren, voor den nacht:
Want zyn goedertierenheit
Is ons eeuwiglyk bereidt.

I. Ruste.

⁺10 Dien die in Egipten, vroeg
's Morgens, d'eerstgeboornen sloeg:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
⁺11 Hy heeft Israëls geslacht
Midden van hen uitgebragt:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
⁺12 Met een sterke handt en arm,
In Egiptens droef gekerm:

+ 8 De sonne tot heerschappye in den dagh; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 9 De mane en de sterren tot heerschappye in de nacht; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 10 Dien die de Egyptenaers geslagen heeft in hare eerstgeborene; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 11 Ende heeft Israël uyt het midden van hen uytgebracht; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 12 Met eene stercke handt, ende met eenen uytgestreckten arm; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

[p. 489]

Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
13 Dien die ook de schelfzee droog ⁺
Heeft gemaakt, voor Isrels oog:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
14 Dien die Isrel door haar heen ⁺
Heeft gevoert, als hy verscheen:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
15 Hy heeft Farao en 't heir ⁺
Neêrgestort in 't roode meir:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
16 Die zyn volk, nu vrank en vry, ⁺
Leidde door de woesteny:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
17 Die de Vorsten, groot van magt, ⁺
Sloeg en t'onder heeft gebragt:

+ 13 Dien, die de schelfzee in deelen deelde; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 14 Ende voerde Israel door het midden van de selve; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 15 Hy heeft Pharao met sijn heyr gestort in de schelfzee; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 16 Die sijn volck door de woestijne geleyt heeft; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 17 Die groote Koningen verslagen heeft; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

[p. 490]

Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.
⁺18 Hy heeft Koningen, hoe groot
En vol heerlykheit, gedoodt:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in eeuwigheit verbreidt.

I I. Ruste.

⁺19 Koning Sihon, Amoryt,
Die verdelgt werdt in den strydt:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.
⁺20 En ook Og, die Bazans landt
Fier beheerschte door zyn handt:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.
⁺21 Hy gaf 't landt, vol overvloedt,
Zynen volke als eigen goedt:
(Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.)
⁺22 Tot een erve aan zynen knecht

+ 18 Ende heeft heerlicke Koningen gedoot; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 19 Sihon, den Amoritischen Koningh; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 20 Ende Og, den Koningh van Basan; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 21 Ende heeft haer landt ten erve gegeven; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 22 Ten erve sijnen knecht Israel; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

[p. 491]

Israël, als 't was voorzegt:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.
23 Die aan ons, gesmaadt, veracht, ⁺
En vernedert, heeft gedacht:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.
24 Die ons, door veel leets gedrukt, ⁺
Onzen vyandt heeft ontrukt:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.
25 Die den mensche spyze geeft, ⁺
En verzadigt al wat leeft:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.
26 Looft den Heer, met glans bekroont, ⁺
Die de hemelen bewoont:
Want zyn goedertierenheit
Wordt in d'eeuwigheit verspreidt.

+ 23 Die aen ons gedacht heeft in onse nederigheyt; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 24 Ende hy heeft ons onsen tegenpartijders ontrukt; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 25 Die allen vleesche spijse geeft; want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 26 Lovet den Godt des hemels: want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

[p. 492]

⁺De Cxxxvij Psalm.

⁺AAn Babels stroom daar zaten wy beneepen,
Van droefheit, die ons hadde in 't hart gegreepen,
Om Sion, gansch verwoest, en tot een smaat
⁺Der volken. wy, in zulk een droeven staat,
Wy hingen onze harpen, langs de zoomen
Van 't water, aan de groene wilgeboomen.
⁺2 Als zy van ons, in Babilon gevangen,
Begeerden een van Sions vreugdezangen,
Te hooren, en de woorden van een liedt,
Zy, d'oorzaak van ons lyden en verdriet;
⁺Zoo zeiden wy: hoe zouden wy hier zingen,
Daarwe in dit landt zyn ballingsvreemdelingen ?
⁺3 Indien ik u, Jeruzalem, vergeete,
Wensche ik dat zelf myn rechte handt niet weete
Om 't snaartuig meer te

+ Psalm 137.

+ 1 Aen de rivieren van Babel, daer saten wy, oock weenden wy, als wy gedachten aen Zion.

+ 2 Wy hebben onse harpen gehangen aen de wilgen die daer inne zijn.

+ 3 Als aldaer die ons gevangen hielden, de woorden eenes liedts van ons begeerden; ende sy, die ons over hoop geworpen hadden, vreugdt: [seggende,] Singht ons [een] van de liederen Zions.

+ 4 [Wy seyden,] Hoe souden wy een liedt des HEEREN singen in een vreemt landt ?

+ 5 Indien ick u vergete, O Jerusalem, soo vergete mijne rechter handt [haer selfs.]

[p. 493]

roeren met verstant. ⁺
Gedenk ik niet aan u en uwen stant,
En wordtge niet door my ten top verheven,
Moet myne tonge aan myn gehemelt kleeven !
4 O Heer, gedenk aan Edoms boos geslachte, ⁺
Dat schimpende Jeruzalem belachte,
Wanneer het raakte in zynen grootsten noodt:
Dat op dien dag slechts riep; Ontbloot, ontbloot
De stadt tot aan den grondt met zyne vesten,
En geefze aan moordt en plondering ten besten.
5 O Babel, dat ook eens in later dagen ⁺
Gevoelen zal des hemels straf en plaagen:
Welzalig zal hy zyn die u het quaadt
Vergelden zal, ons aangedaan uit haat: ⁺
Die 't wraakzwaardt zal op uw verwoesting wetten,
En aan de rotze uw kinderen verpletten !

+ 6 Mijne tonge kleve aen mijn gehemelte, soo ick aen u niet en gedencke, soo ick Jerusalem niet en verheffe boven 't hoogste mijner blijdschap.

+ 7 HEERE, gedenkt aen de kinderen Edoms, aen den dag Jerusalems, die daer seyden, Ontblootse, ontblootse tot haer fondament toe.

+ 8 O dochter Babels, die verwoest sult worden, welgeluckig sal hy zijn, die u uwe misdaet vergelden sal, die gy aen ons misdaen hebt.

+ 9 Welgeluckig sal hy zijn, die uwe kinderkens grijpen ende aen de steenrotze verpletteren sal.