Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Cxxxiv Psalm. ⁺

LOoft den Heer, en wilt hem eeren, ⁺

+ Psalm 134

+ 1 Een Liedt Hammaalot. Siet, looft den HEERE, alle gy knechten des HEEREN; gy die alle nachten in 't Huys des HEEREN staet.

[p. 482]

Al die knechten zyt des Heeren;
En die getrouwelyk de wacht
In 's Heeren huis houdt alle nacht.
⁺2 Heft uw handen in gebeden
Op naar 't heiligdom, als leden
Van zyne Priesterlyke schaar,
Looft, looft den Heere in 't openbaar.
⁺3 Dat de Heer zyn heil en zegen
Zende uit Sion, als een' regen.
De Heer, die 't al geschapen heeft,
Den hemel, d'aarde en al wat leeft.

⁺De Cxxxv Psalm.

⁺PRyst en looft des Heeren naam;
Gy die den dienst des Heeren,
Als zyn knechten, zeer bequaam
⁺Verricht, en t'zyner eeren
Staat in 's Heeren tempelhof,
En zyn' huis, tot zynen lof.
⁺2 Looft den Heer, want hy is goedt,
Pryst zynen naam met zingen,

+ 2 Heft uwe handen op [na] 't Heyligdom, ende looft den HEERE.

+ 3 De HEERE zegene u uyt Zion: hy die den hemel ende de aerde gemaeckt heeft.

+ Psalm 135.

+ 1 Halelu-Jah. Prijst den name des HEEREN, prijst [hem] gy knechten des HEEREN.

+ 2 Die gy staet in het Huys des HEEREN, in de voorhoven des Huyses onses Godts.

+ 3 Looft den HEERE, want de HEERE is goet: Psalmsinght sijnen name, want hy is lieflick.

[p. 483]

Lieflyk is hy, en hy hoedt
Ons, zyn verkorelingen. ⁺
Jakob koos hy tot zyn deel,
Israël werdt hem geheel.
3 Want zeer groot is onze Heer, ⁺
Ver boven alle Goden.
Hy doet alles t'zyner eer,
Naar 't geen hy heeft geboden: ⁺
In den hemel en op d'aard',
In de zee, die diepten baart.
4 Hy trekt dampen op omhoog, ⁺
Uit d'aarde aan zee gelegen.
Schier den blixem uit den boog
Des hemels, met den regen.
Hy brengt windt en onweêr voort
Uit zyn kameren, door 't woordt
5 Die den eerstgebooren sloeg, ⁺
In 't landt van 't ryk Egipte,
Mensch en vee: waarna 't volk, vroeg
Des uchtents, 't leet ontslipte.

+ 4 Want de HEERE heeft sich Jacob verkoren: Israel tot sijn eygendom.

+ 5 Want ick weet dat de HEERE groot is; ende dat onse Heere boven is.

+ 6 Al wat den HEERE behaegt, doet hy, in de hemelen, ende op de aerde, in de zeen, ende alle afgronden.

+ 7 Hy doet dampen opklimmen van het eynde der aerde: Hy maekt de bliksemen met den regen: Hy brenght den windt uyt sijne schatkameren voort.

+ 8 Die de eerstgeborene van Egypten sloeg, van den mensche aen tot het vee toe.

[p. 484]

⁺Hy heeft tekenen gewrocht
In Egipte, en 't zwaar bezocht.
6 Hy heeft wonderen verricht,
Die Farao hart drukten,
En zyn knechten door 't gewigt,
Als zy voor hem niet bukten:
⁺Die veel volken heeft gevelt,
Koningen, en hun gewelt.
⁺7 Koning Sihon, Amoryt,
Heeft hy met Og verslagen,
Bazans koning in dien tyt,
Den Kananyt door plaagen.
⁺Israël gaf hy hun landt
T'erven, als een onderpandt.

Ruste.

⁺8 Uwe naam, grootmagtig Heer,
Wordt eeuwiglyk geprezen,
Die is van geslachte in eer
Tot aan geslacht gerezen.
⁺Want de Heer, bestuuwt met licht,

+ 9 Hy sondt tekenen ende wonderen in 't midden van u, O Egypten: tegen Pharao, ende tegen alle sijne knechten.

+ 10 Die veele volcken sloeg, ende machtige Koningen doodde:

+ 11 Sihon, den Koningh der Amoriten, ende Og den Koning van Basan; ende alle de Koninkrijken van Canaän.

+ 12 Ende hy gaf haer landt ten erve, ten erve aen sijn volk Israel.

+ 13 O HEERE, uwen name is in eeuwigheyt; HEERE, uwe gedachtenisse is van geslachte tot geslachte.

+ 14 Want de HEERE sal sijn volck richten, ende het sal hem berouwen over sijne knechten.

[p. 485]

Daagt zyn volk voor 't hoog gericht.
9 't Zal hem rouwen, naar zyn gunst,
Om 't leet van zyne knechten.
D'afgoôn, 's menschen werk en kunst, ⁺
Ziet niemant iets verrechten.
Zy, op wie de mensch betrouwt,
Zyn van zilver en van gout.
10 D'afgoôn hebben eenen mondt, ⁺
Maar spreeken taal noch reden:
Oogen, door der menschen vondt,
Doch zien niet uit die leden,
Ooren hebben zy ook, maar ⁺
Hooren niets, hoe luidt en klaar.
11 Hunne mondt derft ademlucht.
Dat alle die ze maaken, ⁺
En betrouwen door een zucht,
Met hen te schande raaken.
Doch dat Israël den Heer ⁺
Loove, en zyne hoogheit eer'.
12 Loof den Heere, Aärons zaadt,

+ 15 De afgoden der Heydenen zijn silver ende gout; een werk van menschen handen.

+ 16 Sy hebben eenen mondt, maer en spreken niet; sy hebben oogen, maer en sien niet.

+ 17 Ooren hebben sy, maer en hooren niet; oock en is 'er geen adem in haren mondt.

+ 18 Dat diese maken, hen gelijk worden, [ende] al wie op haer vertrouwt.

+ 19 Gy huys Israels, lovet den HEERE; gy huys Aärons, lovet den HEERE.

[p. 486]

⁺Met Levys stamgenooten;
Gy die in Godts vreeze staat,
Uit Jakob voortgesprooten:
Looft den Heer, die eeuwig leeft,
Voor wien aarde en hemel beeft.
* * * * *

⁺13 Looft den Heer met hart en stem
Uit Sion, die als Koning,
't Koninklyk Jeruzalem
Verkoos tot zyne woning.
Haleluja ! looft den Heer,
Alles klinke van zyne eer.

+ 20 Gy huys van Levi, lovet den HEERE; gy die den HEERE vreest, lovet den HEERE.

+ 21 Gelooft zy de HEERE uyt Zion, die te Jerusalem woont, Halelu-Jah.