Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Cxxvj Psalm. ⁺

WAnneer de Heer, zoo groot in kracht, ⁺
Zyn Sion weêr uit Babel bragt,
Toen warenwe als in eenen droom,
En onze mondt werdt, zonder schroom, ⁺
Vervult met lachen; onze tongen
Zyn in een schel gejuich ontsprongen:
Toen zeide 't Heidendom: de Heer
Doet groote dingen, t'zyner eer.
2 De Heer heeft deze bygestaan,
En onder hen wat groots gedaan. ⁺
Ja, hy heeft dit, tot 's vyandts spyt,
Gedaan, dies zyn wy zeer verblydt.
O Heer, wil voort uw hulpe zenden, ⁺
En ons gevangenisse wenden,
Als stroomen en een' sterken vloedt
In 't Zuiden, by den zonnegloedt.

+ Psalm 126.

+ 1 Een Liedt Hammaalot. Als de HEERE de gevangene Zions weder bracht, waren wy gelijck de gene die droomen.

+ 2 Doe wert onse mondt vervult met lacchen, ende onse tonge met gejuich: doe seyde men onder de Heydenen: De HEERE heeft groote dingen aen dese gedaen.

+ 3 De HEERE heeft groote dingen by ons gedaen, [dies] zijn wy verblijdt.

+ 4 O HEERE, wendt onse gevangenisse, gelijck water-stroomen in 't Zuyden.

[p. 470]

⁺3 Zy die met traanen in den schoot
Der aarde zaaien, in hun' noodt;
Die zullen met gejuich en vreugdt
Eens maaien, in het hart verheugt.
⁺Hy die het zaadt draagt om te zaaien,
Weent steedts, doch zal in blyschap maaien.
Voorzeker voert hy, t'zyner uur,
Met vreugdt zyn schooven in de schuur.

⁺De Cxxvij Psalm. Stem Ps. 117

⁺INdien de Heer het huis niet bouwt,
Is 't alles te vergeefs verricht,
Dat door de bouwliên wordt gesticht:
Zoo Godt de stadt niet zelf behoudt,
En wel bewaart, is 't waaken niet,
Dat door getrouwe wacht geschiedt.
⁺2 Het is vergeefs vroeg op te staan,
En laat te waaken in den nacht,
En t'eeten broodt van smarte, in klagt,
Als zoude men van druk vergaan.
Tewyl hy zyn' beminden geeft.

+ 5 Die met tranen zaeijen, sullen met gejuych maeijen.

+ 6 Die het zaet draeght dat men zaeijen sal, gaet al gaende ende weenende: [maer] voorseker sal hy met gejuych weder komen, dragende sijne schooven.

+ Psalm 127.

+ 1 Een Liedt Hammaalot, van Salomo. Soo de HEERE het huys niet niet en bouwt, te vergeefs arbeyden des selven bouwlieden dae aen: soo de HEERE de stadt niet en bewaert, te vergeefs waekt de wachter.

+ 2 Het is te vergeefs dat gylieden vroeg opstaet, late op blyft, etet broodt der smerten: het is alsoo, dat hy het sijnen beminden [als in] den slaep geeft.

[p. 471]

Als in de slaap waar by men leeft.
3 De kinders zyn een erflyk goedt, ⁺
Van 's Heeren zegen afgedaalt,
En van zyn liefde en gunst bestraalt,
Dewyl hyze onderhoudt en voedt.
De vrucht des buiks is eene kroon
Voor 't kuische huwlyksbed ten loon.
4 Gelyk de pylen in de handt ⁺
Van eenen heldt zyn, groot van kracht,
Zoo zyn de zoonen ook geacht,
De zoonen van de jeugt, in 't landt;
Wanneer zy, met beleidt en deugdt,
Der oudren steunsel zyn en vreughdt.
5 Welzalig wordt de man geroemt, ⁺
Die zynen koker met dat slach
Gevult heeft. 't steevigt zyn gezagh:
Nooit wordenze in de poort gedoemt,
Noch schaamroot, daar zy vry en vrank,
Met hun party staan voor de bank.

+ 3 Siet de kinderen zijn een erfdeel des HEEREN: des buyks vrucht is een belooninge.

+ 4 Gelijck de pijlen zijn in de handt eenes helts; soodanig zijn de soonen der jeught.

+ 5 Wel-geluckig is de man, die sijnen pijlkoker met deselve gevult heeft; sy en sullen niet beschaemt worden, als sy niet de vyanden spreken sullen in de poorte.

[p. 472]

⁺De Cxxviij Psalm.

⁺WElzalig is hy t'achten
Die trou den Heere vreest,
En streeft met alle krachten
Op 't padt van zynen Geest.
⁺Want gy zult zeker eeten
Den arbeidt uwer handt,
En gansch gelukkig heeten,
En zyn in uwen stant.
⁺2 Uw huisvrou zal ook wezen
Gelyk een wyngaartstam,
Door vruchtbaarheit geprezen,
Die zynen groei bequam,
Aan uwe wonings kanten.
Uw kinders zullen staan
Als frissche olyveplanten,
Rontom uw tafelblaên.
⁺3 Ziet zoo wordt 's Heeren zegen
Dien mensche toegebracht,
Die, gaande in zyne wegen,

+ Psalm 128.

+ 1 Een Liedt Hammaalot. Welgelucksaligh is een yegelick die den HEERE vreest, die in sijne wegen wandelt.

+ 2 Want gy sult eten den arbeyt uwer handen welgelucksaligh sult gy zijn, ende het sal u wel gaen.

+ 3 Uwe huysvrouwe sal wesen als een vruchtbaere wijn-stock aen de zijden uwes huyses; uwe kinderen als olyfplanten rontom uwe tafel.

+ 4 Siet, alsoo sal sekerlick die man gezegent worden, die den HEERE vreest.

[p. 473]

Zyn vreeze steeds betracht.
Gy zult zyn heil genieten
In alles wat gy doet:
De Heer zal op u gieten
Zyn gunst en zegenvloedt.
4 Hy zal uw heil ook bouwen ⁺
Uit Sion, naar zyn stem.
Steedts zult gy 't goede aanschouwen
Van Godts Jeruzalem.
Gy zult ook zien kindtskindren: ⁺
Vrede over Israël.
De vreugdt zal nooit vermindren
Uit Godts genadenwel.

+ 5 De HEERE sal u zegenen uyt Zion, ende gy sult het goede Jerusalems aenschouwen alle de dagen uwes levens.

+ 6 Ende gy sult uwe kindts kinderen sien: Vrede over Israel.