Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Cxix Psalm. ⁺

I. Aleph. ⁺

GElukkig zynze en zalig die oprecht ⁺
Van wandel zyn, en die de wet des Heeren
Betrachten; zy die met het hart gehecht
Aan Godt, hem naar zyn hemelwetten eeren:
Welzalig zynze in waarheit die in 't hart ⁺
Hem zoeken, en in 't heiligdom verkeeren.
2 Ook zy die al wat 's Heeren hoogheit tart ⁺
Verfoeien, en geen onrecht immer werken:
Maar wandelen, met lust en sonder smart,
In zynen weg. gy quaamt ons, Heer, beperken ⁺
Tot uw bevel, opdat het wierdt betracht,

+ Psalm 119

+ ALEPH.

+ 1 Welgelucksaligh zijn de oprechte van wandel, die in de wet des HEEREN gaen.

+ 2 Welgelucksalig zijnse, die sijne getuygenissen onderhouden: [die] hem van gantscher herte soeken:

+ 3 Oock geen onrecht en werken; [maer] wandelen in sijne wegen.

+ 4 [HEERE} gy hebt geboden, dat men uwe beveelen seer bewaren sal.

[p. 428]

En trou bewaart, om onze ziel te sterken.
⁺3 Och dat myn weg gericht wierdt dag en nacht,
Grootmagtig Heer, om heilig uwe wetten
Te houden, dan was ik eerst wel bedacht.
⁺Dan was ik vry van schaamte en vuile smetten,
Wanneer ik naau zou merken op uw woordt,
En myn gemoedt op uw geboden zetten.
⁺4 'k Zal u oprecht dan looven als 't behoort,
Met al myn hart, wanneer ik uwe rechten
Geleert heb; om, ter deugden aangespoort,
Het onrecht en de boosheit te bevechten.
⁺'k Zal uwe wet bewaaren, ai verlaat
My niet te zeer: my, een van uwe knechten.
⁺ I I. Beth.

⁺5 HOe zal hy die in 't vrye leven staat,
In d'eerste jeugt, zyn paden rein bewaaren ?
Als hy uw woordt en wetten gade slaat,
De deugt betracht, in

+ 5 Och dat mijne wegen gerichte wierden, om uwe insettingen te bewaren !

+ 6 Dan en soude ick niet beschaemt worden, wanneer ick merken soude op alle uwe geboden.

+ 7 Ick sal u loven in oprechtigheyt des herten, als ick de rechten uwer gerechtigheyt geleert sal hebben.

+ 8 Ick sal uwe insettingen bewaren, en verlaet my niet al te seer.

+ BETH.

+ 9 Waer mede sal de jongelingh sijn padt suyver houden ? als hy [dat] houdt na u woordt.

[p. 429]

zyne frisse jaaren.
Ik zoek u, Heer, met myn geheel gemoedt, ⁺
Geef dat ik uw geboden nooit laat vaaren.
6 Uw redenen hebbe ik in 't hart gevoedt, ⁺
Opdat ik nooit uw wetten zou verbreeken,
Uw hemelwet, zoo heilig, wys en goedt,
Door misbedryf of averechtsche streeken.
Gy zyt, ô Heer, gezegent en vereert, ⁺
Leer my uw wet en van uw rechten spreeken.
7 Ik, door het vier van yver gansch verteert, ⁺
Hebbe al het recht vertelt met myne lippen
Van uwen monde, en aan uw volk geleert.
Meer vrolykheit zal uit myn harte glippen ⁺
In uwen weg, dan of ik al 't bezit
Van schatten kreeg, die ligtelyk ontslippen.
8 'k Hebbe uw bevel my steedts gestelt ten wit, ⁺
Opdat ik 't zou gedurig overdenken:
'k Zal letten op uw paden;

+ 10 Ick soecke u met mijn geheel herte, en laet my van uwe geboden niet afdwalen.

+ 11 Ick hebbe uwe reden in mijn herte verborgen, op dat ick tegen u niet sondigen en soude.

+ 12 HEERE, gy zijt gezegent, leert my uwe insettingen.

+ 13 Ick hebbe met mijne lippen vertelt alle de rechten uwes mondts.

+ 14 Ick ben vrolicker in den weg uwer getuygenissen, als over allen rijckdom.

+ 15 Ick sal uwe beveelen overdenken, ende op uwe paden letten.

[p. 430]

en, verhit
Door hemelvier, my naar uw paden zwenken.
⁺'k Stel myn vermaak alleen in uwe wet,
En zal myn ziel uit deeze heilbron drenken.

⁺I I I. Gimel.

⁺9 DOe uwen knecht toch wel, naar zyn gebedt:
Opdat hy leeve en steedts uw woordt bewaare,
Dewyl hy op uw waarheit is gezet.
⁺Dat uwe glans myn duister oog verklaare,
En uwe wet, met wonderen vervult,
In haare kracht zich aan my openbaare.
⁺10 Ik, die hier zoek te leeven buiten schuldt,
Ben slechts gelyk een vreemdeling op aarde.
'k Hoop datge uw wet, Heer, niet verbergen zult
⁺Voor myne ziel, die nu als in onwaarde
Verbroken zit, omdat zy t'allen tyt
Naar 't oordeel haakt, dat gy lankmoedig spaarde.
⁺11 Gy scheldt hen, die, vervloekt vol

+ 16 Ick sal my selven vermaken in uwe insettingen; u woordt en sal ick niet vergeten.

+ GIMEL.

+ 17 Doet wel by uwen knecht, [dat] ick leve, ende u woordt bewaare.

+ 18 Ontdeckt mijne oogen, dat ick aenschouwe de wonderen van uwe wet.

+ 19 Ick ben een vreemdelingh op der aerde, en verbergt uwe geboden voor my niet.

+ 20 Mijne ziele is verbroken van wegen het verlangen na uwe oordeelen tot aller tijt.

+ 21 Gy schelt de vervloeckte hoovaerdige, die van uwe geboden afdwalen.

[p. 431]

haat en nydt,
Hovaardig zyn, en van uw wetten dwaalen;
Die hunnen kruin verheffen u ten spyt.
Laat nimmer hoon noch smaadheit op my daalen, ⁺
Want ik hebbe uw getuigenis en woordt
Gezocht, om daar het leven uit te haalen.
12 Wanneer men zelfs de Vorsten heeft gehoort ⁺
In hunnen stoel een' boozen raadtslag smeeden,
Hoe mynen rust gekrenkt wierdt en gestoort,
Heeft uwe knecht uw wet in al haar leden
Betracht; ook is uw woordts getuigenis ⁺
Myn blydschap, en de leidster myner zeden.

I V. Daleth. ⁺

13 MYn ziele kleeft, nu ik uw gunste mis, ⁺
Aan d'aarde en 't stof, kom my toch levend maaken,
Heer, naar uw woordt; dan is myn staat gewis.
Ik hebbe aan u ontvouwen al myn zaaken, ⁺
En gy hebt my verhoort van

+ 22 Wentelt van my versmaetheyt ende verachtinge, want ick hebbe uwe getuygenissen onderhouden.

+ 23 [Als] selve de Vorsten sittende tegens my gesproken hebben: heeft uw' knecht uwe insettingen betracht.

+ 24 Ook zijn uwe getuygenissen mijne vermakingen, [ende] mijne raetslieden.

+ DALETH.

+ 25 Mijne ziele kleeft aen het stof; maeckt my levendigh na u woordt.

+ 26 Ick hebbe [u] mijne wegen vertelt, ende gy hebt my verhoort, leert my uwe insettingen.

[p. 432]

uwen troon,
Leer my uw wet, en naar uw licht te haaken.
⁺14 Behoedt my, Heer, voor allen smaat en hoon.
Leer my den weg verstaan van uw bevelen,
Opdat ik uwe wonderen, zoo schoon,
Zoo luisterryk, aan andren meê mag deelen.
⁺Myn ziel, ô Heer, druipt wech van treurigheit,
Recht, naar uw woordt, my op, en kom haar heelen.
⁺15 Wendt van my af de valsheit in beleit,
Om naar uw wet te wandlen en te leeven.
⁺Ik heb den weg der waarheit met bescheit
Verkoren, en 't geen gy hebt voorgeschreven:
Uw rechten, die gy, Heer, hebt ingezet,
My voorgestelt, om naar de deugt te streeven.
⁺16 Ik kleeve aan uw getuigenis en wet:
O Heere, laat geen schaamte my bedekken;
Dat myn gemoedt altoos

+ 27 Geeft my den weg uwer beveelen te verstaen, op dat ick uwe wonderen betrachte.

+ 28 Mijne ziele druypt wech van treurigheyt: recht my op na u woort.

+ 29 Wendt van my den wegh der valsheyt, ende verleent my genadelick uwe wet.

+ 30 Ick hebbe verkoren den weg der waerheyt, uwe rechten hebbe ick my voorgestelt.

+ 31 Ick kleve vast aen uwe getuygenissen: O HEERE, en beschaemt my niet.

[p. 433]

zy onbesmet.
Als gy myn hart zult tot uw vreeze wekken, ⁺
Zal ik den weg van uw geboden, Heer,
Betreên, en my naar uw bevelen strekken.

V. He. ⁺

17 BEstraal myn harte in uwe waarheitsleer, ⁺
Dan zal ik al uw rechten trou bewaaren,
Ten einde toe, en leeven t'uwer eer.
Kom my 't verstant van uwe wet verklaaren, ⁺
Zoo zal ik haar ook houden met myn hart,
En alle kracht, ten einde myner jaaren.
18 Dat ik, ontheft van allen druk en smart,
Toch wandele op het padt van uw geboden; ⁺
Want dat 's myn lust; dan leeve ik onverwart.
Neig, ô myn Godt, myn hulp in alle nooden, ⁺
Myn harte tot uw woordt en uw bevel,
Om in my 't zaat van gierigheit te dooden.
19 Wendt myn gezicht ook af, om nim-

+ 32 ick sal den wegh uwer geboden loopen, als gy mijn herte verwijdet sult hebben.

+ HE.

+ 33 HEERE, leert my den wegh uwer insettingen, ende ick sal hem houden ten eynde toe.

+ 34 Geeft my 't verstant, ende ick sal uwe wet houden, ja ick salse onderhouden met gantscher herte.

+ 35 Doet my treden op het padt uwer geboden: want daer inne heb ick lust.

+ 36 Neyght mijn herte tot uwe getuygenissen, ende niet tot gierigheyt.

[p. 434]

mer snel
⁺Naar quaadt te zien en wereldtsche ydelheden.
Maak my, ô Heer, naar uw alwys bestel,
Toch levendig, in alle goede zeden.
⁺Bevestig uw belofte aan uwen knecht,
Die uwe vreeze is toegedaan, naar reden.
⁺20 Wendt ook, ô Heer, als gy hebt toegezegd,
Myn smaadheit af, waar voor myn hart moet vreezen.
Want uwe wet is heilig, goet en recht.
⁺In my is, Heer, een lust en trek gereezen
Tot uw bevel; maak my dan door uw woordt
Nu levendig, en kom myn ziel geneezen.

⁺ V J. Vau.

⁺21 DAt my uw goedertierenheden voort,
Naar uw belofte, ô Heer, ook overkomen,
Uw heil, gelyk 't naar uwen wil behoort.
⁺Opdat ik nooit myn' smader hebb' te schroomen,
Maar t'allen

+ 37 Wendt mijne oogen af, datse geen ydelheyt en sien; maek my levendigh door uwe wegen.

+ 38 Bevestight uwe toesegginge aen uwen knecht, die uwe vreese toegedaen is.

+ 39 Wendt mijn smaetheyt af die ick vreese: want uwe rechten zijn goet.

+ 40 Siet, ick hebbe een begeerte tot uwe beveelen, maeckt my levendigh door uwe gerechtigheyt.

+ VAU.

+ 41 Ende dat my uwe goedertierenheden overkomen, O HEERE: u heyl, na uwe toesegginge.

+ 42 Op dat ick mijnen smader wat hebbe te antwoorden, want ick vertrouwe op u woordt.

[p. 435]

tyt myn antwoordt hebbe, want
'k Betrouw my op uw woordt met alle vroomen.
22 Wil, Heer, het woordt der waarheit, vol verstant, ⁺
Niet al te zeer van mynen monde rukken,
Want op uw recht, in myn gemoedt geplant,
Hoope ik, en zal my willig daar voor bukken:
Zoodat ik steedts en eeuwig uwe wet ⁺
Bewaaren zal, en in myn ziele drukken.
23 Ook zal ik, op uw heilig woordt gezet,
Dan wandelen in ruimte, zonder vreezen; ⁺
Omdat ik uw beveelen in 't gebedt
Gezocht heb: ook zal ik vrymoedig weezen ⁺
Voor Koningen, en my niet schaamen, Heer,
Om uit uw woordt hen hunnen pligt te leezen.
24 Ik zal my ook vermaaken in uw leer, ⁺
En uw geboôn, die ik beminne, houden:
Myn handen dan opheffen,

+ 43 Ende en ruckt het woordt der waerheyt van mijnen mondt niet al te-seer, want ick hope op uwe rechten.

+ 44 Soo sal ick uwe wet steedts onderhouden, eeuwighlick ende altoos.

+ 45 Ende ick sal wandelen in de ruymte; om dat ick uwe beveelen gesocht hebbe.

+ 46 Ook sal ick voor Koningen spreken van uwe getuygenissen, ende my niet schamen.

+ 47 Ende ick sal my vermaken in uwe geboden, die ick lief hebbe.

[p. 436]

t'uwer eer,
⁺Naar uw gebodt, dat nimmer zal verouden;
Het geen ik lieve en deugdelyk betracht,
Met allen die het immer wel beschouden.

⁺V I I. Zain.

⁺25 GEdenk aan 't woordt, dat gy hebt voortgebragt
Tot uwen knecht, waarop gy my doet hoopen.
⁺Dit is myn troost, waaruit ik heil verwacht
In myne elende om my tot deugt te noopen.
Want gy hebt, Heer, my levendig gemaakt,
Dies zal ik steedts tot uwen bystant loopen.
⁺26 Ik hebbe hoon en spotterny gesmaakt
Van hen die trots met hunne tonge steeken.
Doch ben daardoor niet van uw wet geraakt.
⁺'k Hebbe overdacht hoe gy het quaadt quaamt wreeken
Van ouden tyt, ô Heer, in uw gericht':
Waardoor uw troost

+ 48 Ende ick sal mijne handen opheffen na uwe geboden, die ick lief hebbe, ende ick sal uwe insettingen betrachten.

+ ZAIN.

+ 49 Gedenckt des woordts tot uwen knecht [gesproken,] op 't welke gy my hebt doen hopen.

+ 50 Dit is mijn troost in mijne elende: want uwe toesegginge heeft my levendigh gemaeckt.

+ 51 De hoovaerdige hebben my boven maten seer bespot: [nochtans] en ben ick van uwe wet niet geweken.

+ 52 Ick hebbe gedacht, O HEERE, aen uwe oordeelen, van oudts aen, ende hebbe my getroost.

[p. 437]

myn hart verquikte in 't smeeken.
27 'k Ben, Heer, beroert geworden door 't gezicht ⁺
Der straffen, die bereidt zyn voor de boozen,
Die uwe wet verlaaten en uw licht.
Ik heb ook uw getuigenis gekoozen ⁺
Tot myn gezang in myne vreemdlingschap,
Daar 't opklonk, schoon in 't midden der godtloozen.
28 Opdat ik niet in uwen dienst verslapp', ⁺
Houde ik uw' naam des nachts, Heer, in gedachten;
'k Hebbe uwe wet betracht van trap tot trap,
Zoodat ik vry kon slaapeloos vernachten,
Omdat ik uw bevelen heb bewaart, ⁺
Met al myn harte en ingespanne krachten.

V I I I. Cheth. ⁺

29 DE Heer is zelf myn eenig deel op aard', ⁺
Ik heb gezegt dat ik uw wet en woorden
Bewaaren zal, zoo dierbaar,

+ 53 Groote beroeringe heeft my bevangen van wegen de godtloose, die uwe wet verlaten.

+ 54 Uwe insettingen zijn my gesangen geweest, ter plaetse mijner vreemdelinghschappen.

+ 55 HEERE, des nachts ben ick uwes naems gedachtigh geweest, ende hebbe uwe wet bewaert.

+ 56 Dat is my geschiet, om dat ick uwe beveelen bewaert hebbe.

+ CHETH.

+ 57 De HEERE is mijn deel, ick hebbe geseyt, dat ick uwe woorden sal bewaren.

[p. 438]

trou en waardt.
⁺Myn smeekingen, die door den hemel boorden,
Hebbe ik met ernst gebragt voor uwen troon,
Tot stigtinge van allen die ze hoorden.
30 Zyt my dan nu genadig, en verschoon
⁺My naar uw woordt. ik hebbe myne wegen
Wel overdacht, opdat ik steedts betoon'
Dat ik uw licht hebbe in myn ziel gekregen,
En tot uw wet myn voeten heb gekeert:
⁺'k Heb niet vertraagt de deugt en 't goedt te pleegen.
⁺31 't Godtlooze rot heeft my berooft, onteert
Met zyne tong: 'k heb nochtans uwe wetten
Verwaarloost, noch vergeeten, maar geleert
Hoe 'k mynen voet zou op uw wegen zetten:
⁺'k Sta 's middernachts zelf op, om u, ô Heer,
Te looven voor uw rechten, vry van smerten.
⁺32 'k Ben een gezel van allen die uwe

+ 58 Ick hebbe u aenschijn ernstelick gebeden van gantscher herten, zijt my genadig na uwe toesegginge.

+ 59 Ick hebbe mijne wegen bedacht, ende hebbe mijne voeten gekeert tot uwe getuygenissen.

+ 60 Ick hebbe gehaest, ende niet vertraegt uwe geboden te onderhouden.

+ 61 De godtloose hoopen hebben my berooft: [nochtans] en hebbe ick uwe wet niet vergeten.

+ 62 Ter middernacht sta ick op, om u te loven voor de rechten uwer gerechtigheyt.

+ 63 Ick ben een geselle aller die u vreesen, ende dien die uwe bevelen onderhouden.

[p. 439]

eer
Betrachten, en die uwen naame vreezen,
Met hen die zich gansch schikken naar uw leer. ⁺
Het aardryk, Heer, door uwe magt gerezen,
Is vol van al uw goedertierenheit:
Leer my uw woordt: dan wordt uw naam geprezen.

I X. Teth. ⁺

33 GY hebt, ô Heer, als gy hadt toegezeit, ⁺
Aan uwen knecht uw goedheit laaten blyken,
Waarin gy toont uw goddelyk beleit.
Leerme uwen zin, om nimmer af te wyken ⁺
Van uwe wet, waaraan ik heb gelooft.
Kom my ook, Heer, met wetenschap verryken.
34 Eer booze lust wierdt in myn hart gedooft, ⁺
Door kruis en druk, dwaalde ik van uwe wegen:
Doch nu ben ik nooit van uw woordt berooft,
Maar houde het. gy zyt altoos genegen
Tot goedtdoen, als die heilig zyt en goedt, ⁺

+ 64 HEERE, de aerde is vol van uwe goedertierenheyt: leert my uwe insettingen.

+ TETH.

+ 65 Gy hebt by uwen knecht goet gedaen, HEERE, na u woort.

+ 66 Leert my eenen goeden sin ende wetenschap: want ick hebbe aen uwe geboden gelooft.

+ 67 Eer ick verdruckt wert, dwaelde ick; maer nu onderhoude ick u woordt.

+ 68 Gy zijt goet, ende goet doende; leert my uwe insettingen.

[p. 440]

Leer my uw wet door uw' genadezegen.
⁺35 De trotzen, door hovaardigheit gevoedt,
Staan tegen my om leugens te stoffeeren:
Doch ik bewaare uw wet in myn gemoedt.
⁺Hun harte is vet als smeer, niet om te deeren
Door tegenspoet; maar 'k hebbe myn vermaak
In uwe wet, om 't deugdenpadt te leeren.
⁺36 't Is my dan goedt dat ik de bittre smaak
Gehadt heb van verdrukking, kruis en lyden,
Zoodat ik naar uw woordt en wetten blaak'.
⁺Schoon boozen uw geboden fel bestryden,
Ik acht ze meer dan duizenden van gout,
Of zilver, om myn harte te verblyden.

⁺ X. Jod.

⁺37 UW handen, Heer, die d'aarde hebt gebouwt,
Zyn 't die my hier eerst maakten en bereidden
Verlicht my, als myn ziel uw wet beschouwt.
Wan-

+ 69 De hoovaerdige hebben leugens tegens my gestoffeert: [doch] ick beware uwe beveelen van gantscher herte.

+ 70 Haer herte is vet als smeer; [maer] ick hebbe vermaeck [in] uwe wet.

+ 71 Het is my goet dat ick verdruckt ben geweest, op dat ick uwe insettingen leerde.

+ 72 De wet uwes monts is my beter dan duysenden van gout ofte silver.

+ JOD.

+ 73 Uwe handen hebben my gemaeckt ende bereyt; maeckt my verstandigh, op dat ick uwe geboden leere.

[p. 441]

neer gy my zult in uw vreeze leiden, ⁺
Zal 't deugdtzaam volk my aanzien, gansch verheugt,
Terwyl ik uw beloften zal verbeiden.
38 Ik weet, ô Heer, tot myne groote vreugdt, ⁺
Dat uw gerichte is heilig en rechtvaardig;
En dat gy door verdrukking my ter deugdt
Geleidt hebt: laat uw goedheit, zoo hoogwaardig, ⁺
My tot een' troost verstrekken, naar uw woordt
Aan uwen knecht, hier meê gansch evenaardig.
39 Laat my toch uw barmhartigheden voort ⁺
Erlangen, opdat myne ziel mag leeven.
Want vreugde is door uw wet uit my gehoort.
Beschaam hen, die, door hovaardy gedreeven, ⁺
Met leugenen my hebben neêrgevelt:
Maar ik heb my tot uw gebodt begeeven.
40 Dat zy, die op uw vreeze zyn ge-

+ 74 Die u vreesen sullen my aensien, ende haer verblijden, om dat ick op u woordt gehoopt hebbe.

+ 75 Ick weet, HEERE, dat uwe gerichten de gerechtigheyt zijn, ende dat gy my uyt getrouwigheyt verdrukt hebt.

+ 76 Laet doch uwe goedertierenheyt zijn om my te troosten, na uwe toesegginge aen uwen knecht.

+ 77 Laet my uwe barmhertigheden overkomen, op dat ick leve: Want uwe wet is al mijne vermakinge.

+ 78 Laet de hovaerdige beschaemt worden, om datse my met leugen neder gestoten hebben; [doch] ick betrachte uwe geboden.

[p. 442]

stelt,
⁺En kundig zyn van uw getuigenissen,
My zoeken, vry voor vyandtlyk gewelt.
⁺Dat nooit myn harte oprechtigheit mag missen
Omtrent uw woordt, dat gy hebt ingezet,
Opdat ik schande en smaadheit af mag wisschen.

⁺ X I. Caph.

⁺41 MYn ziel is, Heer, bezweken in 't gebedt,
Opdat ik mogte uw heil en hulp ontfangen,
Ik heb myn hoop gevestigt op uw wet.
⁺Myn oogen zyn bezweeken van verlangen
Naar uw belofte; in 't spreeken van dit woordt:
Wanneer zal ik eens uwen troost erlangen ?
⁺42 Want ik, in angst en lyden schier gesmoort,
Ben als een leedren zak door rook verschrompelt:
Maar ik heb steedts gewandelt als 't behoort.
⁺Hoe lange zal uw knecht noch zyn gedompelt
In rouwe, Heer ? wanneer

+ 79 Laetse tot my keeren die u vreesen, ende die uwe getuygenissen kennen.

+ 80 Laet mijn herte oprecht zijn tot uwe insettingen, op dat ick niet beschaemt en worde.

+ CAPH.

+ 81 Mijne ziele is besweken van verlangen na u heyl; op u woordt heb ick gehoopt.

+ 82 Mijne oogen zijn besweken van verlangen na uwe toesegginge, terwijle ick seyde, Wanneer sult gy my vertroosten ?

+ 83 Want ick ben geworden als een lederen sack in den rook: [doch] uwe insettingen en hebbe ick niet vergeten.

+ 84 Hoe veele sullen de dagen uwes knechts zijn ? Wanneer sult gy recht doen over mijne vervolgers ?

[p. 443]

doet gy eens recht,
Waardoor gy myn vervolgers overrompelt ?
43 't Hovaardig volk heeft voor my, uwen knecht, ⁺
Boosaardiglyk veel putten diep gegraaven,
Het welk niet is naar 't geen uw wet ons zegt.
Al uw geboôn, om 't heilig recht te staaven, ⁺
Zyn waarheit; zy vervolgen my verwoedt
Met leugenen, help my met uwe gaven.
44 Zy hebben my, als dorstig naar myn bloet, ⁺
In boosheit schier vernietigt hier op aarde;
Maar ik heb nooit uw wet met myn gemoedt
Verlaaten. Heer, die my dus lange spaarde,
Verlevendig my goedertierentlyk, ⁺
Dan houde ik uw getuigenis in waarde.

X I I. Lamed. ⁺

54 O Heer, uw woordt bestaat in 't eeuwig ryk ⁺
Der hemelen, tot in alle eeu-

+ 85 De hoovaerdige hebben my putten gegraven, het welck niet en is na uwe wet.

+ 86 Alle uwe geboden zijn waerheyt; sy vervolgen my met leugen, helpt my.

+ 87 Sy hebben my bijna vernietight op de aerde, maer ick en hebbe uwe beveelen niet verlaten.

+ 88 Maekt my levendigh na uwe goedertierenheyt, dan sal ick het getuygenisse uwes mondts onderhouden.

+ LAMED.

+ 89 O HEERE, u woordt bestaet in der eeuwigheyt in de hemelen.

[p. 444]

wigheden.
⁺Gy geeft van uw getrouwheit blyk op blyk,
Die van geslacht wordt tot geslacht beleden;
Het aardtryk hebt gy eenmaal vastgemaakt;
Zoodat het nooit is uit zyn' stant gegleden.
⁺46 't Blyft alles hier als 't is in staat geraakt
Noch heden, naar gy het voor d'eeuwen kende,
Want alle zynze aan uwen wil gehaakt
⁺Als knechten. was uw wet in myne elende
Al myn vermaak en liefde niet geweest,
Ik was vergaan in droefheit zonder ende.
⁺47 Ik zal, ô Heer, uw rechten, minst en meest,
In eeuwigheit niet schenden noch vergeeten,
Dewyl hun licht myn duistre ziel geneest,
Waardoor zy recht verlevendigt mag heeten.
⁺'k Ben uwe, Heer, behoudt my door uw kracht,
Want ik hebbe uw bevel gezocht te weeten.
⁺48 't Godtlooze rot heeft lang op my

+ 90 Uwe getrouwigheyt is van geslachte tot geslachte, gy hebt de aerde vast gemaeckt, ende gy blijft staen:

+ 91 Na uwe ordinantien blijven sy [noch] heden staen, want sy alle zijn uwe knechten.

+ 92 Indien uwe wet niet en ware geweest al mijne vermakinge, ick ware in mijnen druck al lange vergaen.

+ 93 Ick en sal uwe beveelen in der eeuwigheyt niet vergeten, want door deselve hebt gy my levendigh gemaekt.

+ 94 Ick ben uwe, behoudt my, want ick hebbe uwe beveelen gesocht.

+ 95 De godtloose hebben op my gewacht, om my te doen vergaen; ick neme acht op uwe getuygenissen.

[p. 445]

gewacht,
Opdat ik mogt door zyne handen sneeven:
Doch ik neeme uw getuigenis in acht,
Om naar uw wet en heilig woordt te leeven.
'k Zie 't endt in al wat hier volmaaktheit heet: ⁺
Maar uw gebodt is wyt, en ruim beschreven.

X I I I. Mem. ⁺

49 HOe lief hebbe ik uw wet ! als gy, Heer, weet; ⁺
Men zietze my den ganschen dag betrachten.
Gy maakt my door haar leering, in myn leet, ⁺
Veel wyzer dan de vyandlyke magten,
Wier hart is vol van trots en hovaardy:
Want eeuwiglyk zal ik haar dierbaar achten.
50 'k Ben kloeker dan myn leeraers op een ry, ⁺
Omdat ik uw getuigenis wil houden,
En steedts betrachte, opdat ik veilig zy.
Voorzichtiger ben ik dan zooveel ouden, ⁺
Dewyl ik uw bevelen

+ 96 In alle volmaecktheyt hebbe ick een eynde gesien; [maer] u gebodt is seer wijt.

+ MEM.

+ 97 Hoe lief hebbe ick uwe wet ! sy is mijne betrachtinge den gantschen dagh.

+ 98 Sy maeckt my door uwe geboden wijser dan mijne vyanden zijn, want sy is in eeuwigheyt by my.

+ 99 Ick ben verstandiger dan alle mijne leeraers, om dat uwe getuygenissen mijne betrachtinge zijn.

+ 100 Ick ben voorsichtiger dan de oude, om dat ick u-we beveelen bewaert hebbe.

[p. 446]

heb bewaart,
Dewyl myn hart en ziele u steedts betrouwden.
⁺51 Het quaade padt, dat smerte en onheil baart,
Hebbe ik geschuuwt, en nooit daar op getreeden,
Opdat ik zoude uw woordt, zoo zoet van aart,
Betrachten met myn ziel en al myn leden.
⁺Ook ben ik niet geweeken van uw recht,
Want gy hebt my geleert, naar uwe reden.
⁺52 Hoe lieflyk zyn uw woorden, uitgelegt
Naar waarheit, myn gehemelte, in het smaaken !
Veel zoeter dan ooit honig, die zich hecht
Aan mynen mondt; hier zal ik steedts naar haaken.
⁺Uit uw bevel kryge ik het recht verstandt,
Daarom zal ik de leugenpaden wraaken.

⁺ X I V. Nun.

⁺53 UW woordt is, Heer, een lamp die

+ 101 Ick hebbe mijne voeten geweert van alle quade paden, opdat ick u woordt soude onderhouden.

+ 102 Ick en ben niet geweken van uwe rechten, want gy hebt my geleert.

+ 103 Hoe soet zijn uwe redenen mijn gehemelte geweest ! meer dan honich mijnen monde.

+ 104 Uyt uwe beveelen krijge ick verstant daeromme hate ick alle leugen-paden.

+ NUN.

+ 105 U woordt is een lampe voor mijnen voet; ende een licht voor mijnen padt.

[p. 447]

helder brandt
Voor mynen voet, een licht voor myne paden.
Uw waarheit is in myn gemoedt geplant.
'k Heb met een' eedt gezworen, wel beraaden, ⁺
Dat ik zal 't recht van uw gerechtigheit
Bewaaren, 't geen zal blyken in myn daaden.
54 'k Ben zeer verdrukt, ô Heer, met onbescheit, ⁺
Verleevendig my naar uw woordt en wetten.
Het offer van myn' mondt, voor u bereidt, ⁺
Behaage u, Heer, wil toch genadig letten
Op myne beê, gevloten uit myn hart:
Leer my myn doen naar uwe rechten zetten.
55 Myn ziel is steedts in myne handt benart.⁺
'k Hebbe echter uwe wetten niet vergeeten.
Het godtloos rot, dat uwe hoogheit sart, ⁺
Heeft eenen strik my om het lyf gesmeeten:
Nochtans ben ik niet afgedwaalt van 't

+ 106 Ick hebbe gesworen, ende sal het bevestigen,dat ick onderhouden sal de rechten uwer gerechtigheyt.

+ 107 Ick ben gantsch seer verdruckt, HEERE, maeckt my levendigh na u woort.

+ 108 Laet u doch, O HEERE, welgevallen de vrywillige offerhanden mijnes mondts; ende leert my uwe rechten.

+ 109 Mijne ziele is geduerighlick in mijne handt; nochtans en vergeet ick uwe wet niet.

+ 110 De godloose hebben my eenen strik geleyt: nochtans en ben ick niet afgedwaelt van uwe beveelen.

[p. 448]

spoor,
Noch 't richtsnoer om myn gangen af te meeten.
⁺56 Ik heb, Heer, uw getuigenissen voor
Myn eeuwige erve en hoogste goedt gekoren:
Want zy zyn al myn vrolykheit, waardoor
Gy voor myn ziel hebt vreugde en troost beschoren.
⁺Ik heb myn hart geneigt om naar uw woordt
In eeuwigheit ten einde toe te hooren.

⁺ X V. Samech.

⁺57 IK hebbe 't quaadt in myn gemoedt gesmoort,
En haate altoos de snoode en quaade ranken,
Maar lieve steedts uw wet gelyk 't behoort.
⁺Gy zyt myn burg, myn schuilplaats in het wanken,
Myn schildt, die my verdadigt voor gewelt;
'k Hebbe op uw woordt gehoopt, om u te danken.
⁺58 Wykt van my, gy die tot de boos-

+ 111 Ick hebbe uwe getuygenissen genomen tot eene eeuwige erve: want sy zijn mijnes herten vrolickheyt.

+ 112 Ick hebbe mijn herte geneygt om uwe insettinge eeuwelick te doen, ten eynde toe.

+ SAMECH.

+ 113 Ick hate de quade ranken, maer hebbe uwe wet lief.

+ 114 Gy zijt mijne schuylplaetse, ende mijn schilt, op u woort hebbe ick gehoopt.

+ 115 Wijkt van my, gy boosdoenders, dat ick de geboden mijnes Godts moge bewaren.

[p. 449]

heit helt,
Opdat ik Godts geboden mag bewaaren;
Versterk my dat ik nimmer word' gevelt,
Naar uw belofte, en wil myn leven spaaren: ⁺
Dat my, ô Heer, geen schaamte ook overdekk'
Naardien ik op u hoop in myn bezwaaren.
59 Dat uwe handt my ondersteune, en wekk' ⁺
Tot uwen dienst, dan wordt myn ziel behouden;
Dan zal uw wet myn lust zyn in gesprek.
Uw wraak vertreedt hen die u niet betrouwden, ⁺
En dagelyksch afdwaalen van uw woordt,
Want hun bedrog is leugen, daarze op bouwden.
60 Het godtloos volk op aarde wordt verstoort, ⁺
Gy ruimt het wech als schuim onwaardig t'achten,
Dies heeft my uw getuigenis bekoort.
Ik siddere, myn vleesch derft geest en

+ 116 Ondersteunt my na uwe toesegginge, op dat ick leve; ende en laet my niet beschaemt worden over mijne hope.

+ 117 Ondersteunt my, soo sal ick behouden zijn, dan sal ick my steedts in uwe insettingen vermaken.

+ 118 Gy vertreet alle de gene die van uwe insettingen afdwalen, want haer bedrog is leugen.

+ 119 Gy doet alle godtloose der aerde wech, [als] schuym, daerom hebbe ick uwe getuygenissen lief.

[p. 450]

krachten,
⁺Ik ben verschrikt voor u en heb gevreest
Voor 't oordeel dat elk van u heeft te wachten.

⁺ X V I. Ajin.

⁺61 'k HEb recht gedaan, 'k ben u getrouw geweest.
Wil my dan in de handt niet overgeeven
Van hen die my verdrukken onbedeest.
⁺Wees voor uw' knecht toch borge en hoedt myn leven,
Opdat ik door geen trotschen word' verdrukt,
En ik zoo door hun boosheit zoude sneeven.
⁺62 Myn oogen zyn bezweeken en verrukt,
Van naar uw heil en liefde te verlangen,
Totdat het my naar 't heilig woordt gelukt
't Beloofde heil rechtvaardiglyk t'ontfangen.
⁺Toon uwen knecht uw goedertierenheit,
En leer my uwe inzettingen aanhangen.
⁺63 Ik ben uw' knecht, tot uwen dienst

+ 120 [Het hair] mijnes vleesches is te berge geresen van verschrickinge voor u, ende ick hebbe gevreest voor uwe oordeelen.

+ AJIN.

+ 121 Ick hebbe recht ende gerechtigheyt gedaen; en geeft my niet over aen mijne onderdruckers.

+ 122 Weest borge voor uwen knecht, ten goede: en laet de hoovaerdige my niet onderdrucken.

+ 123 Mijn oogen zijn besweken, van verlangen na u heyl, ende na de toesegginge uwer rechtveerdigheyt.

+ 124 Doet by uwen knecht na uwe goedertierenheyt, ende leert my uwe insettingen.

+ 125 Ick ben uw' knecht, maekt my verstandigh, ende ick sal uwe getuygenissen kennen.

[p. 451]

bereidt,
Geef my verstandt om uw getuigenissen
Te kennen, in hun volle kracht verbreidt.
Laat my, ô Heer, nooit uw genade missen,
't Is voor den Heer nu tydig dat hy werk', ⁺
Naardienze uw wet uit hun gedachten wisschen.
64 Daarom heeft ook myn liefde paal noch perk
Tot uw geboôn, die 'k boven gout waardeere, ⁺
Ja 't fynste gout, en yvere ik zoo sterk.
Dies hebbe ik uw bevelen en uw leere ⁺
Van alles, voor oprecht gekeurt en goedt:
Maar 't valsche padt gehaat, als vol oneere.

X V I I. Pe. ⁺

65 UW wetten zyn heel wonderbaar en zoet, ⁺
Daarom zal haar myn ziel ook steedts bewaaren;
'k Eere uw gebodt aandachtig in 't gemoedt. ⁺
D'ontsluiting van uw woorden in 't ver-

+ 126 't Is tijdt voor den HEERE dat hy wercke, [want] sy hebben uwe wet verbroken.

+ 127 Daerom hebbe ick uwe geboden lief, meer dan gout, ja meer dan het fijnste gout.

+ 128 Daerom hebbe ick alle [uwe] beveelen, van alles, voor recht gehouden; [maer] allen valschen padt hebbe ick gehaet.

+ PE.

+ 129 Uwe getuygenisse zijn wonderbaer, daerom bewaertse mijne ziele.

+ 130 De openinge uwer woorden geeft licht, de slechte verstandigh makende.

[p. 452]

klaaren
Geeft licht en aan den slechten kloek verstant,
Om anderen uw wysheit t'openbaaren.
⁺66 'k Heb mynen mondt geopent in het landt,
Voor uw gemeinte, en hyge van verlangen
Naar uw geboôn, als in myn hart geplant.
⁺Zie my dan aan, geeft my uw heil t'erlangen,
Naar 't recht aan hun die uwen grooten naam
Beminnen, en aan uwe waarheit hangen.
⁺67 Maak mynen voet tot uwen weg bequaam,
Dan zal ik naar uw woordt myn treeden zetten.
Geen onrecht heersche ooit over my, tot blaam
Van uwe leer; maar lei my naar uw wetten.
⁺Verlos my van des menschen overlast;
Dan zal myn hart op uw bevelen letten.
⁺68 Ik houde my aan uw bevelen

+ 131 Ick hebbe mijnen mondt wijt open gedaen, ende gehijgt: want ick heb verlanght na uwe geboden.

+ 132 Siet my aen, weest my genadigh, na het recht aen de gene die uwen name beminnen.

+ 133 Maeckt mijne voetstappen vaste in uw woorde; ende en laet geene ongerechtigheydt over my heerschen.

+ 134 Verlost my van des menschen overlast, ende ik sal uwe beveelen onderhouden.

+ 135 Doet u aengesichte lichten over uwen knecht, ende leert my uwe insettingen.

[p. 453]

vast,
Dies laat het licht uws aanschyns my verlichten,
Geef dat myn doen zy naar uw wet gepast.
Omdat zy niet dan list en boosheit stichten, ⁺
En uwe wet verlaaten, stroomt een beek
Van traanen uit myn oogen in myn dichten.

X V I I I. Tsade. ⁺

69 O Heer, gy zyt rechtvaardig, dat steedts bleek, ⁺
Ook heeft men staâg uw oordeel recht bevonden,
Dewylge altoos houdt eenen rechten streek.
Gy hebt het woordt van uwe heilverbonden, ⁺
(Oprecht in uw getuigenis verklaart,)
En waarheit zeer geboden te verkonden.
70 Myn yver heeft my smerte en leet gebaart, ⁺
En doen vergaan; dat door myn weêrpartyders
Uw woorden zyn vergeeten, als onwaardt.
Uw

+ 136 Waterbeeken vlieten af uyt mijne oogen, om dat sy uwe wet niet en onderhouden.

+ TSADE.

+ 137 HEERE, gy zijt rechtveerdigh, ende elk een uwer oordeelen is recht.

+ 138 Gy hebt de gerechtigheyt uwer getuygenissen, ende de waerheyt hooghlick geboden.

+ 139 Mijnen yver heeft my doen vergaen, om dat mijne wederpartijders uwe woorden vergeten hebben.

[p. 454]

wet wordt zelf gehoont van myn bestryders,
⁺Zoo louter, en zoo heilig; daarze uw knecht
Van harte lieft, ten spyt van zyn benyders.
⁺71 Ik ben gering, en zeer veracht; maar 't recht
Van uw bevel zal nooit myn ziel vergeeten:
⁺Want gy hebt uw gerechtigheit beslecht
Gerechtigheit te zyn, naar 't recht gemeeten,
In eeuwigheit; ook is uw woordt en wet
De waarheit, die de ziele heeft te weeten.
⁺72 Ik ben rontom met zwaaren angst bezet,
Benaautheit heeft myn droeve ziel bevangen,
Doch door uw woordt worde ik uit druk geredt.
Uit uwe wet kan ik vermaak erlangen.
⁺'t Recht van uw woordt is tot in eeuwigheit,
Leer 't my verstaan, dan leeve ik met gezangen.

+ 140 U woordt is seer geloutert, ende uwen knecht heeft het lief.

+ 141 Ick ben kleyn ende veracht, [doch] uwe beveelen en vergete ick niet.

+ 142 Uwe gerechtigheyt is gerechtigheyt in eeuwigheyt, ende uwe wet is de waarheyt.

+ 143 Benauwtheyt ende angst hebben my getroffen, [doch] uwe geboden zijn mijne vermakingen.

+ 144 De gerechtigheyt uwer getuygenissen is in der eeuwigheyt: doetse my verstaen, soo sal ick leven.

[p. 455]

X I X. Koph. ⁺

73 IK hebb', terwyl myn hart u, Heer, verbeidt, ⁺
Uit alle magt geroepen: wil my hooren;
'k Zal dan uw wet bewaaren met bescheidt.
Ik heb tot u geroepen, neig uw ooren ⁺
Tot my, en redt my door uw groote magt;
Want ik hebbe uw getuigenis verkoren.
74 De scheemering ben ik zelf van den nacht ⁺
Met myn geschrei en roepen voorgekomen:
'k Hebbe op uw woordt gehoopt en steedts gewacht.
'k Ben wakker eer de nachtwaak wordt vernomen, ⁺
Opdat ik mogt uw reden, vast gegrondt,
Betrachten, en u dienen zonder schroomen.
75 Hoor myne stem, naar uw genâverbondt, ⁺
En goedheit, schenk my uwen Geest en 't leven,
Naar uwe

+ KOPH.

+ 145 Ick hebbe van gantscher herte geroepen: Verhoort my, O HEERE, ick sal uwe insettingen bewaren.

+ 146 Ick hebbe u aengeroepen, verlost my, ende ick sal uwe getuygenissen onderhouden.

+ 147 Ick ben de [morgen] schemeringe voorgekomen, ende hebbe geschrey gemaekt: op u woordt hebbe ick gehoopt.

+ 148 Mijne oogen komen de [nacht-] waken te voren, om uwe reden te betrachten.

+ 149 Hoort mijne stemme na uwe goedertierenheyt, O HEERE, maeckt my le-vendigh na u recht.

[p. 456]

wyze en recht tot allen stondt.
⁺Zy die met drift naar snoode stukken streeven,
Genaaken my: zy wyken van uw wet,
En heilig woordt, tot schennis aangedreven.
⁺76 Maar gy, ô Heer, hebt u naby gezet,
Om uwen knecht voor boos gewelt te hoeden:
Al uw geboôn zyn waarheit, zonder smet.
⁺Ik kon van outs uw rechten wel bevroeden,
Dat gy ze hebt gegrondt eeuw in eeuw uit,
Om 't menschdom met uw heilig woordt te voeden.

⁺ X X. Resch.

⁺77 DAt uwe handt myn zwaare elende stuitt',
En help my, want ik hebbe u niet vergeeten,
Noch uwe wet, die 't heilig recht besluit.
⁺Twist myne zaak, door onrecht neêrgesmeeten.
Verlos my, en verleevendig

+ 150 Die quade practijcken najagen, genaken [my:] sy wijcken verre van uwe wet.

+ 151 [Maer] gy, HEERE, zijt na by; ende alle uwe geboden zijn waerheyt.

+ 152 Van ouds hebbe ick geweten van uwe getuygenissen, dat gy se in eeuwigheyt gegrondet hebt.

+ RESCH.

+ 153 Siet mijne elende aen, ende helpt my uyt, want uwe wet en hebbe ick niet vergeten.

+ 154 Twistet mijne twist-sake, ende verlost my; maekt my levendigh, na uwe toesegginge.

[p. 457]

myn hart,
Naar uw belofte en gunst, niet af te meeten.
78 De boozen treft alle onheil, leet en smart, ⁺
Dewyl zy uwe inzettingen niet zoeken,
En hun gemoedt zelf uwe hoogheit tart.
Heer, uw genade is groot in alle hoeken ⁺
Der wereldt: maak my levendig, en leer
My naar uw recht my in uw' dienst verkloeken.
79 't Getal van myn vervolgren is, ô Heer, ⁺
Nu veel; ja myn partyen die my haaten
Verheffen zich, en groeien meer en meer.
'k Zal nimmer uw getuigenis verlaaten.
'k Heb hen gezien, die 't recht vertraden, maar ⁺
't Verdroot my datze uw woorden gansch vergaten.
80 Zie aan, ô Heer, dat ik in 't openbaar ⁺
Uw woordt beminne en heilige bevelen.
Verlevendig myn harte,

+ 155 Het heyl is verre van de godloose, want sy en soecken uwe insettingen niet.

+ 156 HEERE, uwe barmhertigheden zijn veele: maeckt my levendigh na uwe rechten.

+ 157 Mijne vervolgers ende mijne weder-partijders zijn veele, [maer] van uwe getuygenissen en wijcke ick niet.

+ 158 Ick hebbe gesien de gene die trouwlooslick handelen, ende het verdroot my datse u woordt niet en onderhielden.

+ 159 Siet aen, dat ick uwe beveelen lief hebbe, O HEERE, maekt my levendig na uwe goedertierenheyt.

[p. 458]

dootsch en naar.
⁺Uw woordts begin is waar in al zyn deelen.
Ook is al 't recht van uw gerechtigheit
In eeuwigheit, waarop 't verstant moet speelen.

⁺ X X I. Schin.

⁺81 DE Vorsten, Heer, zyn met veel onbescheit
Op uwen knecht als woedende aangestoven:
Terwyl myn hart uw heilig woordt verbreidt,
⁺Waarvoor het vreest. 'k zal uwe goedheit looven
In blyschap, om 't geen gy hebt toegezegt,
Als eener die een' grooten buit komt rooven.
⁺82 'k Haate alle list en valsheit, tegens 't recht
Bedacht, die ik voor eenen gruwel achte:
Maar 'k heb myn harte aan uwe wet gehecht;
'k Bemin haar als 't vermaak van myn gedachte.
⁺Ik loove u 's daags wel zevenmaal met lust,
Door-

+ 160 Het begin uwes woorts is waerheyt, ende in der eeuwigheyt is al het recht uwer gerechtigheyt.

+ SCHIN.

+ 161 De Vorsten hebben my vervolght sonder oorsake; maer mijn herte heeft gevreest voor u woordt.

+ 162 Ick ben vrolick over uwe toesegginge, als eener die eenen grooten buyt vint.

+ 163 Ick hate de valscheyt, ende hebber eenen grouwel van; [maer] uwe wet hebbe ick lief.

+ 164 Ick love u sevenmael des daeghs, over de rechten uwer gerechtigheyt.

[p. 459]

dien ik uw gerechtigheit betrachte.
83 Die uwe wet beminnen hebben rust, ⁺
En grooten vrede in hun bedryf en leven,
Door aanstoot wordt hun blyschap niet gebluscht.
'k Hoope op uw heil, ô Heer, en zoek te streeven ⁺
Op 't deugdenpadt, naar 't voorbeeldt van uw woordt.
'k Doe uw geboôn, die gy hebt voorgeschreeven.
84 Myn ziel heeft steedts naar uwe wet gehoort,
En met veel liefde uw rechten onderhouden,
Als door uw hoog getuigenis bekoort.
Uw wetten, die nooit in myn hart verouden,
Heb ik betracht, terwyl al myne daân,
En wegen zich voor uw gezicht ontvouden.

X X I I. Thau. ⁺

85 LAat myn geschrei u, Heer, ter harte gaan, ⁺
Myn smeeken voor uw

+ 165 Die uwe wet beminnen, hebben grooten vreede, ende sy en hebben geenen aenstoot.

+ 166 O HEERE, ick hope op u heyl, ende doe uwe geboden:

+ THAU.

+ 169 O HEERE, laet mijn geschrey voor u aenschijn ge-naken, maeckt my verstandig na u woort.

[p. 460]

aangezicht genaaken.
Gelei myn ziel toch op de rechte baan.
Geef dat myn hart steedts naar uw licht mag blaaken.
⁺Bestraal my, naar uw woordt, met kloek verstant,
En redt, naar uw belofte, al myne zaaken.
⁺86 'k Zal uwen lof verbreiden in het landt
Met mynen mondt, en van uw deugden spreeken,
Alsge uwe wet hebt in myn hart geplant.
⁺Myn tonge zal in spraake en roem uitbreeken
Van uwe leer, rechtvaardig, rein en goet;
't Geen klaar in uw geboden is gebleken.
⁺87 Laat uwe handt, die myne ziel steedts hoedt,
My nu, ô Heer, met kracht te hulpe komen,
Want ik houde uw bevelen in 't gemoedt.
⁺Ook snakt myn ziel naar uw genadestroomen:
'k Verlange naar uw

+ 170 Laet mijn smeecken voor u aenschijn komen, reddet my na uwe toesegginge.

+ 171 Mijne lippen sullen [uwen] lof overvloedelick uytstorten, als gy my uwe insettingen sult geleert hebben.

+ 172 Mijne tonge sal sprake houden van uwe reden, want alle uwe geboden zijn rechtveerdigheyt.

+ 173 Laet uwe handt my te hulpe komen, want ick hebbe uwe beveelen verkoren.

+ 174 O HEERE, ick verlange na u heyl, ende uwe wet is al mijne vermakinge.

[p. 461]

heil; want in uw wet
Heb ik alleen al myn vermaak genomen.
88 Laat myne ziel, door uwe handt geredt, ⁺
Toch leeven, en zy zal uw gunst verhaalen.
Uw heilig recht zy tot myn hulp gezet.
Gy zaagt my als een schaap in 't woeste dwaalen. ⁺
Zoek uwen knecht, want uw geboden, net
En rein, vergeet ik nimmer af te maalen.

+ 175 Laet mijne ziele leven, ende sy sal u loven, ende laet uwe rechten my helpen.

+ 176 Ick hebbe gedwaelt als een verloren schaep: soeckt uwen knecht, want uwe geboden en hebbe ick niet vergeten.