Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Cxviij Psalm. Stem Ps. 66. ⁺

LOoft onzen Godt, het Opperwezen, ⁺
Wiens liefde en goedertierenheit, ⁺
Zelf boven 's hemels boog gerezen,
Zich tot in d'eeuwigheit verspreidt.
Dat Israël, 't volk zyner erve,
Zeg dat zyn goedheit steedts bestaat;
Opdat hy 's Heeren heil verwerve,
Die zich op zyne gunst verlaat.
2 't Huis van Aäron, uitverkoren ⁺
Ter priesterlyke waardigheit,

+ Psalm 118.

+ 1 Looft den HEERE, want hy is goet: want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.

+ 2 Dat Israel nu segge, dat sijne goedertierenheit in der eeuwigheyt is.

+ 3 Het huys Aärons segge nu, dat sijne goedertieren-heyt in der eeuwigheyt is.

[p. 422]

Laat nu vry schel zyn stemme hooren,
Dat 's Heeren goedheit zy verbreidt
In aller eeuwen eeuwigheden.
⁺Zy, die hem vreezen, zeggen; Heer,
Uw gunst word' nimmer afgesneeden
Van 't volk geschapen t'uwer eer.
⁺3 Ik worp voor Godt myn klagten neder,
Toen ik in doodts benaautheit zat;
De Heer verloste my ook weder,
En stelde my op 's levens padt,
Ik werdt verhoort, 'k mogt adem scheppen:
⁺De Heer is by my, naar myn' wensch:
Dies vreeze ik hen niet die zich reppen
Tot myn bederf, noch eenig mensch.

I. Ruste.

⁺4 De Heer is by my met zyn hulpe,
Tot myne veiligheit en rust,
Opdat het quaadt my niet bestulpe;
Dies zal ik eenmaal mynen lust
Noch zien aan alle myne haters.

+ 4 Dat de gene die den HEERE vreesen, nu seggen, dat sijne goedertierenheyt in der eeuwigheyt is.

+ 5 Uyt de benauwtheyt hebbe ick den HEERE aengeroepen, de HEERE heeft my verhoort, [stellende my] in de ruymte.

+ 6 De HEERE is by my, ick en sal niet vreesen: wat sal my een mensche doen ?

+ 7 De HEERE is by my onder de gene die my helpen: daerom sal ick [mijnen lust] sien aen de gene die my haten.

[p. 423]

Men neemt veel beter tot den Heer ⁺
Zyn' toevlucht, dan tot Godtverlaters,
Schoon 't Prinssen zyn van magt en eer. ⁺
5 De heidens quamen my omringen,
Vol woede en heete grimmigheit, ⁺
Om my de kroon en 't ryk t'ontwringen,
Doch ik verwon dit helsch beleit,
In 's Heeren naam, en brak hun krachten.
Ik was omsingelt, dootsch en naar, ⁺
Door veele heidensche geslachten,
Maar Godt holp my uit dit gevaar.
6 Zy hadden my omringt als byen, ⁺
Doch zy zyn als een doornevier
Gebluscht. 'k weêrhiel al myn partyen,
In 's Heeren naam, hoe stout en fier.
Gy, vyandt, had my hart gestooten ⁺
Tot vallens toe, maar Godt den Heer
Heeft zulk een smaat en hoon verdrooten,
En my geholpen t'zyner eer.
7 De Heer is myn gejuich en sterkte, ⁺

+ 8 't Is beter tot den HEERE toevlucht te nemen, dan op den mensche te vertrouwen.

+ 9 't Is beter tot den HEERE toevlucht te nemen, dan op Princen te vertrouwen.

+ 10 Alle Heydenen hadden my omringht, 't is in den name des HEEREN dat ikse verhouwen hebbe.

+ 11 Sy hadden my omringht, ja sy hadden my omringht, 't is in den name des HEEREN dat ikse verhouwen hebbe.

+ 12 Sy hadden my omringht als bijen: sy zijn uitgebluscht als een doornen vyer, het is in den name des HEEREN dat ickse verhouwen hebbe.

+ 13 Gy hadt my seer hart gestooten, tot vallens toe; maer de HEERE heeft my geholpen.

+ 14 De HEERE is myn sterckte, ende psalm: want hy is my tot heyl geweest.

[p. 424]

Want hy is my tot heil geweest,
Wanneermen mynen val bewerkte,
Dies wordt zyn groote naam gevreest.
⁺Men juicht in al der vroomen hutten,
En galmt het heil des Heeren uit;
Als die zyn volk steedts zal beschutten,
Want hy heeft 's vyandts magt gestuit.

I I. Ruste.

⁺8 Godts rechte handt doet sterke daden,
Godts rechte handt is zeer verhoogt:
Wanneer ik zat met druk beladen,
Heeft Godt myn traanen afgedroogt.
Des Heeren handt is zeer verheven,
Die my behoedt voor 's doots gewelt;
⁺'k Zal dan niet sterven, maar hier leeven,
Zoo wordt zyn lof door my vermeldt.
9 Ik zal des Heeren groote werken
⁺Vertellen. Godt heeft my bezocht,
Met zyne roede om op te merken,
Maar 't was niet met de doot verknocht.

+ 15 In de tenten der rechtveerdigen is een stemme des gejuychs, ende des heyls: de rechter hant des HEEREN doet krachtige daden.

+ 16 De rechter handt des HEEREN is verhooght: de rechter hant des HEEREN doet krachtige daden.

+ 17 Ick en sal niet sterven, maer leven; ende ick sal de wercken des HEEREN vertellen.

+ 18 De HEERE heeft my wel hart gekastijdt, maer hy en heeft my ter doot niet overgegeven.

[p. 425]

Doet my de groote poorten open, ⁺
De poorten der gerechtigheit,
Ik zal daar door ten tempel loopen,
En looven Godt in zyn beleit.
10 Dit is de poort, de poort des Heeren, ⁺
Waar door 't rechtvaardig volk zal gaan,
Om in het heiligdom te leeren
De wonderen door Godt gedaan.
Ik zal u pryzen, 'k zal u looven, ⁺
Omdat gy hebt myn beê verhoort,
En my uw heil toezondt van boven,
Terwyl myn vyandt wierdt verstoort.

I I I. Ruste.

11 De steen, door Bouwliên trots versmeeten, ⁺
Is tot een hoofdt des hoeks gemaakt.
De Heer, in magt zoo ongemeeten,
Heeft dit verricht, schoon fel gewraakt ⁺
Van Priester- en van Tempelschaaren.
't Schynt wonderlyk in 's menschen oog.
De doodt quam zelf het leven baaren,

+ 19 Doet my de poorten der gerechtigheyt open, ick sal daer door ingaen, ick sal den HEERE loven.

+ 20 Dit is de poorte des HEEREN, door dewelcke de rechtveerdige sullen ingaen.

+ 21 Ick sal u loven, om dat gy my verhoort hebt; ende my tot heyl geweest zijt.

+ 22 De steen [dien] de bouwlieden verworpen hadden, is tot een hoofdt des hoeks geworden.

+ 23 Dit is van den HEERE geschiet, [ende] het is wonderlick in onse oogen.

[p. 426]

Door 's Heeren almagt van omhoog.
⁺12 Dit is de dag zelf door den Heere
Gemaakt, tot onzer aller vreugdt;
Dat elk met blydschap dien vereere,
Elk zy op dezen dag verheugt.
⁺Uw heil, ô Heer, koome ons beschynen,
Och Heer, deel ons nu voorspoet meê.
Laat 's vyandts list en magt verdwynen,
Beschenk uw volk met liefde en vreê.
⁺13 Hy, die komt in den naam des Heeren,
Zy nu gezegent eeuwiglyk.
Wy zeegnen u, naar uw begeeren,
Uit 's Heeren huis, zoo zegenryk.
⁺De Heer is Godt, zyn licht en straalen
Vereert hy ons: bindt offervee
Aan d'autaarhoornen, zonder draalen,
Opdatmen 't slagte op d'offersteê.
⁺14 Gy zyt myn Godt, 'k zal u dan pryzen,
Ik zal u looven, ô myn Godt:
Uw roem zal aan de wolken ryzen,

+ 24 Dit is de dagh [dien] de HEERE gemaeckt heeft, laet ons op den selven ons verheugen, ende verblijdt zijn.

+ 25 Och HEERE, geeft nu heyl: Och HEERE, geeft nu voorspoet.

+ 26 Gezegent zy hy die daer komt in den name des HEEREN, wy zegenen ulieden uyt het huys des HEEREN.

+ 27 De HEERE is Godt, die ons licht gegeven heeft: Bindt het feest-[offer] met touwen tot aen de hoornen des altaers.

+ 28 Gy zijt mijn Godt, daerom sal ick u loven: O mijn Godt, ick sal u verhoogen.

[p. 427]

Op 't feest, geviert naar uw gebodt.
Looft onzen Heer, want zyn genade, ⁺
En goedheit duurt eeuwe in eeuwe uit:
Opdat hy ons met heil verzaade,
In eeuwigheit, naar zyn besluit.

+ 29 Looft den HEERE, want hy is goet, want sijne goedertierenheyt is in der eeuwigheyt.