Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De lxxxix Psalm. ⁺

'k ZAl zingen van Godts eere en goedertierenheit, ⁺
Des Heeren lof en roem worde eeuwiglyk verbreidt ⁺
Door mynen mondt en tong: ik zal uw waarheit spellen,
En van het een geslachte aan 't andere vertellen,
Naardien ik heb gezegt: Uw goedheit, hoog van waarde, ⁺
Wordt eeuwiglyk

+ Psalm 89.

+ 1 Een onderwijsinge Ethans des Ezrahiters.

+ 2 Ick sal de goedertierenheden des HEEREN eeuwighlick singen; ick sal uwe waerheyt met mijnen monde bekent maken, van geslachte tot geslachte.

+ 3 Want ick hebbe geseyt, Uwe goedertierenheyt sal eeuwighlick gebouwt worden: in de hemelen selve hebt gy uwe waerheyt bevestight, [seggende:]

[p. 314]

gebouwt, en spreidt zich over d'aarde.
2 Gy hebt uw waarheit zelve in 's hemels boog gesticht,
En vast bevestigt in het ongenaakbaar licht.
⁺Ik hebbe, zeide gy, met David, myn verkoren,
Een vast verbondt gemaakt, en mynen knecht gezworen:
⁺Ik zal in eeuwigheit den troon en zetel bouwen
Voor uw geslachte en zaadt, dat op my zal betrouwen.
⁺3 Dies looven nu ten tydt de hemelen, ô Heer,
Uw wonderen, die gy verricht hebt t'uwer eer:
Ook wordt in uw gemeente uw trouw en heil ontsloten; ⁺
Want wie is Godt gelyk, van magtigen en grooten ?
Wat Engelsdommen, die de hemelen bevatten,
Zyn by den Opperheer in Majesteit te schatten ?

+ 4 Ick hebbe een verbondt gemaeckt met mijnen uytverkorenen, ick hebbe mijnen knecht David gesworen:

+ 5 Ick sal u zaet tot in eeuwigheyt bevestigen; ende uwen throon opbouwen van geslachte tot geslachte, Sela !

+ 6 Dies loven de hemelen uwe wonderen, O HEERE, ook is uwe getrouwigheyt in de gemeynte der heyligen.

+ 7 Want wie magh in den hemel tegen den HEERE geschattet worden ? [wie] is den HEERE gelijk, onder de kinderen der sterken ?

[p. 315]

I. Ruste.

4 De Heer is grootelyks geducht in zynen raadt ⁺
Der heiligen, die tot in eeuwigheit bestaat:
Ook is hy vreeselyk, ver boven Serafynen,
Die steedts rontom hem zyn, en voor zyn' troon verschynen. ⁺
Wie is gelyk als gy, ô Godt der heireschaaren,
Grootmagtig Heer, wiens trouw zich rontom komt verklaaren ?
5 Uw heerschappy bedwingt het bruischen van de zee. ⁺
Wanneer haar baaren zich verheffen, als t'onvreê,
Stilt gyze. Rahab is door uwe handt verslagen. ⁺
Gy hebt door uwen arm de zege wechgedraagen,
Uw vyanden verstrooit. de hemel nevens d'aarde ⁺
Zyn uwe, en 't wereldtruim, wiens grondtvest gy beschaarde.
6 Gy hebt het Noorden en het Zui-

+ 8 Godt is grootelicks geducht in den raet der heyligen; ende vreeslick boven alle die rontom hem zijn.

+ 9 O HEERE, Godt der heirscharen, wie is als gy, grootmachtig, O HEERE ? ende uwe getrouwigheyt is rontom u.

+ 10 Gy heerschet over de opgeblasentheyt der zee: wanneer hare baren haer verheffen, soo stilt gyse.

+ 11 Gy hebt Rahab verbrijselt als eenen verslagenen; gy hebt uwe vyanden verstroyt met den arm uwer sterkte.

+ 12 De hemel is uwe, ook is de aerde uwe: de werelt ende hare volheyt die hebt gy gegrondt.

[p. 316]

den voortgebragt,
⁺Thabor en Hermon zyn bewyzen uwer magt,
Zy juichen in uw' naam, uw arm heeft groote sterkte;
⁺Uw rechte handt is hoog, waardoor gy heil uitwerkte
⁺Gerechtigheit en recht zyn uw ryks vastigheden.
Men ziet de waarheit voor uw aanschyn heene treeden.
7 Uw rykstroon staat gebouwt op goedertierenheit.
⁺Welzalig is het volk dat uwe gunst verbeidt,
En kent het feestgeklank. 't zal wandlen vroeg en spade
In 't licht uws aangezichts, gestiert door uw genade.
⁺'t Zal zich den ganschen dag in uwen naam verblyden,
Door uw gerechtigheit verhoogt uit smaat en lyden.
⁺8 Want gy, almagtig Heer, zyt zyne sterkte en kracht,
Zyn heerlykheit, van wien het alle heil verwacht.

+ 13 't Noorden, ende het Zuyden, die hebt gy geschapen: Thabor en Hermon juychen in uwen name.

+ 14 Gy hebt eenen arm met macht; uwe handt is sterk, uwe rechter hant is hooge.

+ 15 Gerechtigheyt ende gerichte zijn de vastigheyt uwes throons; goedertierenheyt ende waerheyt gaen voor uw' aenschijn henen.

+ 16 Welgeluksaligh is het volck 't welck het geklanck kent: O HEERE, sy sullen in 't licht uwes aenschijns wandelen.

+ 17 Sy sullen haer den ganschen dagh verheugen in uwen name; ende door uwe gerechtigheyt verhoogt worden:

+ 18 Want gy zijt de heerlickheyt harer sterckte; ende door u welbehagen sal on-sen hoorn verhooght worden.

[p. 317]

Wy zullen onzen hoorn, naar 's Heeren welbehagen,
Verhoogt zien, tot zyne eere, en 's vyandts magt verslagen.
Want onze schildt is van den Heere; en onzen Koning ⁺
Geeft ons de heilige van Isrel, uit zyn woning.

I I. Ruste.

9 Toen hebtge in een gezicht gesproken en gezeit, ⁺
Van uwen heiligen: Ik hebbe hulp bereidt
By eenen dappren heldt: ik heb 'er een' verkoren,
En uit het volk verhoogt, voor 't ryk aan hem beschoren:
'k Heb David mynen knecht, naar mynen raadt, gevonden, ⁺
Dien ik aan Israël ten heilandt heb gezonden.
10 Ik hebbe hem gezalft uit mynen olihoorn
Van heiligheit, in vrede, en niet in mynen toorn; ⁺
Met wien dan myne handt steedts zal bestendig bly-

+ 19 Want onse schildt is van den HEERE; ende onse Koningh is van den Heyligen Israels.

+ 20 Doe hebt gy in een gesichte gesproken van uwen heyligen, ende geseyt, Ick hebbe hulpe bestelt by eenen heldt: ick hebbe eenen verkorenen uyt den volke verhooght.

+ 21 Ick hebbe David mijnen knecht gevonden, met mijne heylige olie hebbe ick hem gesalft.

+ 22 Met welken mijne handt vaste blijven sal: oock sal hem mijnen arm versterken.

[p. 318]

ven.
Ook zal myn arm hem in zyn sterkte doen beklyven:
⁺Zoodat de vyandt hem benaauwen zal noch dringen,
Noch d'ongerechtige zyn kroone en troon ontwringen.
⁺11 Maar ik zal alle zyn partyen in 't gericht'
Verpletteren, en slaan voor 't vorstlyk aangezicht;
Ik zal ook plaag op plaag op zyne haters zenden:
⁺En myn getrouwigheit en goedheit tot hem wenden,
Die zullen met hem zyn, wanneer zyn hoorn zal ryzen,
In mynen naame, dat hem elk zal eer bewyzen.
⁺12 Zyn handt zal tot de zee zich strekken in 't gebiedt,
Zyn rechte handt zich tot de stroomen, dicht van riet.
⁺Dan zal hy my zyn Godt, zyn Rotz en Vader noemen,
En zich in myne gunst en zegening beroemen.
Ook

+ 23 De vyandt en sal hem niet dringen; ende de sone der ongerechtigheyt en sal hem niet onderdrucken:

+ 24 Maer ick sal sijne wederpartijders verpletteren voor sijn aengesichte; ende die hem haten sal ick plagen.

+ 25 Ende mijne getrouwigheyt, ende mijne goedertierenheyt sullen met hem zijn; ende sijn hoorn sal in mijnen name verhoogt worden.

+ 26 Ende ick sal sijne handt in de zee setten; ende sijne rechter handt in de rivieren.

+ 27 Hy sal my noemen, Gy zijt mijn Vader, myn Godt, ende de Rotzsteen mijnes heyls.

[p. 319]

zal ik hem, als zoon, ten eerstgeboornen stellen; ⁺
Ten hoogsten, die de magt der koningen zal vellen.

I I I. Ruste.

13 Ik zal in eeuwigheit hem houden myn verbondt, ⁺
Myn goedertierenheit blyft vast tot allen stondt.
Ik zal zyn erflyk zaadt en zynen rykstroon zetten ⁺
Van eeuw tot eeuw, en als des hemels loop en wetten.
Indien zyn kinderen myn wet en rechten schenden, ⁺
Zal ik myn vriendlykheit en aanschyn van hun wenden: ⁺
14 Dan zal ik hun misdryf met myne geesselroê
Bezoeken, en met tucht. maar ik, die nimmer moê ⁺
Van weldoen ben, zal nooit myn goedertierenheden ⁺
Wechneemen, noch myn eedts getrouwigheit vertreeden.
Ook zal ik myn verbondt ontwyden

+ 28 Ook sal ick hem ten eerstgeborenen soone stellen; ten hoogsten over de Koningen der aerde.

+ 29 Ick sal hem mijne goedertierenheyt in eeuwigheyt houden; ende mijn verbondt sal hem vaste blijven.

+ 30 Ende ick sal sijn zaet in eeuwigheyt setten; ende sijnen throon als de dagen der hemelen.

+ 31 Indien sijne kinderen mijne wet verlaten, ende in mijne rechten niet en wandelen:

+ 32 Indien sy mijne insettingen ontheyligen, ende mijne geboden niet en houden,

+ 33 Soo sal ick hare overtredingen met de roede besoeken; ende hare ongerechtigheyt met plagen.

+ 34 Maer mijne goedertierenheyt en sal ick van hem niet wechnemen, noch in mijne getrouwigheyt niet feylen.

[p. 320]

noch verbreeken,
⁺Noch iets verandren daar myn woordt van is gebleken.
15 Ik zwoer eenmaal een' eedt by myne heiligheit,
(Spraakt gy) zoo ik niet doe het geene ik heb gezeit,
⁺Zoo ik aan David liege, opdat zyn nageslachten
⁺Zyn in der eeuwigheit, gelyk de zonne in krachten,
Bevestigt op den troon, of als de maan in glanssen;
⁺Want zyn getuige is heel getrou in 's hemels transsen.
⁺16 Maar gy hebt nu zyn zaadt verstooten tot den grondt,
En 't gansch verworpen, ja gy hebt uw heilverbondt,
Met uwen knecht, in toorn vernietigt en gebroken,
⁺Dat uw Gezalfde zit in schande en smaat gedoken.
Zyn kroone hebt gy zelf ontheiligt tegen d'aarde,
Terwyl uw grimmigheit zyn vestingen niet spaarde.

+ 35 Ick en sal mijn verbondt niet ontheyligen; ende 't gene dat uyt mijne lippen gegaen is, en sal ick niet veranderen.

+ 36 Ick hebbe eens gesworen by mijne heyligheyt, soo ick aen David liege !

+ 37 Sijn zaet sal in der eeuwigheyt zijn; ende sijn throon sal voor my zijn gelijk de sonne.

+ 38 Hy sal eeuwighlick bevestight worden, gelijk de mane; ende de getuyge in den hemel is getrouw, Sela !

+ 39 Maer gy hebt [hem] verstooten ende verworpen: Gy zijt verbolgen geworden tegen uwen gesalfden.

+ 40 Gy hebt 't verbondt uwes knechts te niete gedaen: Gy hebt sijne kroone ontheylight tegen de aerde.

[p. 321]

 

I V. Ruste.

17 Gy hebt zyn muuren doorgebroken en gevelt; ⁺
Dus staat hy open voor de plondring en ’t gewelt ⁺
Van die voorby hem gaan. hy is zyn nagebuuren
Tot eenen smaat geweest, dien hy noch moet bezuuren. ⁺
Gy hebt de rechte handt verhoogt van zyn partyen,
Zoodat zyn vyanden zich in zyn leet verblyen.
18 Gy hebt de scherpte van zyn zwaardt ook omgekeert: ⁺
En van hem 's vyandts magt niet in den strydt geweert.
Zyn schoonheit is verslenscht en heeft haer verf verschooten, ⁺
Ja, gy hebt zynen troon ter aarde neêrgestooten.
De dagen zyner jeugt hebt gy verkort door 't lyden, ⁺
Terwyl de schaamte hem bedekt aan alle zyden. ⁺
19 Hoe lang, ô Heer ! verbergt gy

+ 41 Gy hebt alle sijne muuren door gebroken; gy hebt sijne vestingen nedergeworpen.

+ 42 Alle die den wegh voorby gingen hebben hem berooft; sijnen nabueren is hy tot eenen smaet geweest.

+ 43 Gy hebt de rechter handt sijner wederpartijders verhooght; Gy hebt alle sijne vyanden verblijdt.

+ 44 Gy hebt ook de scherpte sijnes sweerts omgekeert; ende en hebt hem niet staende gehouden in den strijdt.

+ 45 Gy hebt sijne schoonheyt doen ophouden; ende gy hebt sijnen throon ter aerde nedergestoten.

+ 46 Gy hebt de dagen sijner jeught verkortet; gy hebt hem met schaemte overdeckt, Sela !

+ 47 Hoe lange, O HEERE sult gy u steedts verbergen ? sal uwe grimmigheyt branden als een vyer.

[p. 322]

steedts uw aangezicht ?
Brandt uwe grimmigheit gelyk een vierig licht ?
⁺Gedenk toch van wat eeuwe ik ben, om 't leet te mindren.
Of hebt gy te vergeefs geschapen alle kindren
⁺Der menschen ? wie zal hier 's doodts scherpen sikkel myden,
En zyne ziele van 't gewelt des grafs bevryden ?
⁺20 O Heer, waar is dan nu uw goedertierenheit,
Voorheene by uw trouw aan David toegezeit,
⁺En zelf gezworen ? Heer, gedenk toch aan het smaaden,
Daar uwe vyanden uw knechten meê belaaden;
⁺'t Geen uw' Gezalfden hoont, als hy komt aangetreeden.
⁺Gelooft zy Godt, de Heer, tot in alle eeuwigheden.

+ 48 Gedenkt van hoedanige eeuwe dat ick ben; waerom soudt gy aller menschen kinderen te vergeefs geschapen hebben ?

+ 49 Wat man leeft 'er die den doodt niet sien en sal ? Die sijne ziele sal bevrijden van ’t gewelt des grafs ? Sela !

+ 50 Heere, waer zijn uwe vorige goedertierenheden, [die] gy David gesworen hadt by uwe trouwe ?

+ 51 Gedenkt, Heere, aen den smaet uwer knechten, dien ick in mijnen boesem drage [van] alle groote volken.

+ 52 Daer mede, O HEERE, uwe vyanden smaden, daer mede sy de voetstappen uwes Gesalfden smaden.

+ 53 Gelooft zy de HEERE, in der eeuwigheyt, Amen, ja Amen.