Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De lxxij Psalm. Stem Ps. 65.⁺

⁺O Godt, verleen aan uwen koning
Uw rechten, vol bescheidt,
Geef 's Konings zoone, uit uwe woning,
Uw heils gerechtigheit.
⁺Opdat hy uwen volke richte
Met recht, gelyk 't behoort,
En hy voor uwen armen stichte
Gerechtigheit, naar 't woordt.
⁺2 De bergen zullen vrede draagen,
Voor uwen volke, Heer,
De heuvels, naar uw welbehagen,
Gerechtigheit en eer.
⁺Hy zal met recht tot heil verschynen
Van hen die hier, gebukt,

+ Psalm 72.

+ 1 Voor Salomo. O Godt, geeft den Koning uwe rechten; ende uwe gerechtigheyt den soone des Konings.

+ 2 Soo sal hy u volck richten met gerechtigheyt; ende uwe elendigen met recht.

+ 3 De bergen sullen den volke vrede dragen; oock de heuvelen, met gerechtigheyt.

+ 4 Hy sal de elendige des volcks richten, hy sal de kin-deren des nootdruftigen verlossen, ende den verdruckte verbrijselen.

[p. 245]

In hunnen noodt en angst verquynen;
En slaan dien die hen drukt.
3 Zy zullen u zoo lange vreezen ⁺
Als Zon en Maan bestaan.
Zoo lang 'er een geslacht zal wezen,
Zal nooit uw ryk vergaan.
Hy zal gelyk een spade regen ⁺
Neêrdaalen op het gras,
Als droppels die het landt, tot zegen,
Besproeien, en 't gewas.
4 In zyne dagen zullen bloeien ⁺
Al die rechtvaardig zyn.
De vrede zal bestendig groeien
Totdat de Maan niet schyn'.
En hy zal zyne ryksgrens strekken ⁺
Van d'een tot d'andre zee;
En van den landtstroom 't al bedekken,
Tot 's wereldts end, met vreê.
5 Voor hem zal 't volk der woestenyen ⁺
Ook knielen wel gemoedt,

+ 5 Sy sullen u vreesen, soo lange de sonne ende mane sullen zijn, van geslacht tot geslachte.

+ 6 Hy sal nederdalen als een regen op het nagras; als de droppelen die de aerde bevochtigen.

+ 7 In sijne dagen sal de rechtveerdige bloeijen, ende de veelheyt van vrede: tot dat de mane niet meer en zy.

+ 8 Ende hy sal heerschen van de zee tot aen de zee; ende van de riviere tot aen de eynden der aerde.

+ 9 De ingesetene van dorre plaetsen sullen voor sijn aen-gesichte knielen; ende sijne vyanden sullen 't stof lecken.

[p. 246]

Terwyl de schaar van zyn partyen
't Stof lekt van zynen voet.
⁺Dan zullen hem, met Tharsis Vorsten,
D'eilanden hulde doen;
Ja alle volken naar hem dorsten,
Als die hun wil behoên.

Ruste.

6 De Koningen van Scheba zullen
Hem eeren met ontzagh,
En Sebaas Vorsten 't hof vervullen
Met giften, dag op dag.
⁺Ja alle koningen zich buigen,
En 't gansche heidendom,
Voor hem; en van zyn magt getuigen,
Die hy bewyst rontom.
⁺7 Want hy zal den verdrukten slaaken,
En redden uit den noodt;
D'elendigen, die naar hem haaken,
Van alle hulpe ontbloot,
⁺Verlossen: ook zal hy den armen,

+ 10 De Koningen van Tharsis, ende de eylanden sullen geschenken aenbrengen: de Koningen van Scheba ende Seba sullen vereeringe toevoeren.

+ 11 Ja alle Koningen sullen sich voor hem nederbuygen: alle Heydenen sullen hem dienen.

+ 12 Want hy sal den noodtdruftigen redden, die daer roept, mitsgaders den elendigen, ende die geenen helper en heeft.

+ 13 Hy sal den armen ende nootdruftigen verschoonen; ende de zielen der nootdruftigen verlossen.

[p. 247]

Nootdruftig in hun' staat,
Verschoonen, en hun ziel beschermen,
Als hunnen toeverlaat.
8 Hy zal hun zielen ook bevryden ⁺
Van list en boos gewelt,
Hun bloet, vergoten in het lyden,
Wordt by hem hoog gestelt.
Hy zal in grooten voorspoet leeven, ⁺
En ook van Schebaas gout,
Miltdadig aan den armen geeven,
Tot vreugde en onderhoudt.
9 Hy zal gedurig voor hem bidden,
Hem zeegnen en zyn zaat.
Een handt vol korens, dat in 't midden ⁺
Van 't hoog gebergte staat,
Zal ruischen als de Cederboomen
Op Libans hoogen kruin;
De stadt zal in haar bloeien koomen,
Als 't kruidt van veldt of tuin.
10 Zyn naam zal zyn in eeuwigheden, ⁺

+ 14 Hy sal hare zielen van list ende gewelt bevrijden, ende haer bloet sal dierbaer zijn in sijne oogen.

+ 15 Ende hy sal leven; ende men sal hem geven van 't gout van Scheba; ende men sal gedurighlick voor hem bidden, den gantschen dagh sal men hem zegenen.

+ 16 Is 'er een hant vol koorn in 't lant op de hooghte der bergen; de vrucht daer van sal ruyschen als de Libanon; ende die van de stadt sullen bloeijen als het kruyt der aerde.

+ 17 Sijn naem sal zijn tot in eeuwigheyt; soo lange als 'er de sonne is, sal sijn naem van kint tot kint voortgeplant worden, ende sy sullen in hem gezegent worden: alle Heydenen sullen hem welgelucksaligh roemen.

[p. 248]

Zoo lang de Zon haar' glans
Schiet van omhooge naar beneden,
En blaakt in 's hemels trans.
Men zal zyn' naam ook voort zien planten,
Van kindt tot kindt alom:
Zyn zegen daalt van alle kanten
Uit hem op 't heidendom:
⁺11 Dies zullen hem de heidens roemen.
⁺Gelooft zy Godt de Heer,
Dien wy alleen den werker noemen
Van wondren, t'zyner eer.
Gelooft zy ook de naam des Heeren,
Verheerlykt eeuwiglyk;
⁺Men zie zyn heerlykheit vermeêren
Op d'aarde in 't hemelsch ryk.

+ 18 Gelooft zy de HEERE Godt, de Godt Israëls; die alleen wonderen doet.

+ 19 Ende gelooft zy de naem sijner heerlickheyt tot in eeuwigheyt; ende de gantsche aerde worde met sijne heerlickheit vervult: Amen, ja Amen.

+ 20 De gebeden Davids, des soons Isai hebben een eynde.