Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De lxxj Psalm. Stem Ps. 31.⁺

⁺'k BEtrouwe op u, Heer, met myn harte,
Dat my in eeuwigheit
Geen schaamte zy bereidt;
⁺Maar redtme uit alle leet en smarte,
Door uw gerechtigheden:
Bevry my, naar myn beeden.

+ Psalm 71.

+ 1 Op u, O HEERE, betrouw' ick: en laet my niet beschaemt worden in eeuwigheyt.

+ 2 Reddet my door uwe gerechtigheyt, ende bevrijdt my; neyght uw' ooren tot my, ende verlost my.

[p. 239]

2 Neig, Heer, uwe ooren tot myn klagten.
Slaak my van 's vyandts trots.
Wees my een vaste rotz, ⁺
Waarin ik altoos kan vernachten.
Gy hebt bevel gegeeven
Tot redding van myn leven.
3 Want gy zy myne rotze en sterkte.
Myn Godt, bevry myn' stant ⁺
Van des godtloozen handt,
Van dien, die steedts verkeerdheit werkte,
Heel wrevelig in handel,
En trots in zynen wandel.
4 Want gy zyt, Heer, al myn betrouwen. ⁺
'k Steunde op u van der jeugt,
Als Godt van heil en vreugdt;
Van dat ik mogt het licht beschouwen: ⁺
Van 's moeders ingewanden
Trokt gy my uit de banden.

I. Ruste.

5 Ik ben by veelen als een wonder; ⁺

+ 3 Weest my tot eenen rotzsteen om daer in te woonen, om gedueriglick daer in te gaen: gy hebt bevel gegeven om my te verlossen; want gy zijt mijn steenrotze ende mijne burcht.

+ 4 Mijn Godt, bevrijt my van de hant des godloosen; van de handt des genen die verkeerdelick handelt, ende des opgeblasenen.

+ 5 Want gy zijt mijne verwachtinge, Heere HEERE; myn vertrouwen van mijner jeught aen.

+ 6 Op u heb ick gesteunt van den buyk aen; van mijne moeders ingewant aen zijt gy myn uythelper; mijn lof is geduerighlick van u.

+ 7 Ik ben veelen als een wonder geweest; doch gy zijt mijne sterke toevlucht.

[p. 240]

Maar gy zyt myne kracht,
Myn toevlucht, hoede en wacht.
⁺Vervul myn' mondt, Heer, in 't byzonder
Met uwen lof en eere;
Dat hy die steedts vermeêre.
6 Laat my uw heerlykheit verbreiden.
⁺Verwerp my niet ten tyt
Dat ik door zwakheit slyt,
Laat, Heer, uw gunst nooit van my scheiden,
Terwyl, door hooge jaaren,
Myn krachten heene vaaren.
⁺7 Want 'k hoore myne haters spreeken,
Van my, en mynen staat,
Zy houden t'zamen raat,
Om listig zich op my te wreeken.
Men loert op myne ziele,
Opdatmen haar verniele.
⁺8 Zy zeggen, Godt heeft hem verlaaten;
Jaagt hem dan na op 't landt,
En grypt hem niet de handt,

+ 8 Laet mijnen mont vervult worden met uwen lof; den ganschen dag, met uwe heerlickheyt.

+ 9 Verwerpt my niet in den tijt des ouderdoms; en verlaet my niet terwijlen mijne kracht vergaet.

+ 10 Want mijne vyanden spreken van my; ende die op mijne ziele loeren, beraetslagen te samen:

+ 11 Seggende, Godt heeft hem verlaten: jaget na, ende grijpet hem, want daer en is geen verlosser.

[p. 241]

Want geen verlosser zal hem baaten.
Uw hulpe, ô Godt, verschyne, ⁺
Opdat myn leet verdwyne.
9 Laat hen dan schande en schaamte treffen; ⁺
Verteerze die myn quaat
Bevorderen door haat,
En zich stoutmoediglyk verheffen
Om tweespalt te verwekken:
Laat smaadt hen overdekken.

I I. Ruste.

10 Doch ik zal, Heer, gedurig hoopen, ⁺
Opdat ik uwen lof
Verhooge aan 't starrenhof.
Myn mondt, ontsloten, blyft steedts open ⁺
Om van uw recht te spreeken,
En 't heil aan my gebleken.
11 Ik zal 't den ganschen dag vertellen,
Schoon ik 't getal niet weet. ⁺
'k Zal heene gaan, gereedt
In 's Heeren mogentheit, en spellen

+ 12 O Godt, en weest niet verre van my: mijn Godt, haest u tot mijner hulpe.

+ 13 Laetse beschaemt worden, laetse verteert worden, die mijne ziele tegen zijn; laetse met smaet ende schande overdekt worden, die mijn quaet soeken.

+ 14 Doch ick sal geduriglick hoopen; ende sal alle uwen lof noch grooter maken.

+ 15 Mijn mont sal uwe gerechtigheyt vertellen, den ganschen dagh u heyl; hoewel ick de getalen niet en weet.

+ 16 Ick sal henen gaen in de mogentheden des Heeren HEEREN: ick sal uwe ge-rechtigheyt vermelden, uwe alleen.

[p. 242]

Alle uw gerechtigheden
Den volke in alle steden.
⁺12 O Godt, qy quaamt my onderwyzen,
Zelf in myne eerste jeugt,
En leerde my de deugt:
En noch mag ik uw goedheit pryzen,
En melden uwe wondren;
Die door de wereldt dondren.
⁺12 Wil daarom my ook niet begeeven
In gryzen ouderdom;
Totdat myn mondt uitbrom'
De magt van uwen arm den neeven,
Van dit en 't nageslachte,
Ver boven men ooit dachte.

I I I. Ruste.

⁺14 Ook is uw recht zeer hoog verheven,
En uw gerechtigheit
Tot 's hemels boog verspreidt;
O Godt, die wondren hebt bedreven;
Wie is gelyk gy t'achten

+ 17 O Godt, gy hebt my geleert van mijner jeught aen; ende tot noch toe verkondige ik uwe wonderen.

+ 18 Daerom oock, terwijlen de ouderdom ende grysigheyt daer is, en verlaet my niet, O Godt, tot dat ick [desen] geslachte verkondige uwen arm; allen nakomelingen, uwe macht.

+ 19 Oock is uwe gerechtigheyt, O Godt, tot in de hooghte; gy die groote dingen gedaen hebt; O Godt, wie is u gelijck ?

[p. 243]

In groot bedryf en krachten ?
15 Gy die my niet veel angst en quaalen ⁺
Bezogt hebt, zult my weêr
Verlevendigen, Heer,
En my uit 's aardryks afgrondt haalen,
Om myne ziel te troosten
Door 't heillicht uit het Oosten.
16 Gy zult myn grootheit ook vermeêren. ⁺
Dan zal ik op de luit,
Met harpgezang en fluit, ⁺
Uw trouwe roemen en u eeren.
Ik zal u Psalmen zingen
Die door de wolken dringen.
17 O Heilige Israëls, myn lippen ⁺
Zal ik tot feestgezang
Besteên myn leven lang:
Het heilgejuich zweeve op haar tippen.
Myn ziele zal u pryzen,
En altoos eer bewyzen.
18 Want gy hebt haar verlost uit banden;

+ 10 Gy die my vele benauwtheden ende quaden hebt doen sien, sult my weder levendigh maken, ende sult my weder ophalen uyt de afgronden der aerde.

+ 21 Gy sult mijne grootheyt vermeerderen, ende my rontom vertroosten.

+ 22 Ook sal ick u loven met het instrument der luyte, uwe trouwe, mijn Godt; ick sal u psalmsingen met de harpe: O Heylige Israëls.

+ 23 Mijne lippen sullen juychen, wanneer ik u sal psalmsingen; ende mijne ziele, die gy verlost hebt.

[p. 244]

⁺Dat uw gerechtigheit
Den ganschen dag verbreidt
Word' door myn tong. want schaamte en schanden
Zyn 't loon van die my zoeken
Door boosheit te verkloeken.

+ 24 Oock sal mijne tonge uwe gerechtigheyt den ganschen dagh uytspreken: want sy zijn beschaemt, want sy zijn schaemroot geworden, die mijn quaet soecken.