Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen
(1707)–François Halma– AuteursrechtvrijDe liij Psalm. Stem Ps. 14. Ga naar margenoot+
DE dwaas zeit in zyn harte, boos en stout; Ga naar margenoot+
Daar is geen Godt: waarop zy 't al bederven, Ga naar margenoot+
En grouwelyk rontom met onrecht zwerven.
Geen
| |
[pagina 178]
| |
is 'er die ooit goetdoet, Godt betrouwt,
Of 't heil beschouwt.
Ga naar margenoot+2 Godt heeft gezien uit zynen hemeltroon
Op 't menschdom, of 'er iemant in mogt wezen
Die 't had gezet om zynen naam te vreezen,
En met verstant Godt zochte, en zynen loon,
Naar zyn geboôn.
Ga naar margenoot+3 Maar elk van hen is achterwaarts gekeert,
Te zamen zyn zy stinkende verandert,
Zy volgen stout der boozen hoop en standert;
Geen is 'er by die goet doet, en Godt eert,
Of wysheit leert.
Ga naar margenoot+4 Is dan al 't licht van kennisse vergaan
By hen, die stout hier quaat en onrecht pleegen?
Zy die myn volk als broodt opeeten; (tegen
Het heilig recht?) zy roepen Godt niet aan,
Door trotz en waan.
| |
[pagina 179]
| |
5 Daar heeft hen angst en groote schrik vervaart, Ga naar margenoot+
Daar niemant ooit vervaartheit had te schroomen:
Want Godt quam uw' belegeraar betoomen,
Zyn beenderen verstrooien, als onwaart,
Ten schimp langs d'aard'.
6 Gy hebt ze zelfs beschaamt, versmaadt van Godt.
Och ! datwe eens 't heil uit Sion zagen ryzen ! Ga naar margenoot+
Als gy 't volk slaakt, dan zal u Jakob pryzen,
Met Israël, verheugt in 't vry genot
Van 't heilzaam lot.
|
|