Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De lj Psalm.⁺

⁺GEnâ, genâ, naar uwe goedheit, Heer,
⁺Vergeef myn schuldt naar uw barmhartigheden,
Myn misbedryf, dat van my wordt beleden;
Opdat ik

+ Psalm 51.

+ 1 Een Psalm Davids, voor den Oppersang-meester.

+ 2 Doe de Propheet Nathan tot hem was gekomen, na dat hy tot Bath-Seba was in gegaen.

[p. 171]

niet door rouwe en druk verteer'.
Wasch my toch van myne ongerechtigheit, ⁺
En reinig my van myne groote zonde,
Die dag en nacht myn angstig hart beschreit:
Genees, ô Godt ! dees' diepe zielewonde. ⁺
2 Want myne schuldt is my niet onbekent:
'k Weet dat ik heb uw heilverbondt vertreeden; ⁺
'k Zie steedts myn zonde en ongerechtigheden,
Waardoor ik my van u hebbe afgewendt.
'k Heb tegen u alleen gezondigt, Heer, ⁺
En stout gedaan dat quaadt is in uwe oogen,
Opdat men u rechtvaardige; en uwe eer
Blyke als gy spreekt, en recht doet uit den hoogen.
Ziet, ik ben zelf in ongerechtigheit ⁺
Geboren, 't quaadt heeft my al aangehangen
Vandat ik werdt in 's moeders schoot ontfangen,
Toen was

+ 3 Zijt my genadigh, O Godt, na uwe goedertierenheyt: delgt mijne overtredinge uyt, na de grootheydt uwer barmhertigheden.

+ 4 Wascht my wel van mijne ongerechtigheyt; ende reynight my van mijne sonden.

+ 5 Want ick kenne mijne overtredingen; ende mijne sonde is steet voor my.

+ 6 Tegen u, u alleen, heb ik gesondight, ende gedaen dat quaet is in uwe oogen: op dat gy rechtveerdig zijt in u spreken, [ende] reyn zijt in u richten.

+ 7 Siet, ick ben in ongerechtigheyt geboren; ende in sonde heeft my mijne moeder ontfangen.

[p. 172]

reeds 't zaad van zonde in my verspreidt.
⁺Ziet, gy hebt lust tot waarheit in het hart,
In 't binnenste, daar gy my in 't verborgen
Uw wysheit, die al 's wereldts wysheit tart,
Bekent maakt, en my vrede komt bezorgen.
⁺4 Ontzondig my met Ysop, van uw' Geest,
Dan zal ik rein voor u met lust verschynen:
Wasch my, en 't vuil der zonde zal verdwynen;
'k Word witter dan ooit sneeuvlok is geweest.
⁺Laat my ook, Heer, nu hooren uwe vreughdt,
En blyschap, dat de beendren zich verblyden,
Die uwe handt, tot krenking myner jeugt,
Verbryzelt heeft, en redt my uit dit lyden.

Ruste.

⁺5 Verberg toch van myn zonde uw aangezicht,
En delg uit al myne ongerechtigheden;
Opdat ik vry mag

+ 8 Siet, gy hebt lust tot waerheyt in 't binnenste; ende in het verborgene maekt gy my wijsheyt bekent.

+ 9 Ontsondigt my met ysop, ende ick sal reyn zijn: wascht my, ende ick sal witter zijn als sneeuw.

+ 10 Doet my vreugde ende blijdschap hooren; dat de beenderen sich verheugen, [die] gy verbrijselt hebt.

+ 11 Verbergt u aengesicht van mijne sonden; ende delgt uyt alle mijne ongerechtigheden.

[p. 173]

voor uw aanschijn treeden,
Door uwen Geest bestraalt met hemellicht.
O Schepper: schep in my een rein gemoedt, ⁺
Een hart da u genegen is te vreezen;
Verniew in my een' vasten geest; en hoedt
My voor het quaadt, zoo wordt myn ziel geneezen.
6 Verwerp my van uw aangezicht niet, Heer, ⁺
En wil my nooit van uwen Geest berooven:
Noch heilig vier in mynen boezem dooven,
Maar geef dat het daar gloore meer en meer.
Geef my ook weêr de vreugdt der zaligheit, ⁺
Uw heil; om met vrymoedigheit te leeven,
Door uwen Geest geholpen en geleidt,
Om 's hemels weg vrymoedig op te streeven.
7 Zoo zal ik ook uw wegen, naar uw woordt, ⁺
Getrouwelyk den overtreedren leeren.
Dan zullen zich de zon-

+ 12 Schept my een reyn herte, O Godt; ende vernieuwt in het binnenste van my eenen vasten geest.

+ 13 En verwerpt my niet van uw aengesicht, ende en neemt uwen Heyligen Geest niet van my.

+ 14 Geeft my weder de vreugde uwes heyls; ende de vrymoedige geest ondersteune my.

+ 15 Soo sal ick de overtreders uwe wegen leeren; ende de sondaers sullen sich tot u bekeeren.

[p. 174]

daars tot u keeren,
In ootmoet, als gy myne smeeking hoort.
⁺Verlos my toch van bloetschuldt, ô myn Godt !
Gy Godt myns heils: zoo zal myn tonge u pryzen,
En vrolyk uw gerechtigheden tot
Het hemelhof door mynen roem doen ryzen.
⁺8 Heer, open nu myn lippen en myn' mondt,
Zoo wordt uwe eere en lof door my verkondigt.
'k Zal juichen als ik door u ben ontzondigt,
En gy my schenkt het heil van uw verbondt.
⁺Want uwe lust strekt tot geen offerhand',
'k Hadze anders naar vereisch u opgedraagen:
Doch schoonmen varre of rund tot asch verbrandt
Op uw' altaar, zulks kan u niet behaagen.
⁺9 Godts offer is een recht gebroken geest;
Een harte dat gekneust is en verslagen
Veracht Godt nooit, maar

+ 16 Verlost my van bloetschulden, O Godt, gy Godt mijns heyls: soo sal mijne tonge uwe gerechtigheyt vrolick roemen.

+ 17 HEERE, opent mijne lippen, soo sal mijn mont uwen lof verkondigen.

+ 18 Want gy en hebt geenen lust tot offerhande, anders soud' ickse geven: in brandt-offeren en hebt gy geen behagen.

+ 19 De offerhanden Godts zijn een gebroken geest; een gebroken ende verslagen herte en sult gy, O Godt, niet verachten.

[p. 175]

is zyn welbehagen:
Hy ziet op dien die hem ootmoedig vreest.
O Heer, doet wel by Sion; dat uw woordt, ⁺
In uwe gunst, de muuren weder bouwe
Van uwe Stadt, Jeruzalem, verstoort
En gansch verwoest, opdatze op u betrouwe.
10 Het offer met gerechtigheit gepaart, ⁺
Zult gy met lust dan zien tot asch verteeren:
Dan zullen wy met varren u vereeren,
En slagtvee dat voor 't outer is gespaart.

+ 20 Doet wel by Zion na u welbehagen: bouwt de mueren van Jerusalem op.

+ 21 Dan sult gy lust hebben aen de offerhanden der gerechtigheyt, aen brandt-offer, ende een offer dat gantsch verteert wort; dan sullen sy varren offeren op uwen altaer.