Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De xli Psalm. ⁺

WElzalig hy, die zich verstandig ⁺

+ Psalm 41.

+ 1 Een psalm Davids: voor den Oppersang-meester.

[p. 138]

draagt
Omtrent hem, die, geplaagt
⁺Van Godt, zit in elende en zwaar verdriet:
De Heer, die op hem ziet,
Zal hem gewis ten dage van het quaadt
Bevryden, en zyn' staat
⁺Bewaaren, zoodat zyne ziel verquikt,
En niet in 't leet verstikt.
2 Hy dult niet dat hy raake in 's vyandts handt.
Als hy op 't krankbedt brandt,
⁺Of in zyn ziekte op zyne koets verflaaut,
Onmagtig en benaaut,
Verandert gy zyn gansche legersteê.
⁺Ik zeide, in myne beê,
O Heer, genees myn ziele, ik heb misdaan,
Koom my van schuldt ontslaan.
⁺3 Steedts spreeken myn bestryders quaadt van my,
En zeggen, trots en bly,
Wanneer zal hy toch sterven, en zyn naam
Vergaan, met schande en blaam?
⁺En zoo 'er my een komt bezoeken, spreekt

+ 2 Wel-geluksaligh is hy, die sich verstandiglick draegt tegen eenen elendigen: De HEERE sal hem bevrijden ten dage des quaets.

+ 3 De HEERE sal hem bewaren, ende sal hem by 't leven behouden, hy sal op aerden geluksalig gemaekt worden: En geeft hem ook niet over in sijner vyanden begeerte.

+ 4 De HEERE sal hem ondersteunen op het sieck-bedde; in sijne krankheyt verandert op sijn gantsch leger.

+ 5 Ick seyde; O HEERE, zijt my genadig; geneest mijne ziele, want ick hebbe tegen u gesondigt.

+ 6 Mijne vyanden spreken quaet van my, [seggende,] Wanneer sal hy sterven, ende sijn naem vergaen?

+ Ende soo [yemant van hem] komt om [my] te sien, hy spreekt valsheyt, sijn herte vergadert sich onrecht; gaet hy uyt na buyten, hy spreekt 'er van.

[p. 139]

Hy valsheit, en versteekt
Het onrecht van zyn harte: gaat hy uit,
Hy hoont my overluidt.

Ruste.

4 Myn haters momplen t'zamen tot myn smart, ⁺
Bedenken quaadt in 't hart,
En zeggen stout: een snood, een Beeljals stuk
Benaaut hem in den druk: ⁺
En hy, die leit gevallen, zal niet weêr
Verryzen, tot zyne eer;
Maar t'allen tyt, naardien hem Godt verlaat,
Gedompelt zyn in 't quaadt.
5 Ja zelf de man myns vredes, op wiens trou ⁺
Zich elk verlaaten zou,
Die dagelyks myn broodt en drank genoot,
Spant aan tot myne doodt,
Hy handelt heel boosaardiglyk en loos.
Door 't harte, valsch en boos,
Verheft hy stout de verssens tegen my,
En pleegt verradery.

+ 8 Alle mijne haters mompelen t'samen tegen my, sy bedenken tegen my het gene my quaet is, [seggende:]

+ 9 Een Belials stuk kleeft hem aen: ende hy die nederleyt, en sal niet weder opstaen.

+ 10 Selfs de man mijnes vredes, op welken ick vertrouwde, die mijn broot at, heeft de verssene tegen my grootelicks verheven.

[p. 140]

⁺6 Maar gy, ô Heer, toon my genade; en recht
My op, als uwen knecht;
Zoo zal ik 't al den smeeders van myn leet
Vergelden. want ik weet ⁺
Dat gy myn ziel beschout met liefde en lust,
En 's vyandts trotsheit bluscht;
Zoodat hy niet zal juichen over my;
Als van zyn banden vry.
⁺7 Want gy hebt my in myne oprechtigheit
Geschraagt, en heil bereidt;
Nu stelt gy my voor eeuwig in het licht
Van 't Goddlyk aangezicht,
⁺In 's hemels troon; gelooft zy Godt, de Heer,
Men zinge steedts zyne eer.
Dat elk den lof des Godts van Israëls
Eeuwe in eeuwe uit vertell'.

+ 11 Maer gy, O HEERE, zijt my genadigh, ende richt my op, ende ik sal hen vergelden.

+ 12 Hier by weet ick, dat gy lust aen my hebt; dat mijn vyant over my niet en sal juychen.

+ 13 Want my aengaende, gy onderhoudt my in mijne oprechtigheyt; ende gy stelt my voor u aengesichte in eeuwigheyt.

+ 14 Gelooft zy de HEERE, de Godt Israëls van der eeuwigheyt, ende tot in der eeuwigheyt, Amen, ja Amen.