Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen
(1707)–François Halma– Auteursrechtvrij
[pagina 138]
| |
draagt
Omtrent hem, die, geplaagt
Ga naar margenoot+Van Godt, zit in elende en zwaar verdriet:
De Heer, die op hem ziet,
Zal hem gewis ten dage van het quaadt
Bevryden, en zyn' staat
Ga naar margenoot+Bewaaren, zoodat zyne ziel verquikt,
En niet in 't leet verstikt.
2 Hy dult niet dat hy raake in 's vyandts handt.
Als hy op 't krankbedt brandt,
Ga naar margenoot+Of in zyn ziekte op zyne koets verflaaut,
Onmagtig en benaaut,
Verandert gy zyn gansche legersteê.
Ga naar margenoot+Ik zeide, in myne beê,
O Heer, genees myn ziele, ik heb misdaan,
Koom my van schuldt ontslaan.
Ga naar margenoot+3 Steedts spreeken myn bestryders quaadt van my,
En zeggen, trots en bly,
Wanneer zal hy toch sterven, en zyn naam
Vergaan, met schande en blaam?
Ga naar margenoot+En zoo 'er my een komt bezoeken, spreekt
| |
[pagina 139]
| |
Hy valsheit, en versteekt
Het onrecht van zyn harte: gaat hy uit,
Hy hoont my overluidt.
Ruste.
4 Myn haters momplen t'zamen tot myn smart, Ga naar margenoot+
Bedenken quaadt in 't hart,
En zeggen stout: een snood, een Beeljals stuk
Benaaut hem in den druk: Ga naar margenoot+
En hy, die leit gevallen, zal niet weêr
Verryzen, tot zyne eer;
Maar t'allen tyt, naardien hem Godt verlaat,
Gedompelt zyn in 't quaadt.
5 Ja zelf de man myns vredes, op wiens trou Ga naar margenoot+
Zich elk verlaaten zou,
Die dagelyks myn broodt en drank genoot,
Spant aan tot myne doodt,
Hy handelt heel boosaardiglyk en loos.
Door 't harte, valsch en boos,
Verheft hy stout de verssens tegen my,
En pleegt verradery.
| |
[pagina 140]
| |
Ga naar margenoot+6 Maar gy, ô Heer, toon my genade; en recht
My op, als uwen knecht;
Zoo zal ik 't al den smeeders van myn leet
Vergelden. want ik weet Ga naar margenoot+
Dat gy myn ziel beschout met liefde en lust,
En 's vyandts trotsheit bluscht;
Zoodat hy niet zal juichen over my;
Als van zyn banden vry.
Ga naar margenoot+7 Want gy hebt my in myne oprechtigheit
Geschraagt, en heil bereidt;
Nu stelt gy my voor eeuwig in het licht
Van 't Goddlyk aangezicht,
Ga naar margenoot+In 's hemels troon; gelooft zy Godt, de Heer,
Men zinge steedts zyne eer.
Dat elk den lof des Godts van Israëls
Eeuwe in eeuwe uit vertell'.
|
|