Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De xxxvij Psalm. ⁺

ZYt over hen in afgunst niet ontsteeken, ⁺
Die boosheit doen, en onrecht slaan ter handt:
Benytze niet. wilt nimmer qualyk spreeken
Van 't hoog bestier; dewyl zy haast met schandt, ⁺
Gelyk het gras, hier worden afgesneden,
En vallen als grasscheutjes af op 't landt.
2 Betrout den Heer, doet goedt, en woont in vrede ⁺
Op d'aarde, en voedt

+ Psalm 37.

+ 1 [Een Psalm] Davids. Aleph. En ontsteekt u niet over de boosdoenders: en benijtse niet die onrecht doen

+ 2 Want als gras sullen sy haest worden afgesneden; ende als de groene gras-scheutkens sullen sy afvallen.

+ 3 Beth. Vertrouwt op den HEERE, ende doet het goede; bewoont de aerde, ende voedt u [met] getrouwigheit.

[p. 116]

u met getrouwigheit.
Godt zy uw lust, opdat uw voet betreede
⁺Den weg der deugt, dan heeft hy u bereidt
Al wat uw hart hier immer kan begeeren,
En 't geen hy heeft den vroomen toegezeit.
⁺3 Zooge uwen weg op 't albestier des Heeren
Zult wentelen, betrouwende op zyn magt,
Zal hy 't voor u wel maaken, 't zyner eeren: ⁺
Gelyk het licht komt na den vaalen nacht,
Zal hy uw recht ook doen te voorschyn komen;
Uw heil blinkt als de middagzon in kracht.
⁺4 Zwygt, zwygt den Heer, verbeidt hem, zonder schroomen,
Ontsteekt u niet om hem, die vrolyk leeft
In voorspoedt, tot verdrukking van de vroomen,
En 't smeên van list, waarvan hy blyken geeft.
⁺Laat af van

+ 4 Ende verlust u in den HEERE; soo sal hy u geven de begeerten uwes herten.

+ 5 Gimel. Wentelt uwen weg op den HEERE; ende vertrouwt op hem, hy sal het maken.

+ 6 Ende sal uwe gerechtigheyt doen voortkomen als het licht; ende uw' recht als den middagh.

+ 7 Daleth. Swijgt den HEERE, ende verbeydt hem, ontsteekt u niet over den genen, wiens wegh voorspoedigh is, over eenen man, die listige aenslagen uytvoert.

+ 8 He. Laet af van toorne, ende verlaet de grimmigheyt: en ontsteekt u niet, immers [niet] om quaet te doen.

[p. 117]

toorn, dooft alle gramschapszaaden,
Opdat gy niet naar 't quaadt door afgunst streeft.
5 Want trotzen, die des hemels hoogheit smaaden, ⁺
Zal 's Heeren handt verdelgen met gewelt.
Maar hen die Godt verwachten in genaden,
Is d'aarde tot een erflyk goedt gestelt. ⁺
De booze zal in korten tyt verdwynen
Uit zyne plaats, gelyk het gras op 't veldt.

I. Ruste.

6 Maar 's Heeren glans zal op de vroomen schynen, ⁺
En d'aarde is den zagtmoedigen bereidt;
Men ziet hen door geen oorlogsplaag verquynen,
Maar dat hun hart in vrede zich vermeit.
De booze wil rechtvaardigen belaagen; ⁺
Zyn tantgeknars is op hen aangeleit.
7 Maar Godt, die zulk een' hoon

+ 9 Want de boosdoenders sullen uytgeroeyt worden; maer die den HEERE verwachten, die sullen de aerde erflick besitten.

+ 10 Vau. Ende noch een weynig, ende de godtloose en salder niet zijn; ende gy sult acht nemen op sijne plaetse, maer hy en salder niet wesen.

+ 11 De sachtmoedige daer en tegen sullen de aerde erflick besitten; ende hen verlusten over grooten vrede.

+ 12 Zain. De godloose bedenkt listige aenslagen tegen den rechtveerdigen; ende hy knerst over hem met sijne tanden.

[p. 118]

niet kan verdraagen,
⁺Belacht hem; want hy ziet zyn dag genaakt.
⁺'t Godtlooze rot rukt, om Godts volk te plaagen,
't Zwaardt uit de scheê, terwyl 't van woede blaakt.
Zyn boogen zyn gespannen om te vellen
D'oprechten, in elende en noodt geraakt.
⁺8 Maar 't zwaardt, gewet om 's Heeren volk te knellen,
Door moordery en slagting, zal het hart
Der snooden zelf doorgrieven als zy 't quellen.
Godts handt verbreekt hun boogen, yzerhart.
⁺Het kleen bezit der vroomen baart genoegen,
Maar d'overvloet der boozen enkel smart.
⁺9 Want d'armen der godtloozen, die steedts zwoegen
In schennis, zal Godt breeken, maar hy draagt
Hen die zich naar zyn woordt en wetten voegen.
⁺Van 't heilig volk, dat hem alleen

+ 13 De Heere belagt hem; want hy siet dat sijn dagh komt.

+ 14 Cheth. De godtloose hebben het sweert uytgetrocken, ende haren boge gespannen, om den elendigen ende nootdruftigen neder te vellen; om te slachten, die oprecht van wege zijn.

+ 15 [Maer] haer sweert sal in haerlieder herte gaen; ende hare bogen sullen verbroken worden.

+ 16 Teth. Het weynige, dat de rechtveerdige heeft, is beter als den overvloet veler godtloosen.

+ 17 Want de godtloosen sullen verbroken worden: maer de HEERE ondersteunt de rechtveerdige.

+ 18 Jod. De HEERE kent de dagen der oprechten: ende hare erffenisse sal in eeuwigheyt blijven.

[p. 119]

behaagt,
Kent hy 't bedryf, den weg, en levensdagen;
Hunne erfenis blyft eeuwig, hoe belaagt.
10 Zy worden in den quaaden tyt van plaagen ⁺
Niet schaamroot; noch wanneer de honger woedt
Wordt hunne ziel niet angstig neêrgeslagen;
Maar door Godt gunst verzadigt en gevoedt. ⁺
Doch 't godtloos rot zal met den rook vervliegen,
Als 't offervee op 't outer in zyn bloedt.

I I. Ruste.

11 De booze ontleent, om yder te bedriegen, ⁺
En geeft niet weêr, maar die rechtvaardig is
Geeft mildelyk, en zoekt nooit winst met liegen.
Want 's Heeren volk bezit, (dit is gewis) ⁺
D'aarde erfelyk: maar zyne vloekelingen,
Zienwe uitgerooit en schuil in duisternis.

+ 19 Sy sullen niet beschaemt worden in den quaden tijt; ende in de dagen des hongers sullen sy verzadight worden.

+ 20 Caph. Maer de godloose sullen vergaen; ende de vyanden des HEEREN sullen verdwijnen, als het kostelickste der lammeren; met den roock sullen sy verdwijnen.

+ 21 Lamed. De godloose ontleent ende en geeft niet weder; maer de rechtveerdige ontfermt sich, ende geeft.

+ 22 Want sijne gezegende sullen de aerde erflick besitten; maer sijne vervloeckte sullen uytgeroeyt worden.

[p. 120]

⁺12 Men ziet dien man met zegening omringen.
De Heer bestiert zyn' gang, en hy heeft lust
Aan zynen weg. als 't quaadt hem komt bespringen,
⁺Of dat hy valt, zyn moedt wordt niet geblust,
Noch hy vertreên: omdat de Heer zyn handen
Steedts ondersteunt, en hem schenkt vrede en rust.
⁺13 'k Ben jong geweest, en lette op 's wereldts standen,
En ben nu oudt, maar zag nooit in den noodt,
Rechtvaardigen verlaaten, zelfs in banden;
Noch dat hun zaadt vertwyfelt zogt om broodt.
⁺Z'ontfermen zich den ganschen dag in 't leenen,
Terwyl hun zaadt in zegening vergroot.
⁺14 Wykt af van 't quaade, en streeft langhs 't heilspoor heenen
Van 't goede, opdat gy liefde en deugt betracht.
Woont eeuwiglyk, van 's hemels

+ 23 Mem. De gangen [des selven] mans worden van den HEERE bevestight; ende hy heeft lust aen sijnen wegh.

+ 24 Als hy valt, soo en wort hy niet weg geworpen: want de HEERE ondersteunt sijne hant.

+ 25 Nun. Ik ben jong geweest, oock ben ick oudt geworden, maer en hebbe niet gesien den rechtveerdigen verlaten; nochte sijn zaet soekende broot.

+ 26 Den ganschen dagh ontfermt hy sich, ende leent; ende sijn zaet is tot zegeninge.

+ 27 Samech. Wijckt af van het quade ende doet het goede; ende woont in eeuwigheyt.

[p. 121]

licht bescheenen.
Want godt bemint het recht, en zal 't geslacht ⁺
Der vroomen niet verlaaten, maar bewaaren.
Doch 't godtloos zaadt vergaat met zyne kracht.
15 't Rechtvaardig volk zal vrede wedervaaren ⁺
Op d'aarde, die het erfelyk verkrygt
Tot zyn bezit, bepaalt door tyt noch jaaren.
Terwyl de tong des goddeloozen zwygt, ⁺
Komt ons de mondt des vroomen wysheit melden,
En spreekt voor 't recht wanneer het nederzygt.

I I I. Ruste.

16 Godts wet beslaat zyn harte als 't gras de velden, ⁺
Dies zullen nooit zyn gangen slibbren, schoon
Hy wordt beloert, van die hem booslijk schelden
En lasteren, met bitschen smaat en hoon.
De booze zoekt d'onschuldigen

+ 28 Want de HEERE heeft het recht lief, ende sal sijne gunstgenooten niet verlaten; in eeuwigheyt worden se bewaert; maer het zaet der godtloosen wort uytgeroeyt.

+ 29 De rechtveerdige sullen de aerde erflick besitten; ende in eeuwigheyt daer op woonen.

+ 30 Pe. De mont des rechtveerdigen vermelt wijsheyt; ende sijne tonge spreeckt het recht.

+ 31 De wet sijns Godts is in sijn herte; sijne gangen en sullen niet slibberen.

[p. 122]

⁺te dooden,
Maar krygt in 't endt zyn welverdienden loon.
⁺17 Want Godt bewaart den vroomen in zyn nooden,
En laat hem niet in 's goddeloozen handt,
Noch doemt hem, als hy tot hem komt gevloden,
In 't oordeel, ja schut hem voor schade en schandt.
⁺Wacht op den Heer, en wandelt op zyn wegen,
Dan zal hy u verhoogen in het landt.
18 Dan zult gy zien, in voorspoet opgestegen,
Hoe 't godtloos zaat zal worden uitgerooit.
⁺'k Zag eenen man, daar elk voor scheen verlegen,
Geweldig, en met groote pracht getooit;
Hy scheen gelyk een groene boom te bloeien,
⁺Maar hy ging door, en niemant zag hem ooit.
19 Ik zocht hem wel, maar vondt hem niet meer groeien.
Let op den man die

+ 32 Tsade. De godloose loert op den rechtveerdigen; ende soeckt hem te dooden.

+ 33 [Maer] de HEERE en laet hem niet in sijne hant, ende hy en verdoemt hem niet, als hy geoordeelt wort.

+ Koph. Wacht op den HEERE, ende houdt sijne weg, ende hy sal u verhoogen om de aerde erflick te besitten; gy sult sien, dat de godtloose worden uytgeroeyt.

+ 35 Resch. Ick hebbe gesien eenen gewelt-drijvenden godtloosen; die sich uytbreyde, als een groene inlantsche boom.

+ 36 Maer hy gingh door, ende net hy en was 'er niet [meer;] ende ik sochte hem, maer hy en wert niet gevonden.

[p. 123]

vroom is van gemoedt, ⁺
Van wien men steedts gerechtigheit ziet vloeien;
Want zulk een man heeft vrede in 't endt en goedt.
Maar hen die stout Godts wetten overtreeden, ⁺
Zienwe eindelyk verdelgt in tegenspoedt.
20 Doch 't heil, dat van den hemel wordt gebeden, ⁺
Is eeuwig den rechtvaardigen bereidt
Door Godt, hun sterkte in tyt van tegenheden.
De Heer, die hun zyn hulp heeft toegezeit, ⁺
Zal hen ook van 's godtloozen magt bevryden,
Want zy zien op zyn trouwe in eeuwigheit.

+ 37 Schin. Let op den vroomen, ende siet na den oprechten; want het eynde van [dien] man sal vrede zijn.

+ 38 Maer de overtreders worden te samen verdelgt: het eynde der godtloosen wort uytgeroeyt.

+ 39 Thau. Doch het heyl der rechtveerdigen is van den HEERE; hare sterckte ter tijt van benauwtheyt.

+ 40 Ende de HEERE salse helpen, ende salse bevryden; hy salse bevrijden van de godtloose, ende salse behouden: want sy betrouwen op hem.