Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

[p. 98]

De xxxiij Psalm.⁺

⁺REchtvaardigen, zingt vreugdepsalmen,
Zingt vrolyk in den Heer, uw' Godt.
U passen lof en zegegalmen,
Op heldren toon, naar zyn gebodt.
⁺Looft met veêl en luyten,
Harpgeklank en fluyten,
's Wereldts Opperheer.
Wilt met keelen paaren
't Speeltuig van tien snaaren,
Tot zyn roem en eer.
⁺2 Zingt Gode niewe feestgezangen,
En speelt voor hem met vreugdegeschal.
⁺Want 's Heeren woordt, zoo waard t'ontfangen,
Is recht, en zuivre hemelval.
Al zyn groote werken
Zyn, als elk kan merken,
Vol getrouwigheit.
Als de zon in klaarheit,
Zeker in vol waarheit,

+ Psalm 33.

+ 1 Gy rechtveerdige singet vrolick in den HEERE; Lof betaemt den oprechten.

+ 2 Lovet den HEERE met de harpe; psalmsinget hem, met de luyte, [ende] het tiensnarigh instrument.

+ 3 Singet hem een nieuw liedt; spelet wel met vrolick geschal.

+ 4 Want des HEEREN woordt is recht, ende al sijn werck getrouw.

[p. 99]

Door dit ruim verspreidt.
3 Hy lieft het recht, en hoog gerichte. ⁺
'k Zie d'aarde vol van zyne gunst,
En goedertierenheit; hy stichtte
Haar door zyn goddelyke kunst.
Door het Woordt des Heeren ⁺
Is, gelyk wy leeren,
's Hemels boog gemaakt:
Daar aan 's hemels transsen,
't Heir blinkt, vol van glanssen,
Door zyn' Geest en blaakt.

I. Ruste.

4 Hy brengt te zamen al de watren, ⁺
Der zee, gelyk op eenen hoop.
Den afgrondt stelt hy, by het schatren,
Schatkameren voor zynen loop.
Laat al d'aarde vreezen ⁺
Voor den Heer, die 't wezen
Aan het schepzel geeft.
Laat d'inwooners schrikken,

+ 5 Hy heeft gerechtigheydt ende gerichte lief; de aerde is vol van de goedertierenheyt des HEEREN.

+ 6 Door het woort des HEEREN zijn de hemelen gemaeckt, ende door den Geest sijns monts al haer heyr.

+ 7 Hy vergadert de wateren der zee als op eenen hoop; hy stelt de afgronden schatkameren.

+ 8 Laet de gansche aerde voor den HEERE vreesen; laet alle inwoonders van de werelt voor hem schricken.

[p. 100]

Voor den Heer, en wikken
Hoe 't al door hem leeft.
⁺5 Want Godt, de Schepper aller dingen,
Spreekt, en het is 'er, naar zyn woordt:
't Geen hy gebiedt in 's hemels kringen,
Of hier beneden, staat 'er voort.
⁺Hy verbreekt de daaden
In het hart beraaden
Van het heidendom;
Sloopt der volken krachten,
Listen en gedachten,
En maaktze alle stom.
⁺6 Maar 's Heeren raadt bestaat onwrikbaar,
In eeuwigheit by 't nageslacht:
Zyn harts gedachten, die onwrikbaar
Zyn voor 't verstandt, bestaan met kracht.
⁺Zalig moetmen roemen,
En gelukkig noemen,
't Volk wiens Godt de Heer
Is; by hem verkoren,

+ 9 Want hy spreeckt, ende het is 'er; hy gebiedt, ende het staet 'er.

+ 10 De HEERE vernietight den raet der Heydenen, hy breeckt de gedachten der volckeren.

+ 11 [Maer] de raet des HEEREN bestaet in eeuwigheyt; de gedachten sijns herten van geslachte tot geslachte.

+ 12 Welgelucksaligh is het volck, diens Godt de HEERE is; het volck, dat hy sich ten erve verkoren heeft.

[p. 101]

Tot zyn erf geboren,
Voor zyn' lof en eer.

I I. Ruste.

7 De Heer schouwt neder uit den hemel, ⁺
En ziet de menschen kindren aan
In hun bedryf en aartsch gewemel:
Hy weegt hun goede en quaade daân.
Hy ziet, als een Koning, ⁺
Uit zyn vaste woning,
Op d'inwooners neêr
Van den kloot der aarde,
Dien hy openbaarde
Zyne magt en eer.
8 Hy vormt in 't binnenste al hun harten, ⁺
En let op hun handenwerk:
Hy valt, die zyne hoogheit tarten,
Door zyn vermogen haast te sterk.
Men ziet geene schaaren ⁺
Oit een' Vorst bewaaren,
En geen dapper heldt

+ 13 De HEERE schouwt uyt den hemel, ende siet alle menschen kinderen.

+ 14 Hy siet uyt van sijne vaste woonplaetse, op alle inwoonders der aerde:

+ 15 Hy formeert haerer aller herte; hy let op alle hare wercken.

+ 16 Een Koning wort niet behouden door een groot heyr; een heldt wort niet ge-reddet door groote kracht.

[p. 102]

Wordt door oorlogsmagten,
Die 't gevaar verachten,
Ooit geredt in 't veldt.
⁺9 Het brieschend paardt feilt in zyn sterkte,
't Bevrydt niet door zyn groote kracht,
Daar noit zyn moedt de zege uitwerkte,
Door 's Heeren arm ons toegebragt.
⁺Ziet, des Heeren oogen
Zien, uit 's hemels boogen,
Op hen die hun hoop,
Al hun hartsbetrouwen,
Op zyn goedheit bouwen,
In hun levensloop.

I I I. Ruste.

⁺10 Om hun verlege ziel te vryden
Van 's doodts vermogen, door zyn kracht:
Opdatmen, in benaaude tyden,
Hen niet van honger ziet versmacht.
⁺Onze ziel, die zegen
Heeft van Godt verkregen,

+ 17 Het peert feylt ter overwinninge, ende en bevrijdt niet door sijne groote sterkheyt.

+ 18 Siet, des HEEREN ooge is over de gene, die hem vreesen, op de gene, die op sijne goedertierenheydt hoopen;

+ 19 Om hare ziele van den doot te redden, ende om haer by het leven te houden in den honger.

+ 20 Onse ziele verbeydt den HEERE; hy is onse hulpe ende onse schilt.

[p. 103]

Wacht voorts op den Heer,
Onze schildt en hulpe,
Dat ons niet bestulpe
't Geen ons krenke of deer'.
11 Ons hart is in den Heer van vreugden ⁺
Verrukt, omdat wy op den naam
Van zyne heiligheit en deugden
Betrouwen, als alleen bequaam
Om ons heil te werken.
Laat uw gunst ons sterken; ⁺
Uw barmhartigheit
Sta, Heer, als wy hoopen,
Altoos voor ons open,
En zy ons bereidt.

+ 21 Want ons herte is in hem verblijt, om dat wy op den name sijner heyligheydt vertrouwen.

+ 22 Uwe goedertierenheyt, HEERE, zy over ons; gelijck als wy op u hopen.