Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 756]
| |
Op de wijse: Geswinde bode van de min, &c.
GEzwinde bode van de min,
Jesu liefste mijn,
Ghy zijt den gront van al mijn sin,
Wast mijn ziele reyn,
Want ick weet, dat ghy zijt
Vol van troost, van jolijt en vreught,
Dat een droevigh hert verheught,
Waer ick gae of stae
Volght my altijdt nae,
Smelt ick vol van smert,
Want ghy roert mijn sondigh hert.
Waer ick, &c.
Als Carbonckels u oogen klaer
Bruydegom van kracht,
Om te door stralen u minnaer
Onder 's werelts pracht:
Valsheyt, lust, treckt mijn sin,
Ydelheyt tot gewin, maer ghy
Troost mijn ziel van herten bly.
Ben ick kleyn van staet,
Arm en desolaet
Altijt zijt ghy goet,
En verwacht des sondaers boet.
Ben ick, &c.
| |
[pagina 757]
| |
U kruys, u doot, o Jesu soet,
Heeft my gantsch doorwont,
Mijn sonden die my trueren doet,
Uyt mijn ziels afgront,
Neemt ghy wegh minnelijck,
En belooft eeuwighlijck, u fijn
Onuytspreeckelijck aenschijn;
Moght ick u weldaet
In den hooghsten graet
Altijd' danckbaer zijn,
Geeft my dat, O Jesu mijn.
Mocht ick, &c.
|
|