Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

Noch tot Jesum.

Op de wijse: Rosemont waer ghy vliet.

IEsu soet, hooghste goet,
O schoon wonder blinckent diamant!
Uwe gaven groot,
Sijn in onse noot,
Tegen strijt des duyvels valjant,
Maer eylacy quaet,
Ben ick in der daet,
Nochtans en laet ick niet,
U mijnen grooten Godt,
Aen te roeren met mijn suchten, tranen
Droefheyt is mijn meeste lot,

Maer eylaes, &c.

Ach mijn hert is vol smert

[p. 758]

 

Als ick wel bedenck mijn edel pont:

 

Gaen ick door het velt,

 

Mijn geest is ontstelt,

 

Door u liefden wonderlijck afgront:

 

Werck ick dan op u pijn

 

Crachtige medecijn,

 

Waer door u dierbaer bloedt,

 

Is tot overvloet, uytgegoten, uytgeput,

 

Veracht, vertre'en, o Jesu soet.

 

Merck ick, &c.

 

Keert dan weer, neemt een keer,

 

Van de sonde tot de ware deught,

 

Siet de wereldt boos,

 

Vals en goddeloos,

 

Die de Zielen wegh-neemt, 's Hemels vreught,

 

Slaet voor u borst met rouw

 

Blijft uwen Godt getrouw,

 

Soo suldy zijn hier naer,

 

Eeuwigh sonnen klaer,

 

Met de Cherubijnen, Throonen, Seraphijnen wonderbaer.

 

Slaet voor, &c.