Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

Den Lof-sangh Petri Damiani, Van de glorie des Hemels.

Op de wijse: Pange lingua gloriosi, &c. p. 243.

[p. 600]

 

TEr fonteyn van 't'eeuwigh leven

 

Heeft mijn droog hert groot verlangh

 

In dees lichaems kluys vol sneven,

 

Valt mijn ziel den tijdt soo langh:

 

Om haer heel tot Godt te geven,

 

Valt haer woelen haer soo bangh.

 

Als sy sucht en ducht te sterven

 

Onder werelt, onder vleysch:

 

Om eens rust en vree te erven:

 

Roept sy dickwils Kyrieleys,

 

Want het goet dat sy moet derven,

 

Haer dan op-klimt in 't gepeys.

 

Want wie weet, wat vreughd 't magh wesen

 

In de eeuw'ge vree te gaen,

 

Daer van peerlen uyt gelesen

 

Hoogh-verheven huysen staen:

 

Daer de kamers oock by desen

 

Blincken, van root gout bela'en?

 

Van sijn Jaspis en Robijnen

 

Dat gebouw' blinckt over-al:

 

Van fijn gout de straten schijnen,

 

Helder dan eenigh crystal:

 

Daer is slijck, noch dreck, noch quijnen,

 

Noch oock eenigh quaet misval.

 

D'er is geen Somer dorr' van hette,

 

Noch geen winter stijf van kouw',

 

Maer de Mey met bloemen nette,

 

Duert aldaer sonder ophouw':

[p. 601]

 

AD perennis vitae fontem

 

Mens sitivit ariada,

 

Claustra carnis, praesto, frangi,

 

Clausa quaerit anima:

 

Gliscit, ambit, eluctatur,

 

Exul, frui Patria.

 

 

 

Dum pressuris & aerumnis

 

Se gemit obnoxiam;

 

Quam amisit cum deliquit,

 

Contemplatur gloriam:

 

Praesens malum auget boni

 

Perditi memoriam.

 

 

 

Nam quis promat summae pacis

 

Quanta sit laetitia;

 

Ubi vivis margaritis

 

Surgunt aedificia?

 

Auro celsa micant tecta,

 

Radiant triclinia.

 

 

 

Solis gemmis pretiosis

 

Haec structura nectitur:

 

Auro mundo, tanquam vitro,

 

Urbis via sternitur:

 

Abest limus, de est fimus,

 

Lues nulla cernitur.

 

 

 

Hyems horrens, astas torrens,

 

Illic nunquam saeviunt:

 

Flos perpetuus rosarum

 

Ver agit perpetuum:

 

 

[p. 602]

 

Tusschen roosen, violetten

 

Lelien, druypt balsem-douw'.

 

Door de groeyende lants-douwe

 

Vloeyen beecken honigh-soet:

 

Van de specery' getrouwe

 

U een soeten geur ontmoet:

 

't Groen geboomt, schoon om t'aenschouwe,

 

Staet van vruchten roodt als bloedt.

 

Daer en is geen loop der Mane,

 

Sterren noch der Sonnen graet,

 

't Lam verlicht des Hemels bane,

 

't Welcke nimmer onder-gaet:

 

Nacht noch tijt men hoort vermane,

 

Eenen dag daer eeuwigh staet.

 

Al de Heyl'gen, die daer woonen,

 

Als een Son soo blincken zy:

 

Met triumph en goude kroonen

 

Groeten sy malkander bly:

 

Haren strijt om 't eeuwigh loone

 

Die vertellen sy nu vry

 

Sy van alle smet ontslagen

 

Zijn den strijt des vleeschs ontgaen:

 

't Vleesch, door geestelijck behagen,

 

En den geest wel t'samen staen:

 

Dus sy sonder strijt of plagen

 

Van malkander vreed' ontfaen.

 

D'ongestadigheyt te boven,

 

Komen tot den eersten staet:

 

Ende waerheyt onbedoven

[p. 603]

 

Candent lilia, rubesci

 

Crocus, fudat balsamum.

 

Virent prata, vernant sata,

 

Rivi mellis influunt.

 

Pigmentorum spirat odor;

 

Liquor & amoratum:

 

Pendent poma floridorum

 

Non lapsura nemorum.

 

Non alternat Luna vices,

 

Sol vel cursus siderum,

 

Agnus est felicis urbis

 

Lumen inocciduum;

 

Nox & tempus de funt ei,

 

Diem fert continuum.

 

Nam & Sancti quique, velut

 

Sol praeclarus, rutilant;

 

Post triumphum coronati

 

Mutuo conjubilant:

 

Et prostrati pugnas hostis

 

Jam securi numerant.

 

Omni labe defoecati

 

Carnis bella nesciunt,

 

Caro facta spiritalis

 

Et mens unum sentiunt:

 

Pace multa perfruentes

 

Scandala non perferunt.

 

Mutabilibus exuti

 

Repertunt originem,

 

Et presentem veritatis

 

 

[p. 604]

 

Sy aenschouwen metter daedt

 

Dees' fonteyn des Hemels hove

 

Geeft haer soeten honigh-raet.

 

Altijdt zijn sy in een wesen,

 

Blyven oock in eenen standt:

 

Jeughdigh, klaer, schoon, uyt-gelesen,

 

Misval is daer geenderhandt:

 

Alle sieckt' is daer verwesen:

 

Jongh, fraey zijn sy t'allen kant.

 

Daerom blyven sy gheduerigh,

 

Wan 't Voor-by-gaen is voor-by,

 

Groeyigh, bloosende niet truerigh,

 

Van des doodts ghebreken vry:

 

Door des levens kracht seer vuerigh

 

't Recht des doodts verslinden sy.

 

Wat en kunnen sy niet weten,

 

Die hem weten, die 't al weet?

 

Want des herten gronts secreten

 

Zijn in Godt haer niet secreet:

 

Eendracht is daer ongemeten

 

Van haer hert en wil gereedt.

 

Waer het lichaem is met vrede

 

Komen d'Arendts allegaer:

 

D' Engels, en Godts vrienden mede,

 

Met Christo verblijden haer!

 

En het selve broodt geeft stede

 

Voor de Borgers hier en daer.

 

Hongerigh, en sat met eenen,

 

Dat sy hebben lust haer noch,

 

Dus doet honger niemandt weenen,

[p. 605]

 

Contemplantur speciem

 

Hinc vitalem vivi fontis

 

Hauriunt ducedinem.

 

Inde statum semper idem

 

Exeuntes capiunt,

 

Clari, vividi, jucundi,

 

Nullis patent calibus,

 

Absunt morbi semper sanis,

 

Senectus juvenibus.

 

Hinc perrenne tenent esse,

 

Nam transire transiit:

 

Inde vigent, virent, florent,

 

Corruptela corruit;

 

Immortalitatis vigor

 

Mortis jus absorbuit.

 

Qui scientem cuncta sciunt,

 

Quid non scire poterunt

 

Nam & pectoris arcana

 

Penetrant alterutrum:

 

Unum volunt, unum nolunt,

 

Unitas est mentium.

 

Ubi corpus, illic jure

 

Congregantur Aquilae,

 

Quo cum Angelis & Sanctae

 

Recreantur animae

 

Uno pane vivunt cives

 

Utriusque Patriae.

 

Avidi & semper pleni

 

Quod habent desiderant.

 

Non sacietas fastidit,

 

 

[p. 606]

 

Noch versaedtheyt soeckt verto

 

't Eeten doet geen hooger kleenen,

 

Nochtans is daer geen bedrog.

 

Altijd nieuwen sang sy hooren

 

Van een thoon seer excellent,

 

Het jolijt verblijdt de ooren

 

Door 't soet spel, en intstrument:

 

's Konings lof sy singen vooren,

 

Door wien haer strijdt is vol-endt.

 

Hoe geluckig zijn de zielen

 

Die daer Jesum sien present,

 

Onder haer oock 's Hemels wielen

 

Draeyen en ras om-gewent?

 

Sterren en Planeten krielen,

 

Son en Maen seer excellent.

 

Christi prijs der kampers koene

 

Brengt my toch in desen throon

 

En na mijnes strijds voldoenen:

 

Geeft my der victori' kroon,

 

Dat ick met uw' kampioenen

 

Krijgen mag des Hemels loon.

 

 

 

Neque fames eruciat

 

Inhiantes semper edunt,

 

Et edentes inhiant.

 

Novas semper harmonias

 

Vox meloda concrepat,

 

Et in jubilum prolata

 

Mulcent aures organa,

 

Digna per quem sunt victores

 

Regi dant praeconia.

 

Foelix, Coeli quae praesentem

 

Regem cernit, anima,

 

Et sub sede spectat alta

 

Orbis volvi machinam,

 

Solem, Lunam, & globosa

 

Cum planetis sidera.

 

Christe, palma bellatorum,

 

Hoc in municipium

 

Introduc me, post solutum

 

Militare cingulum,

 

Fac consortem donativi

 

Beatorum civium. Amen.