Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

Noch van de Doodt.

Op de wijse: Godt groet u mannen! &c. pag. 199.

Ik ben een armen Pelgrim hier,
Ick moet gaen doen mijn pelgrimagi
In druck, in lijden vol dangier,
Soo leyt al mijn passagie.

Pelgrims habijt en hooge schoen

Om reysen worden my gegeven:
Om pelgrimagie soo te doen
Al naer het eeuwigh leven.

Versleten heb ick myn habijt,

Aen 't nieuw en kan ick niet geraecken:

[p. 568]

 

Dat is soo veel bequamen tijt,

 

O Heer wat sal ick maken?

 

D'ander zijn voor, en ick moet naer:

 

Ick soude geerne noch wat beyden

 

De doodt maeckt my den wegh soo zwaer,

 

Dat my verdriet te scheyden.

 

Met zwaren arbeyt en verdriet

 

Moet ick de reyse gaen aenveerden:

 

Al mijn geklagh en baet my niet,

 

Och wat sal my geweerden.

 

De doot die moet mijn leyts-man zijn,

 

Sy doet my aen soo groot verseeren:

 

Met haer te reysen doet my pijn:

 

Niemant kan weder-keeren

 

Den wegh is nauw aen elcken kant

 

Die ick alleene moet passeren?

 

Och in dat onbekende lant!

 

Waer sal ick gaen logeeren?

 

Met 't Heyligh weerdigh Sacrament:

 

Met 't broodt des Hemels wilt my spijsen:

 

Op dat ick in den laetsten ende,

 

In blijschap magh verrijsen.

 

Den eersten nacht als ick dan sal

 

Van deser wereldt moeten scheyden:

 

Maria met Godts vrienden al

 

Willen my wel geleyden

[p. 569]

 

Moght ick eens soo geluckig zijn

 

Dat my Gods Engelen geleyden

 

Door desen weg voor Gods aenschijn:

 

Ick sou te liever scheyden.

 

O Heere Godt, wilt my doch nu

 

Aensien met d oogen uw's genaden,

 

Al mijn betrouwen staet op u:

 

En wilt my niet versmaden.