Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 529]
| |
Op de wijse: Nerea schoonste van u gebueren. pag. 106
DRievuldigh is mijn uytverkoren,
O meester! eerdt my dit getal:
Maeckt noch een venster toren,
Den derden raem verlicht het al.
Maeckt, &c.
Dus sprack een van de wijse Maeghden:
En voeghden noch daer efter by:
Of u mijn vader d'oorsaeck vraeghde?
Verdedight u, en noemt my vry.
Of u mijn, &c.
Jonckvrouw'! u leven is verlopen,
Ken ick uw' Vader anders wel,
Ghy sult dit met de doodt bekoopen:
Hy is op Christum al te fel.
Ghy sult, &c.
Moet ick dan sien hier voor mijn oogen,
Dat Barbara mijn eenigh kindt
Den dienst der Goden is ontogen,
| |
[pagina 530]
| |
End' den gekruysten man bemindt!
Den dienst, &c.
Dit is den Soon, dit is den Vader,
Dit is quansuys den heyl'gen Geest.
Die van den Christen den verrader
Des rijcks, wert als een Godt gevreest.
Die van, &c.
Maer flucks! ghy sult hem my versaken,
Met Doop, met al, op staende voet;
Of ick sal desen Toren maken,
U tot een bad van eygen bloed.
Of ick sal, &c.
'k En wil niet datmen my verwijte
't Geloof, van een verswooren kruys.
Al sou 'k u selfs het hoofd af smijten,
In 't midden van mijn eygen huys.
Al sou 'k, &c.
Heer Vader! doet naer u vermogen:
End' ick na 't geen my God gebiedt,
Uw' sabel sal ick wel gedoghen;
Maer Christum kan ick laten niet.
Uw' sabel, &c.
Hy is my al te lieven Vader,
Hy is my al te trouwen vriend:
Die met zijn ziel, mijn bloed te gader,
Wel dubbelt over heeft verdient.
Die met, &c.
Hy gaf voor my het dierste leven,
Och! of ick voor sijn heyligh les
| |
[pagina 531]
| |
Het mijne wederom moght geven,
Hoe bly sou zijn Origenes?
Het mijne, &c.
Origenes den wijsen Schrijver,
Die met sijn leeringh my te saem
Heeft ingedruckt een grooten yver,
Van sterven voor den Christen naem.
Heeft ingedruckt, &c.
Nae u verlangh sal u geschieden,
Sa! Rechter doet het boose wight
Met lampen braen, met oly sieden,
Soo langh tot dats' haer hooghmoedt swicht.
Met lampen, &c.
O harden neck! o stoute wangen!
Daer ick hier tegenwoordigh ben,
Flucks! datmen haer met scharpe tangen
De borsten splijt, den boesem schen.
Flucks, &c.
Hout op Tyran! met scha, met schande,
Maer neen uw' straf en neemt geen maet:
Tot dat ghy 't hooft, met eygen handen,
Uw's dochters van de schoeren slaet.
Tot dat, &c.
Een wreetheyt boven alle wonder!
Waer saghmen Vader oyt soo fel!
Maer Godt versloegh hem door den donder,
| |
[pagina 532]
| |
En wurp hem in de diepe hel.
Maer Godt, &c.
O Barbara! wilt ons verwerven:
Dat wy van donder ongeschent,
Hier sonder Biechten niet en sterven,
Noch sonder Heyligh Sacrament.
Hier sonder, &c.
End' oft wy hier wat moesten lijden,
Van vleesch en bloedt, nae 's werelts wet,
Soo wilter ons toch af bevrijden,
Door u exempel, en gebedt.
Soo wilter, &c.
|
|