Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

[p. 527]

Noch van den H. Franciscus Xaverius.

Op de wijse: Wilt ontspringen, &c. pag. 283.

CHristen ziele, wilt op-rijsen,
Maeckt u in den geest bereyt,
Om Xaverius te prijsen,
In wien Godts Majesteyt
Soo veel wercken gaet bewijsen:
Dus met vreughd' sijn lof verbreyt.

India wist niet te spreken

Van haer Schepper ende Godt,
En Japon lagh heel besweken,
Satan hadd' het in 't gebodt,
Als Godts knecht daer quam gestreken
En bestreedt het helsche slot.

Vader, seght ick moet u vragen,

Als ghy dit groot werck bestaet,
Om den duyvel te verjagen;
Waer op dat ghy u verlaet?
Hebdy ruyters, knecht of wagen,
Die u komen magh te baet?

Coningen soo groot van machte

Landen soo wijt uyt gespreyt,
En de Hell' met al haer krachte
Schijnt als tot den strijdt bereyt,

[p. 528]

 

Soo een krijghsman staet op wachte;

 

Seght, wat hulpe ghy verbeyt?

 

Een alleen, heel arm van goede

 

Gaet bestrijden sulck een Rijck,

 

Onversaeght en groot van moede,

 

Waer van yemant sijns gelijck:

 

Maer die Godt heeft ten behoede,

 

Brenght sijn vyandt licht in strick.

 

Wie heeft so veel lants doorloopen,

 

Als Xaverius bekeert?

 

Savonts was hy moed' van doopen,

 

Dien hy Godts wil had geleert.

 

Nu staet daer den Hemel open,

 

Waer eerst Satan was ge-eert.

 

Dooden na den vleesch gestorven

 

Deed' hy opstaen van der doodt,

 

En noch heeft hy meer verworven

 

Veel mirakelen in noot:

 

Sondaers in boosheyt bedorven

 

Trock hy tot Godts liefde groot.

 

Vader by uw wonder daden,

 

Die ghy dagelijcks bethoont,

 

Voeght noch een door Godts genaden

 

Maeckt dat Godt mijn ziel bewoont,

 

Laet geen sonde my meer schaden,

 

Dat ick met u zy gekroont.