Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

Van S. Cecilia, den XXII. Novemb.

Op de wijse: Ick ben verblijdt soo seer, &c.

[p. 511]

[p. 512]

CEcilia, reyn Maeghd,
Ick moet u loven:
Gy waerter seer vol van deugden fijn,
Waer mee gy hebt behaegt
Den Heer hier boven:
Gy hebt veracht 's Werelds valschen schijn,
Gedroncken tegen 't vleesch fenijn,
Een medecijn,
Van een liefde puer,
Al in een vast geloove,
Die tot den Heer brande als een vuer.

Der Orgels helder klanck,

En 't soet Musijcke
Hebt ghyder verwonnen kloeck van moet,
Met een veel soeter sang,
Seer suyverlijcke:
Uw' Bruygom Valerianus vroedt,
Een machtig Prins, seer e'el van bloed
Haest'lijck gy doet
Godts woord neemen aen,
Daer toe ootmoedelijcke
Dienen hem in suyverheyt voort-aen.

O uyt verkooren greyn,

[p. 513]

 

Princes verheven:

 

Een Engel u lichaem heeft bewaert,

 

In suyverheyt seer reyn,

 

Heel sonder sneven:

 

Uw' vroomheyt is over-al vermaert,

 

Dewijl gy voor Godt onvervaert

 

Met goeder aert,

 

U lichaem ter doodt

 

Goetwilligh hebt gegeven.

 

Laet ons rusten, Maghet, in uw' schoot.