Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker– AuteursrechtvrijOp de wijse: Laet ons met herten reene. pag. 62.
LOoft menschen groot en kleyne
Dit Hemels broodt seer suyver en reyne:
Het spijst ons al ghemeyne.
Den Heer van Hemel-rijcke,
Den Governeur van al,
Ons menschen sagh beswijcken
Al hier in 't aerdtsche dal,
Om dat wy, van soo veere,
Quamen gewandelt swack en teere,
Gequetst oock daer toe seere.
Looft menschen, &c.
Eer hy van hier sou scheyden,
Maeckt' hy sijn Testament:
Een spijs' hy gingh bereyden,
Een over-schoon present:
| |
[pagina 277]
| |
Een suyver offerhande,
Tot zijnder liefden pant en bande,
Sijn Dienaers gaf in hande.
Looft menschen, &c.
Sijn lichaem hoogh van weerden,
In een figuer van broodt,
Hy schonck op deser eerden
Haer, tegens allen noodt:
Oock onder 's wijns figuere
Schonck haer een dranck seer schoon duere,
Sijn Bloedt waerachtigh puere.
Looft menschen, &c.
Hy sprack met woorden klaere
Van dees' spijs excellent,
Neemt, eet, drink allegaere
Mijn liefden argument,
Mijn Lichaem en mijn Bloede
Is dit, dat ick gheev' t'uwen hoede,
Door mijne miltheydt goede.
Looft menschen, &c.
Ghelooft, ghedanckt moet wesen
Godt, eeuwigh Godes Soon,
Dat hy ons komt ghenesen
Met sulck een spijse schoon.
Want die dees spijs wil derven,
Sijn ziele moet seer haest'lijck sterven:
Sy kan 't leven niet erven.
Looft menschen, &c.
|
|