Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

[p. 278]

Eenen anderen Lof-sangh van het H. Sacrament.
In drie deelen ghedeelt.

Op de wijse: Pange lingua, &c. pag. 243. Ofte: Wilt ontspringen. 283.

Het eerste Deel.

MAeckt uw' tongen // versch ontspronghen,
Tot den lof van 't Vleesch en Bloedt,
Daer Godts Soone ongedwongen
Mee de wereldt laeft en voet,
Als een Pellicaen sijn jonghen,
Die sijn borst haer open doet.

Ong ghegheven // ons gebleven,

Door een Maghet onbesmet,
Heeft met moeyte, angst en beven,
Hier gheplant der Liefden wet:
Maer in 't leste van sijn leven,
Dit groot wonder in gheset.

't Saem gheseten // om te eeten,

Met sijn vrienden in de sael,
Doen hy hadde met voor-weten
Al ghedaen, na 's wets verhael;
Gaf sijn selven onghemeten

[p. 279]

 

Voor het leste Avontmael.

 

Met vijf woorden // na sijn oorden,

 

Maeckte hy sijn vleesch van broot,

 

Door sijn zegen, soo men hoorden,

 

Wijn sijn bloet, dat hy vergoot,

 

Daer de sinnen in versmoorden,

 

Deed' 't geloof bewijs in noodt.

 

Wy belijden // met verblijden,

 

Hoe den Heere, groot in daedt,

 

Ons verlost heeft door sijn lijden,

 

En voeyt tegen alle quaet,

 

Op dat wy ten allen tijden

 

Deught genieten ende baet.

 

Komt met eenen // sin en meenen

 

Drincken vreught in desen most:

 

Sijn uw' herten hart als steenen,

 

Maeckt die sacht door dese kost,

 

Deught alhier u sal verleenen

 

Die aen 't Cruys u heeft verlost.

 

Eert mis-dadigh // Godt genadigh

 

Hier met uwe leden snel:

 

Prijst sijn liefd' uyt liefde stadigh,

 

Dat in u niet zy rebel

 

Hem ontfanght, soo 't is geradigh,

 

Wel beproeft, na sijn bevel.

 

 

Het tweede Deel.

MAeck uw' tongen // versch, &c.
Als vooren.

[p. 280]

 

't Woort van boven // wy geloven,

 

Dat gekomen is alhier,

 

't Welcke was in 's Hemels hoven,

 

En te saem in ons quartier,

 

Om den Duyvel te beroven,

 

Die ons hielt in sijn bestier.

 

Ons verstooten // sijnen grooten

 

Lust hy wilde doen verstaen:

 

Daerom heeft hem niet verdrooten,

 

Sijn swaer lijden aen te gaen

 

Na dat hem sijn huys-genooten

 

Hadden uyt sijn hand ontfaen.

 

Vleesch seer machtigh // Bloedt seer krachtigh,

 

Weest altijdt ons herten pant:

 

Spijst ons, laeft ons, hoort ons klachtigh,

 

Al zijn wy verworpen sant:

 

Maeckt ons 't eeuwig goet deelachtig

 

In dat saligh Vader-lant.

 

Niemant droeve // dan vertoeve

 

Deught te soecken in dit broodt:

 

Dese spijs een yder proeve,

 

Want sy doodt der sonden doodt.

 

Godt is hier tot 's knechts behoeve:

 

Is dit niet een wonder groot?

 

Komt ter eeren // u verneeren,

 

Voor so weerdigh Sacrament:

 

En versaeckt de nieuwe leeren,

 

Die onteeren dit present.

[p. 281]

 

Laet 't gheloof in u vermeeren,

 

Dat een aerdts verstandt ontkendt.

 

Danckt den Vader alle-gader,

 

Na de weerde van sijn throon.

 

Lof zy oock ons ziels versader,

 

Voor de spijs van sijn persoon,

 

Eer den Gheest, die spruyt als ader

 

Uyt den Vader en den Soon.

 

 

Het derde Deel.

MAeckt uw' tonghen // versch, &c. Als vooren.

Offerhande // die ten pande

Ons den Hemel opent wijt,
Broodt dat Madian tot schande
Bracht, vernieldt des duyvels strijdt,
Manna van smaeck veelderhande,
Ras versoet al ons verwijt.

Ons ghelaten // t'onsen baete,

Nu voor Leydts-man, nu voor spijs,
Nu voor Meester, sonder maten
Onser zielen nu een prijs
Noch zijt ghy (spijt die ons haten)
Onsen loon in 't Paradijs.

Wie wil groeyen // ende bloeyen

In des Heeren Hof altijdt,
En met vruchten overvloeyen
Als een boom ghebenedijdt,

[p. 282]

 

Dees' Fonteyn hem moet besproeyen

 

Die den mensch van sonden vrijdt.

 

Jesus minnen // kan versinnen

 

Niemandt in dit aerdsche dal,

 

Die gesocht heeft ons te winnen

 

Uyt de hel en sonden-val,

 

Met sijn Vleesch en Bloet, van binnen

 

Reynight onse krachten al.

 

Mijn lust sterven, mijn sin derven

 

Wil ick, o Godt, om u Rijck,

 

In u is wat ick kan erven,

 

Om u acht ick 't al slijck:

 

Doet mijn ziel uw' Geest verwerven,

 

Spijst en maeckt haer uw' ghelijck.

 

Mensch wilt pogen // na vermogen

 

Godt t'aenbidden in dit schijn,

 

Keert tot hem u hert en ooghen,

 

Singht hem lof met stemmen fijn,

 

Hout voor hem 't verstandt gebogen,

 

Tot sijn dienst op elck termijn.

 

Wilt u keeren // oock met eeren

 

Tot die hooghe Triniteyt,

 

Die ons menschen arm en teere

 

Dese maeltijdt heeft bereydt:

 

Wilt sijn eer met lof vermeeren,

 

Nu en in der eeuwigheydt.