Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 154]
| |
JEsu ons liefd', ons wenschen,
En ons verlosser goet,
Schepper van alle menschen,
Die al dat leeft hier voed,
Wat liefd' heeft u gemoet
Te lijden ongemack,
Ja te storten u bloedt,
| |
[pagina 155]
| |
Dragend' ons sondigh pack.
Wat liefd', &c.
Dus hebt ghy willen lijden
Een alsoo bitter doodt,
Een doodt tot geenen tijden
Met schanden alsoo groot:
Om ons uyt onsen noodt,
En van des vyands macht
Te vrijden, inden schoot
Van uwer liefden kracht.
Om ons, &c.
Heeft u dan soo gedrongen
Uw' liefde, groot Minnaer,
Soo mogen wel ons' tongen
U danckbaer zijn eenpaer:
Och ja sy, want voorwaer
Gevangen lagen wy,
Maer door u lijden swaer,
Zijn wy geworden vry.
Och ja, &c.
Den Hemel was geslooten,
Die ons nu open staet:
U kruys dat heeft doorschoten,
Gemorselt 't Serpent quaet:
Door u ons Toeverlaet
Hebben wy vol pardoen,
Van al onse misdaed'.
Wat kond' ghy ons meer doen?
Door u, &c.
u moeten wy lof spreecken
| |
[pagina 156]
| |
Met een danckbarigh woordt;
Wy vaten vol gebreken:
O Jesu ons aenhoort,
Al komt het trage voort.
Anmerckt ons' flauwigheydt,
Door uw' graci ons spoort
Ter deught in eeuwigheydt.
Al komt, &c.
|
|
