Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 146]
| |
Op de wijse: Noyt sulcken liefde op Aerdtrijck, &c. Pag. 38.
LAet ons aenbidden, 't hert buygende ter Aerden,
Den Heere Jesum, die van sulcker waerden
De menscheydt voor ons heeft willigh aengenomen,
Met haer ellenden, en met haer swaere schromen.
In u lijden, Jesu soet, is saligheydt gelegen,
Door uw' doodt is seecker troost in alle noodt verkregen.
Amor, Amor, &c.
Vlucht nae de gaten van dese muer als duyven,
Wilt als Serpenten het oude vel afschuyven,
Denckt op sijn kruys en op al sijn bitter lijden,
| |
[pagina 147]
| |
Wilt ghy wel leven en van 't quaedt u bevrijden.
Want door Jesus lijden is Gods glori' te verwachten,
Daer in jubileeren al der Heyligen gedachten.
Amor, Amor, &c.
Den lust der sonden wild' ons Gode doen vergeten.
Hierom hy heeft ons in groot ellend' gesmeten,
Tot dat ons Jesus uyt gunst heeft komen soecken,
En als een Herder doorkropen alle hoecken.
Sijn deel was in arbeyd veel meer als der slaven,
Sijn Ziel was altijt benouwt, tot dat hy wiert begraven.
Amor, Amor, &c.
Eerst heeft hem Judas sijn' huys-genoot verraden,
Daer na de Joden met Jesus overladen,
Sy sleepten, schupten, en traden hem met voeten,
Verwijdt en laster nae hun wil moest hy boeten:
Met droefheyd, vrees en verdriet was sijn Ziel oock omvangen,
| |
[pagina 148]
| |
Gantsch verlaeten en verdruckt was hy van herten bange.
Amor, amor, &c.
Troost onser zielen Koningh van goeder vreden,
Druckt in ons sinnen al wat ghy hebt geleden:
De kladden, roeden, de doornen, vodden, reepen,
Riet, ketens, nagels, de spongie, lancie, zweepen.
Maeckt ons danckbaer van uw' pijn, o Godt, die ghy in 't wercken
Onser saligheyt al leet. Och doet ons die bemercken.
Amor, amor, &c.
| |
Het tweede Deel.
LAet ons aenbidden, 't hert buygende, &c. Als vooren.
Tot Annam trocken sy Jesum nu gevangen,
Daer sy met handen hem sloegen voor sijn wangen.
't Vonnis van Cayphas en kost haer niet versaden,
Noch voor Pilatus veel spijt en valsche raden
| |
[pagina 149]
| |
Jesum moest den loosen Vos Herodes noch begecken.
Soo wild' hy sijn ballingschap met rouw' voor ons voltrecken.
Amor, amor, &c.
Hoe zijt gy, Jesu met roe'n soo fel doorsneden!
Gepijnt met doornen! gewont in al uw' leden!
U is het Vonnis des onrechts voorgelesen,
Waer door Pilatus ter doodt u heeft verwesen:
Op u teere schouderen is u een Cruys gegeven,
Dat ghy daer aen sterven soud, die ons al geeft het leven.
Amor, amor, &c.
O droeve reysen! o straeten roodt van bloede!
Hoe waert ghy Jesu met 't Cruys gelae'n te moede?
O Salighmaker, doet my op al uw' reysen,
Met haet der sonden, en liefde tot u peysen.
Dat ick, latend' eyghen sinn', en al mijn quade lusten,
Op den bergh van heyligheyt in 't uyterste mag rusten.
Amor, &c.
| |
[pagina 150]
| |
Het derde Deel.
LAet ons aenbidden, 't hert buyghende, &c. Als vooren.
Ghy die seer schoone den Hemel ciert met lichte,
d'Aerde met bloemmen, de Locht met wolcken dichte,
Wiert van de Joden ontkleet, en naeckt ten thoone
Aen 't Cruys verheven, tot spijt van u persoone:
Daer aen zijt ghy uyt-gereckt als een pees op een bogen,
En door-nagelt hand ende voet, sonder eenigh medoge.
Amor, amor, &c.
Eer ghy tot sterven uw' oogen hebt geloken,
Tot troost der menschen hebt sevenmael gesproken.
Seer geerne had ghy der Joden rou gedroncken,
Maer in uw' dorst swaer so is u gal geschoncken
Hemel, Aerde, Son en Maen, zijn door al dit verslegen,
| |
[pagina 151]
| |
O', mijn ziel, die Godt dit doet, laet u toch eens beweghen.
Amor, amor, &c.
Jesus vol pijnen hingh aen het Cruys drie uren,
Waer by sijn' Moeder haer gaf met bitter truren,
Dat haren Soon leedt soo sware pijn en schanden,
Gheperst met doornen, door-boordt voeten en handen.
Jesus sterft, en sent sijn Gheest met klare stem om hooge:
Maer naer ons sijn kinderen heeft hy sijn hooft geboogen.
Amor, amor, &c.
O doot vol krachten! die ons doot heeft verwonnen,
Duyvel en Helle met al haer macht verslonnen:
Het vleesch rebelligh, en 's werelts valsche Rijcken
Hebben voor Jesus doodt, als stof moeten wijcken.
Uwe doodt heeft ons vernieuwt, als wy bedorven waren
Daerom wilt tot 't eeuwigh goet, al is 't verbeurt, ons sparen.
Amor, amor, &c.
| |
[pagina 152]
| |
Het vierde Deel.
LAet ons aenbidden, 't hert buygende ter Aerden, &c.
Al Jesus Vrienden beklaeghden, vol van smerten,
't Sterven haers Meesters, met bitter sucht der herten.
Sucht oock mijn ziel, en roept stijf uyt uw' ellende:
Troost ons, o Jesu, versterckt ons tot den ende,
Stort doch uwen goeden Geest in ons met volle maten,
Dat wy onsen quaden aert om uwen wil verlaten,
Amor, amor, &c.
O Lam onnoosel, van sonden vry en qualen,
Die uw vijf Wonden noch houd tot ons verhalen.
Doet ons toch open de buysen van u bloede:
Dat het met grati' ons hert en ziele voede,
Zijt toch mild in onsen nood; want ons veel sieckten deeren,
| |
[pagina 153]
| |
En leert ons met u bloedt root ter saligheyt generen.
Amor, amor, &c.
O Bloed seer weerdigh, vol troost, kracht ende minnen,
O Schat, wiens rijckdom geen' Engelen versinnen.
Ten vrede voor ons zijt ghy een' Offerhande,
En van Gods Rijcke ons voor-geset te pande,
Geeft toch ons u saligh vyer, en doet het soo vermeeren,
Dat wy mogen bloedt om bloedt, en ziel om ziel vereeren.
Amor, amor, &c.
|
|