Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Schepper fier , &c.
GHy dochters schoon
Van Lyba'an hoogh gepresen,
| |
[pagina 39]
| |
Soeckt sonder vreesen
U Bruydegom eerwaert,
Op dat ydoon
U recht mach sijn gewesen
Van hem uytgelesen
Die weyden wijt vermaert:
Daer hy sijn rust neemt t' allen stonden,
Dat ghy daer meught zijn gevonden,
Neerstigh altijt
Volght zijn voetstappen met vlijt.
Selfs soo noot hy u tot hem te comen,
En seyt sonder schroomen,
Comt mijn Bruyt delicaet,
U voor aen staet,
Bevrijt t' uwer vromen,
Wilt u vry beromen,
Mijn woort dat eeuwigh staet,
Want ick ben de fonteyn daer boven,
Die vloet uyt Libanus hoven,
Dus wilt met boet
Drincken dat water soet.
Sijn stem bequaem
Is lieff'lijck om hooren,
Dus na hem wilt sporen,
Want hy seer na u beyt,
En sijne naem
Is oly uytvercoren,
Wtgestort te vooren,
Hierom met goet bescheyt
| |
[pagina 40]
| |
De maeghden hem soo seer beminnen,
Want hy doet liefde blaken van binnen
In die voorwaer
Sijn wegen volgen naer.
Hy heeft verweckt
Al die daer lagen in sneven
Onder den boom verheven
Daer u moeder is onteert,
En lach bevleckt,
Liefde heeft hem soo gedreven,
Dat hy u het leven
Vercreegh weer met begeer,
Dees Bruydegom is waert om te loven,
Hy helpt al die daer sijn verschoven,
En die met boet,
Ghedenckt te sterven goet.
|
|