Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

Noch tot Jesum.

Op de wijse: Rosemont waer ghy vliet.

IEsu soet, hooghste goet,
O schoon wonder blinckent diamant!
Uwe gaven groot,
Sijn in onse noot,
Tegen strijt des duyvels valiant,
Maer eylacy quaet,
Ben ick inder daet,
Nochtans en laet ick niet,
U mijnen grooten Godt
Aen te roeren met mijn suchten, tranen,
Droefheyt is mijn meeste lodt.

Maer eylacy, etc.

Ach mijn hert is vol smert

[p. 38]

 

Als ick wel bedenck mijn edel pont:

 

Gaen ick door het velt,

 

Mijn geest is ontstelt,

 

Door u liefden wonderlick afgront:

 

Merck ick dan op u pijn

 

Crachtighe medecijn,

 

Waer door u dierbaer bloet

 

Is tot overvloet, uytgegoten, uytgeput,

 

Veracht, vertre'en, o Jesu soet.

 

Merck ick, etc.

 

 

 

Keert dan weer, neemt een keer,

 

Van de sonde tot de ware deught,

 

Siet de werelt boos,

 

Vals en goddeloos,

 

Die de zielen wegh-neemt, 's Hemels vreught,

 

Slaet voor u bost met rouw,

 

Blijft uwen Godt getrouw,

 

Soo suldy zijn hier naer,

 

Eeuwigh sonnen claer,

 

Met de Cherubijnen, Throonen, Seraphijnen wonderbaer.

 

Slaet voor, etc.