Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker– Auteursrechtvrij
[pagina 36]
| |
Op de wijse: Geswinde bode vande min, &.
GEswinde bode vande min,
Jesu mijn liefste mijn,
Ghy zijt den gront van al mijn sin,
Wast mijn ziele reyn,
Want ick weet dat ghy zijt
Vol van troost, van jolijt en vreught,
Dat een droevigh hert verheught,
Waer ick gae of stae,
Binnen oft buyten,
Smelt ick vol van smert,
Want ghy roert mijn sondigh hert.
Waer ick, etc.
Als carbunckels u oogen claer
Bruydegom van cracht,
Om te door-stralen u minnaer
Onder 's werelts pracht:
Valsheyt, lust, treckt mijn sin,
Ydelheyt tot gewin, maer ghy
Troost mijn ziel van herten bly,
Ben ick kleyn van staet,
Arm en seer veracht,
Altijt zijt ghy goet,
En verwacht des sondaers boet.
Ben ick, etc.
| |
[pagina 37]
| |
U cruys, u doot, o Jesu soet,
Heeft my gantsch doorwont,
Mijn sonde die my trueren doet,
Wt mijn siels afgront,
Neemt ghy wegh minnelijck,
En belooft eeuwighlijck, u fijn
Onuytsprekelijck aenschijn.
Moght ick u weldaet
Inden hooghsten graet
Altijt danckbaer zijn,
Geeft my dat, o Jesu mijn.
Moght ick, etc.
|
|