Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Ick die altijt in branden moet leven.ICk sie een Schip comen van verre,
Weest al te samen verblijt,
Daer op soo blinckt de Morgen-sterre
Die ons brenght een goede tijt,
't Schip heeft geladen voor provande
Broot dat eeuwigh leven doet,
't Comt uyt de Hemelsche warande,
't Brengt Gods Soon in vleys en bloet.
Wy hadden nu vier duysent Jaren
Al geleden hongers noot,
Wy mosten al ter Hellen varen
En sterven d' eeuwige doot:
Ten waer ons quam dees Maget reyne
Met haer onbevlecte vrucht
Verlossen al groot ende cleyne,
Daerom maeckt een soet gerucht.
O glorieuse Maget Moeder,
Hoogh verheven boven al,
Wiens borst u Schepper onsen Broeder
| |
[pagina 12]
| |
Laeft, en voet in 't aertsche dal:
Ghy draeght hem op u blijde armen
Na den Tempel heel ten toon,
En offert Duyven als de armen
Voor de rijcke Godes Soon.
Dat onse eerste Moeder Eva
Ons ontnam door 's duyvels raet,
Geeft ons nu wederom Maria
Door dit waerde Godlijck saet,
Op dat wy sondaers souden comen
In des Hemels salen claer,
Sijt ghy gemaeckt en uyt-genomen,
Hemels veynster openbaer.
Ghy sijt de costelijcke doore
Van den grootsten Conincks hof,
Ende de poorte daermen hoore
Ende sien can 's Hemels lof,
Verblijt u seer verloste scharen,
Ende maeckt een groot jolijt,
Om dat ghy mooght ten Hemel varen
Door dees suyver Maeght bevrijt.
Glory sy u Heer der Heerscharen
Die om ons ghebooren zijt,
En met u Vader ons eenpare,
En den heyligen Geest verblijt,
Wy loven u in drie persoonen
Eenen Godt gebenedijt,
En singen staegh met lieden schoone
U soet lof ghebenedijt.
Tot meerder eeren Godts. |
|