Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Doen Daphne d' overschoone maeght. p. 113 Ofte: U oordeel aen den Koning geeft.
ALs Iola d' onberade Maeghd
Van Jesus haer vlucht nam ter werelt-waerd in,
| |
[pagina 663]
| |
En van hem snel wierd nae gejaeght,
Al loopende, roepende: schoone Goddin
Toeft wat, toeft wat, weest niet verbolghen,
Ey, waerom loopt ghy dus teghen de windt?
Leeuwen, noch Beeren, noch Tijgers u volghen,
Maer het is Jesus die u soo bemindt.
Wilt u erbermen iet,
Acht ghy mijn kermen niet,
Laet ghy mijn liefde dan inde lij,
Hebt deernis, o Iola, hebt deernis met my.
Wilt u, etc.
De geen daer voor ghy soo schouw' vlucht
Is d' edelste harder, die Israhel weydt,
En dagelijcks door de blauwe lucht
De gulde glans van sijne straelen verspreyt.
't Eerste wezen is mij Heer Vader,
Hemel, en Aerde, en Tartarus staen
Tot het ghewenck mijnder ooghen te gader,
Ick ben de Son, en mijn moeder de Maen.
Kruyden en bloemen // die
Ick t' uwer vroomen // bie
Locken mijn straelen alleen wt d' aerd.
| |
[pagina 664]
| |
Mach u dit niet locken? o Maghet bedaerdt.
Kruyden, etc.
Bedaerdt, bedaerdt, u edele ziel!
De wereldt betoovert, de duyvel bedrieght,
En 't vleesch bekoort met weelden iel,
Die rasscher vergaen, als een schaduw' vervlieght.
Maer vergaen, soo dat sy nae laeten
Groot berouw', jammer, en eeuwigh verdriet:
Die u noch rijckdom, noch wellust, noch staeten,
Princen, noch hoven en matighen niet.
Acht ghy dit ooghenblick
Van alsoo hooghen schick,
Dat ghy daer over soo grooten scha
Soudt willen verdraghen van 't Hemels gena?
Acht ghy, etc.
Neen Iola, neen, dat waer te sot,
Voor my te verdrietigh, en voor u te hart.
Weeght eens te recht het hooghste lot,
En leght daer beneffens mijn bloedige smart.
'k Segh de alderwaerdighste kosten
Van mijn rood-verwige pijnige bloed,
Daer ic de zielen aen 't Cruys me verloste
| |
[pagina 665]
| |
Ende de wereld door hebbe vergoedt,
Toond dan te wesen wijs:
En laet u dese prijs,
Hebdy tot noch toe daer in gemist,
Van deser uer af toch niet loopen te quist.
Toond dan, etc.
Keerd dan mijn schaepje, keerd weerom:
Of wacht u ten minsten te rassen uw loop:
Op dat mijn liedfde u bekom,
En weder mach koyen by alle den hoop.
Houdt daer is mijn innighste zeghen,
Gundt dan, dat ick weer wat vrolickheyts raep.
'k Hebbe gelaten de negentigh neghen,
En naer u loop ick mij hondertste schaep.
Ey! laet u vangen dan
Om 't lief verlanghen van
Alle de Hemelsche Burgery!
Die over u vindingh haer maken sal bly.
Ey! laet, etc.
O afgrond van mijns harders min!
Onwaerdighe voeten, flucks staeckt me uw' loop.
Ick wil, dat mijn Heer Jesus vin,
En daer nae ghevonden wel vastelijck knoop,
| |
[pagina 666]
| |
Knoop met koorden van minne streken,
End' over beyde sijn schouderen swier,
Knoope met koorden, die nimmer en breken.
Iesu, o Iesu! beswachteldt u dier
Van allen sijden toch:
Dat het door lijden, noch
Weelden, van uw' genade en schey,
Maer eeuwighlijck onder de lelien wey.
Van allen, etc.
|
|