Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

[p. 527]

Noch van den Heilighen Franciscus Xavierus.

Op de wijse: Wilt ontspringhen, &c. pag. 283.

CHristen ziele, wilt oprijsen,
Maeckt u in den gheest bereyt,
Om Xaverius te prijsen,
In wien Godts Majesteyt
Soo veel wercken gaet bewijsen:
Dus met vreughd' sijn lof verbreyt.

India wist niet te spreken

Van haer Schepper ende Godt,
En Iapon lach heel besweken,
Satan hadd' het in 't ghebodt,
Als Gods knecht daer quam gestreken
En bestreedt het helsche slot.

Vader, seght ick moet u vraghen,

Als ghy dit groot werck bestaet,
Om den duyvel te verjaghen;
Waer op dat ghy u verlaet?
Hebdy ruyters, knecht oft waghen,
Die u komen mach te baet?

Coninghen soo groot van machte,

Landen soo wijdt uyt ghespreydt,
En de Hell' met al haer crachte
Schijnt als tot den strijdt bereydt,

[p. 528]

 

Soo een crijchsman staet op wachte;

 

Seght, wat hulpe ghy verbeydt?

 

 

 

Een alleen, heel arm van goede

 

Gaet bestrijden sulck een Rijck,

 

Onversaecht en groot van moede,

 

Waer vant yemandt sijns ghelijck?

 

Maer die Godt heeft ten behoede

 

Brenght sijn vyandt licht in strick.

 

 

 

Wie heeft soo veel landts doorloopen,

 

Als Xaverius bekeert?

 

Dien hy Godts wil had gheleert.

 

Nu staet daer den Hemel open,

 

Waer eerst Satan was ghe-eert.

 

 

 

Dooden nae den vleesch gestorven

 

Deed' hy opstaen van der doot

 

En noch heeft hy meer verworven

 

Veel mirakelen in noot:

 

Sondaers in boosheyt bedorven

 

Trock hy tot Gods liefde groot.

 

 

 

Vader by uw' wonder daden,

 

Die ghy daghelijcks bethoont,

 

Voeght noch een door Gods ghenaden,

 

Maeckt dat Godt mijn ziel bewoont,

 

Laet gheen sonde my meer schaden,

 

Dat ick met u zy ghecroont.