Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 529]
| |
Op de wijse: Nerae schoonste van u gebueren. p. 106.
DRievuldigh is mijn uytverkoren.
O meester! eerdt my dit getal:
Maeckt noch een venster inden toren,
Den derden raem verlicht het al.
Maeckt, etc.
Dus sprack een vande wijse Maegden:
En voeghden noch daer efter by;
Of u mijn Vader d' oorsaeck vraeghde?
Verdedight u, en noemt my vry.
Of u mijn, etc.
Jonckvrouw'! u leven is verlopen,
Ken ick uw' Vader anders wel,
Ghy sult dit met de dood bekopen:
Hy is op Christum al te fel.
Ghy sult, etc.
Moet ick dan sien hier voor mijn ooghen,
Dat Barbara mijn eenigh kind
Den dienst der Goden is ontoghen,
| |
[pagina 530]
| |
End' een gekruysten man bemindt?
Den dienst, etc.
Dit is den Zoon, dit is den Vader,
Dit is quansuys den heyl'ghen Gheest.
Die van den Christen, den verrader
Des rijcks, werd als een God gevreest.
Die van, etc.
Maer flucks! Ghy sult hem my versaken,
Met Doop, met al, op staende voet.
Of ick sal desen Toren maken,
U tot een bad van eyghen bloed.
Of ick sal, etc.
'k En wil niet, dat men my verwijte
't Gheloof, van een versworen kruys.
Al sou 'k u selfs het hoofd af smijten,
In 't midden van mijn eygen huys.
Al sou' k, etc.
Heer Vader! doet naer u vermogen:
End' ick na 't geen my God gebiedt.
Uw' sabel sal ick wel gedoghen;
Maer Christum kan ick laten niet.
Uw' sabel, etc.
Hy is my al te lieven Vader,
Hy is my al te trouwen vriend.
Die met mijn ziel, mijn bloed te gader,
Wel dubbelt over heeft verdient.
Die met, etc.
Hy gaf voor my het dierste leven.
Och! of ick voor sijn heyligh les
| |
[pagina 531]
| |
Het mijne wederom moght geven,
Hoe bly sou zijn Origines?
Het mijne, etc.
Origines den wijsen Schrijver,
Die met sijn leeringh my te saem
Heeft ingedruckt een grooten yver,
Van sterven voor den Christen naem.
Heeft inghedruckt, etc.
Naer u verlangh sal u geschieden.
Sa! Rechter doet het boose wight
Met lampen braen, met oly sieden,
Zoo langh tot dats' haer hooghmoed swicht.
Met lampen, etc.
O harden nack! O stoute wanghen!
Daer ick hier tegenwoordigh ben.
Flucks! datmen haer met scharpe tangen
De borsten splijt, den boesem schen.
Flucks! etc.
Houd op Tyran! met scha, met schande.
Maer neen uw' straf en neemt gheen maet:
Tot dat ghy 't hoofd, met eygen handen,
Uw's dochters vande schoeren slaet.
Tot dat, etc.
Een wreedheyd boven alle wonder!
Waer saghmen vader oyt soo fel?
Maer Godt versloegh hem door den donder,
| |
[pagina 532]
| |
En wurp hem inde diepe hel.
Maer Godt, etc.
O Barbara! Wilt ons verwerven:
Dat wy van donder ongeschendt,
Hier sonder Biechten niet en sterven,
Noch sonder Heyligh Sacrament.
Hier sonder, etc.
End' oft wy hier wat mosten lijden,
Van vleesch en bloed, na 's werelds wet,
Zoo wilter ons toch af bevrijden,
Door u exempel, en gebed.
Zoo wilter, etc.
|
|