Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Pour un plaisir, &c. Sint' Catharina e'el Princesse,
Van Godt begaefdt met wijsheydt groot,
Gheeft ons te saem een schoo-
| |
[pagina 520]
| |
 ne lesse,
Om met gheloof en liefde bloot,
Voor Godt te strijden tot ter doodt.
Teghen den Keyser
| |
[pagina 521]
| |
 gingh sy strijden,
Vrymoedigh haer gheloof belijden,
Den strijdt sy selver hem aenboodt.
SInt' Catharina, een Princesse,
Van Godt begaeft met wijsheyt groot,
Geeft ons te saem een schoone lesse,
Om met gheloof en liefde bloot,
Voor Godt te strijden totter doodt.
Teghen den Keyser gingh sy strijden,
Vrymoedigh haer gheloof belijden,
Den strijdt sy selver hem aenboodt.
Teghen, etc.
Sy sprack met groot betrouwen moedigh:
Keyser, hoe zijt ghy dus onvroedt?
Dat ghy verstort dus overvloedigh,
Voor u Af-goden, 't Christen bloedt.
| |
[pagina 522]
| |
Die Christum haer Verlosser goet,
Alsoo 't betamelijck is, eeren:
Die haer vyanden sal verneeren,
En werpen diep in 's hellen gloet.
Alsoo, etc.
't Is wonder dat ghy, hoogh-gebooren,
My spreeckt voor een soo snooden sect,
Sprack daer den Keyser, vol van tooren,
Het schijnt dat ghy nu met my geckt:
Nochtans wordt ick hier toe verweckt
Om u te laten overwinnen,
Van mijn Doctooren scherp van sinnen,
Dat ghy met schaemt' sult zijn bedect.
Om u, etc.
Ras zijn daer vijftigh hoogh-gheleerden
Ghekomen tot de Maghet reyn,
Die hun hooveerdigh tot haer keerden,
En disputeerden al ghemeyn:
Maer 's Hemels wijsheyts klaer fonteyn
Door dese Maeght soo heeft ghespronghen,
Dats' alle vijftich zijn gedwonghen
Te kennen eenen Godt alleyn.
Door, etc.
Dit den Tyran seer heeft ghespeten,
| |
[pagina 523]
| |
De Wijsen hy verwees ten brandt,
En Catharina, deed' hy weten:
Sy sou van Chisto doen af-standt,
Door groote eer of groote schandt.
Nochtans de Maeght is vast gebleven
Geprent in waerheyt sonder beven:
Betroud' alleen op Godes handt.
Nochtans, etc.
O Godt, hoe wonder sijn u wercken,
Die door dees' Maghet zijn gheschiedt!
Al eer sy scheyde uyt den percke,
Bracht sy noch onder u ghebiedt
Den Veldt-heer, die Porphyrius hiet,
Faustinam oock de Keyser-inne,
Die versch ontsteken door Gods minne
Gheleden hebben 's doodts verdriet.
Faustinam, etc.
De Maget honger, vyer, tormenten
Den schrick des radts, heeft wederstaen,
En door des Keysers instrumenten
Ghetreden 's Hemels enghe baen,
Ten lesten door het sweerdt gegaen
Na Godts verheven hooghen throone:
Aldaer een schoon vergulde kroone
Van haren Bruydegom ontfaen.
Na, etc.
|
|