Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker– AuteursrechtvrijOp de wijse: Laet ons met herten reene. Pag. 62.
LOoft menschen groot en kleyne
Dit Hemels broodt seer suyver en reyne:
Het spijst ons al ghemeyne.
Den Heer van Hemel-rijcke,
Den Governeur van al,
Ons menschen sagh beswijcken
Alhier in 't aerdsche dal,
Om dat wy, van soo veere,
Quamen ghewandelt swack en teere,
Ghequetst oock daer toe seere.
Looft menschen, etc.
Eer hy van hier sou scheyden,
Maeckt' hy sijn Testament:
Een spijs hy gingh bereyden,
Een over-schoon present:
| |
[pagina 277]
| |
Een suyver offerhande,
Tot sijnder liefden pandt en bande,
Sijn Dienaers gaf in handen.
Looft menschen, etc.
Sijn lichaem hoogh van weerden,
In een figuer van broodt,
Hy schonck op deser eerden
Haer, teghens allen noodt:
Oock onder 's wijns figuere
Schonck haer een dranck seer schoon en duere,
Sijn Bloedt waerachtigh puere.
Looft menschen, etc.
Hy sprack met woorden klaere
Van dees' spijs excellent:
Neemt, eet, drinckt allegaere
Mijns liefden argument,
Mijn Lichaem en mijn Bloede
Is dit, dat ick gheev' t' uwen hoede,
Door mijne mildtheydt goede.
Looft menschen, etc.
Ghelooft, ghedanckt moet wesen
Godt, eeuwigh Godes Soon,
Dat hy ons komt ghenesen
Met sulck een spijse schoon.
Want die dees' spijs wil derven,
Sijn ziele moet seer haet'lijck sterven:
Sy kan 't leven niet erven.
Looft menschen, etc.
|
|